Cytaty z pracy

Kordian

„Stary – jakby ojciec dzieci,
Nie do boju, nie do trudu;
Dajmy mu na pośmiewisko,
Sprzeczne z naturą nazwisko (…).”

„Trzeba mi nowych skrzydeł, nowych dróg potrzeba.”

„Mam sto rąk, sto sztyletów… gdy chcę, sto ran zadam.”

„Starzec, jak skowronek,
Zastygły pod wspomnień bryłą (…),
Poeta – rycerz – starzec – nic (…).”

„Otom ja sam, jak drzewo zwarzone od kiści,
Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści.”

„Wierzcie mi! wierzcie, ludzie! jam jest wielki, mocny.
Jedyną słabość zamknę w sercu tajemniczym,
Robak smutku mnie gryzie… tak, że mówiąc z wami,
Chciałbym przestać… i usiąść, i zalać się łzami.”

„Ziemia to plama
Na nieskończoności błękicie
A Bóg zetrze ją palcem lub wleje w nią życie
Jak w posąg gliniany Adama.”

„No mój synu, idź z Bogiem, a niechaj wasz naród,
Wygubi w sobie ogniów jakobińskich zaród,
Niech się weźmie psałterza i radeł i sochy… (…)
Na pobitych Polaków pierwszy klątwę rzucę.”

„Ze szczytu piramidy – co znaczy: z dzwonnicy,
Ze szczytu tych piramid sto wieków was widzi.”

„Jam jest posąg człowieka na posągu świata. (…)
Mogę – więc pójdę! ludy zwołam! obudzę! (…)
Ludy! Winkelried ożył!
Polska Winkelriedem narodów!”

„Próżno myśl geniuszu świat cały pozłaca,
Na każdym szczeblu życia rzeczywistość czeka.”