Ulubione cytaty

strona 17

„Trzymaj się z dala od ludzi, którzy próbują pomniejszać twoje ambicje. Mali ludzie zawsze tak robią, a naprawdę wielcy sprawiają, że czujesz, że i ty możesz być wielki.”

„Nikt nie umiera jako dziewica… Życie wydyma nas wszystkich.”

„Politycy mówią o lepszym jutrze i rzeczywiście, to lepsze jest zawsze jutro.”

„Życie jest tak dobre, jak dobrym pozwalasz mu być.”

„Uważajcie na ludzi, którzy się nie śmieją – są niebezpieczni.”

„Trzeba ludzi znosić, jeśli nie umie się ich poprawić.”

„My Polacy nie mamy prawa opuszczać własnego kraju, gdy ten kraj jest gnębiony.”

„Nauka leży u podstaw każdego postępu, który ułatwia życie ludzkie i zmniejsza cierpienie.”

„Nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadawala i nasyca duszę.”

„Kobieta jest najpiękniejszą ozdobą mężczyzny i najdroższą.”

„Jedynym szczęściem, jakie mamy na ziemi, jest kochać Boga i wiedzieć, że On nas kocha.”

„Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.”

„Chłopcy robią wszystko to, co robi drużynowy. Drużynowy odbija się w swoich chłopcach jak w lustrze.”

„Marne jest życie ludzi, którzy kłamstwo wyżej stawiają od prawdy.”

„Chcecie być silni, by walczyć przeciw diabłu i jego pokusom? Kochajcie Kościół, czcijcie Najwyższego Pasterza, korzystajcie z sakramentów św. Odwiedzajcie często Pana Jezusa ukrytego w tabernakulum, miejcie wielkie nabożeństwo do Najświętszej Matki, ofiarujcie Jej wasze serce, a przezwyciężycie trudności i pokusy świata.”

„Nie przyjmę żadnej pensji. Jestem dość młoda, by zapracować na siebie i na dzieci.”

„Gdybym naprawdę powiedział to wszystko, co chcę powiedzieć, dopiero wtedy wszyscy by mnie znienawidzili.”

„Przychodzi w życiu godzina – jesteś jeszcze od niej bardzo daleko – kiedy znużone oczy znoszą już tylko jedno światło, to, które piękna noc, jak dzisiejsza, tworzy i sączy wraz z mrokiem; kiedy uszy nie mogą już słuchać innej muzyki prócz tej, którą gra blask księżyca na flecie milczenia. Gdzieś w połowie niewiadomego drzewa niewidzialny ptak siląc się skrócić dzień zgłębiał przeciągłą nutą otaczającą samotność; ale otrzymywał od niej odpowiedz tak jednomyślną, odzew tak nabrzmiały ciszą i bezruchem, iż można by rzec, że zatrzymał na zawsze chwilę, której bieg chciał przyśpieszyć.”

„Ja to chętnie napiłbym się kawy, ale wszyscy myślą, że ja tylko tą wódę, no i stawiają, a ja nie mam śmiałości, żeby im odmówić.”