„Przyszła jej do głowy dziwna myśl, po co też taki „gad” żyje na świecie? (…) Gdyby mu powiedzieć: – Jaśniachu, Jaśniachu, kocham cię! – zastanowiłby się z pewnością, przede wszystkim, czy on ma prawo kochać się, a następnie, czy już wszyscy ludzie także kochają, a dopiero na końcu, czy mu to nie zaszkodzi na kaszel i system nerwowy.”

— Stefan Żeromski , książka Dzieje grzechu

Dzieje grzechu

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , ludzie , myśl , myślenie , system , prawo , kochanie , koniec , głowa , powiedzieć , dziwne , gad

Stefan Żeromski 54

powieściopisarz polski 1864–1925

Podobne cytaty

„Kocham cię tak, jak kocham wszystko o cośmy walczyli. Kocham cię tak, jak kocham wolność i godność, i prawo każdego człowieka do pracy i do tego, żeby nie być głodnym. Kocham cię tak jak Madryt, któregośmy bronili, i jak moich kolegów, którzy zginęli. A zginęło ich wielu. Wielu. Wielu. Nawet nie domyślasz się jak wielu. Ale kocham cię tak, jak to, co kocham najbardziej na świecie, i jeszcze więcej.”

Ernest Hemingway książka Komu bije dzwon

Komu bije dzwon

„I jak można powiedzieć „Kocham Cię” komuś, kogo się kocha?”

Jonathan Safran Foer książka Strasznie głośno, niesamowicie blisko

Strasznie głośno, niesamowicie blisko

„Kocham cię. Będę cię kochał do dnia w którym umrę. A jeśli jest po tym jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał.”

Cassandra Clare książka Miasto szkła

Miasto szkła

„Nie myśl, że nie kocham
Lub że tylko trochę kocham.
Jak cię kocham, nie powiem, no bo nie wypowiem -
Tak ogromnie bardzo, jeszcze więcej może
I dlatego właśnie żegnaj,
Zrozum dobrze, żegnaj, żegnaj.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: Z nim będziesz szczęśliwsza w: Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 280.

„Nie wystarczy powiedzieć „kocham cię”, aby kochać całe życie.”

Michel Quoist (1921–1997) francuski duchowny katolicki i pisarz

„Jestem twoją małą zboczoną dziewczynką. Bardzo cię kocham. Jestem taka napalona, kiedy do mnie wchodzisz. Powiedz, że mnie kochasz…”

Karla Homolka (1970) kanadyjska seryjna morderczyni

na taśmie, w której Homolka współżyła seksualnie z Paulem Bernardo przebrana w rzeczy swej siostry Tammy, której pożądał Paul.
Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, wyd. Muza SA, Warszawa 2006, ISBN 83-7319-854-7, tłum. Barbara Gutowska-Nowak