„Wyobrażasz sobie, że słyszysz w samym środku rozszeptanej ciszy nocy Nieba rozpad paradygmatów, cichutki brzęk skorup teorii rozsypujących się na lśniący pył, gdy jakiś bank mózgów ulega redukcji do najlapidarniejszego z historycznych przypisów, a to wszystko w czasie, którego twój uszkodzony podróżnik potrzebuje do mruknięcia pod nosem jakiegoś podsłuchanego fragmentu.”

„Z każdym rokiem mniej mi trzeba,
ucho coraz mądrzej słyszy,
oko widzi więcej nieba,
usta zastygają w ciszy.”

„Ryszard Gordon nic nie powiedział. Poczuł pustkę w miejscu, gdzie miał przedtem serce, i wszystko, co mówił lub co ona do niego mówiła, było jakby fragmentem podsłuchanej rozmowy.”

„Jak pył wzbiłem się z Twojej drogi
i na prochu Twojej drogi znów legnę.”

„Uwielbiam się śmiać, bawić, ale również cenię sobie spokój i ciszę. Mam wrażenie, że bez takich emocji trudno byłoby mi tworzyć, bo jednak sztuka potrzebuje wyciszenia. Staram się znaleźć złoty środek pomiędzy rozrywką a ciszą, żeby nie było nudy i stagnacji. Wydaje mi się, że potrafię go znaleźć.”

„Bowiem siedzisz pośrodku swych równin antycznych,
Miedzianowłosy, w niebie, gdzie czystość lśni błoga,
Kędy dusze, jak roje gołębic mistycznych,
Piją cudowną rosę z twojej wargi Boga!”

„Chciałem, aby mój pył zmieszał się z twoim na zawsze i na wieki wieków.”

„Wyspa ta jest pełna dźwięków,
Głosów i słodkich pieśni, które cieszą,
Nie szkodząc wcale. Czasem strun tysiąca
Brzęk słyszę wokół siebie; czasem głosy,
Które, choć ze snu bym powstał długiego,
Ukołysałyby mnie znów.”

„Pracowałam przez jakiś czas w teatrze, dorabiając sobie. Ale choroba położyła kres wszelkim moim działaniom teatralnym. Musiałam się pożegnać z ukochanym zawodem. Nie mogę nawet współpracować w kwestii edukacji teatralnej, a taką prowadziłam, bo nie słyszę z odległości. Słyszę coś, ale nie rozumiem. Ale cieszę się, że żyję, bo mogło mnie tu nie być. Miałam bardzo poważną chorobę, straciłam słuch, mam uszkodzony błędnik, z trudem się poruszam, mam zachwiania równowagi. Ale nie tracę pogody ducha.”

„Bank to jedyne miejsce, gdzie ci pożyczą pieniądze, jeśli zdołasz udowodnić, że ich nie potrzebujesz.”