„Jest wiele dobrych miejsc – odrzekł tamten. – W tym właśnie rzecz. Posłuchaj: Bogowie umierają, gdy zostają zapomniani. Ludzie także. Ale ziemia, ona zostaje. Dobre miejsca i złe. Ziemia nigdy nie odejdzie.”

„Tak samo jak ziemia nie może nic wydać, jeżeli słońce jej nie użyźni, tak samo my nie możemy nic zrobić dobrego bez łaski dobrego Boga.”

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie zostaje w kołysce na wieki.”

„Umieram jako dobry sługa króla, ale przede wszystkim Boga.”

„O wiele łatwiej jest zapamiętać sobie o ludziach złe [plastyczne] niż dobre [abstrakcja]. Zło jest charakterystyczne, dobre jest banalne.”

„Dobrego nigdy za wiele.”

„Nie ten jest mądry, kto wiele spraw umie,
lecz kto złe od dobrego rozeznać rozumie.”

„Ziemia, planeta ludzi.”

„I ziemia teraz o ciałach przypomina. Niepokoi, dręczy. Ruszysz motyką, a ona cię oskarża. Ziemia – sumienie. Ziemia mroczne archiwum, baza danych, twardy dysk. Ziemia – prokurator. Wszędzie kości. Sterczą. Turlają się czaszki. Jednakowo pęknięte.”

„Dobrego Boga, natury i starych ludzi nigdy nie należy ponaglać.”