„Wszyscy płacimy (…) – nie tyle za nasze winy, ile za etykiety, jakimi oklejono nas w tym skostniałym i bojaźliwym społeczeństwie.”

„Przyczyną rewolucji jest nie tyle niedostatek, jaki w pewnej chwili odczuwa społeczeństwo, ile ciągłość tego niedostatku, powodująca znikanie i neutralizowanie dobrobytu.”

„Nie jest jednak tak, że mam kłopoty z płaceniem. Po prostu płacę tyle, ile mogę. Mam zasądzone bardzo wysokie alimenty, w wysokości 60 proc. wynagrodzenia, na trójkę dzieci. Płaciłem regularnie, nawet wtedy, kiedy byłem bezrobotny. Po prostu więcej nie byłem w stanie płacić. Nie będę tego ukrywał, bo takie są fakty.”

„(…) za postęp kultury płacimy utratą szczęścia w wyniku podwyższenia poczucia winy.”

„Monarchia to stara, konserwatywna instytucja, ale chciałbym być na tyle nowoczesny, na ile pozwoli mi społeczeństwo. Chciałbym sprostać jego oczekiwaniom.”

„Te pieniądze, które mi płacą – większość ludzi przez całe swoje życie nie zarobi tyle, ile ja inkasuję za parę miesięcy spędzonych na planie filmowym. Za cholerę nie rozumiem jak to się dzieje.”

„Pragnąłem odsłonić to, w jakiej cenie powinny być u nas wszelkiego rodzaju pamiątki przeszłości, źródło naszej wiedzy o dziejach, których nieznajomość o ile przynosi wstyd, o tyle przyswojenie sobie zasługuje na pochwałę.”

„Starość jest pewną formą zła i dźwigamy nie tyle brzemię lat ile naszych czynów.”

„Za sukces trzeba płacić…
Ja się nie uchylę,
Tylko proszę powiedzieć
Komu oraz ile?”

„Nie płacą ci za godzinę. Płacą za wartość, jaką dodajesz do tej godziny.”