„Nie pragnie, kto wody pić nie chce.”

„Czyż nie odczuwam? Owszem. Im więcej piję, tym więcej odczuwam. Właśnie dlatego piję, że w trunku tym szukam współczucia i serca. Nie wesela szukam, lecz jedynie boleści… Piję, albowiem pragnę dotkliwiej cierpieć!”

„Nie mąćmy wody:
może gdzieś w dole gołąb ją pije
lub w odległym zakątku sikorka myje skrzydła
lub gdzieś w wiosce dzban się napełnia.”

„Czarne konie, czarne wichry dwa, unoszą mnie, unoszą,
nie chcą wody pić, o jadło mnie nie proszą.
Czy powietrza tak mi mało,
czy mnie piekło zawołało,
że pomykam jak na skrzydłach, wilki płosząc?”

„(…) ona jest jak morze. I kiedy bywałem czasem w kłopotach, kiedy piłem za dużo albo kiedy robiłem komuś krzywdę, to szedłem potem do niej i byłem z nią i znów czułem się jak ktoś, kto wyszedł z czystej wody. I to tylko było dla mnie ważne…”

„Wodo, nie masz ani smaku, ani koloru, ani zapachu. Nie można Ciebie opisać. Pije się Ciebie, nie znając Ciebie. Nie jesteś niezbędną do życia: jesteś samym życiem (…). Jesteś największym bogactwem, jakie istnieje na ziemi.”

„Czarne mleko świtu pijemy je o zmroku
pijemy je w południe i rano pijemy je w nocy
pijemy je pijemy
szpadlem ryjemy grób napowietrzny nie będzie uwierać”

„Kiedy pijemy alkohol, to przestajemy być sobą; to jest powód, aby pić, albo powód, aby nie pić.”

„Kiedy piję – myślę. Kiedy myślę – piję.”

„Jeżeli już macie pić, to pijcie jak Polacy.”