„Największą chorobą duszy jest jej chłód.”

„Nuda jest chorobą pustych dusz i pustych głów. Życie szybko staje się wówczas straszliwie bezbarwną harówką.”

„Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie.”

„W małżeństwie istnieje pewien chłód… no, może nie chłód, ale naturalna obojętność i, spowodowana codziennością, niższa temperatura pewnej kategorii uczuć.”

„Chorobą zgubną mówię: jest melancholija i zamyślenie się zbytnie o rzeczach duszy. Dwie są bowiem melancholije: jedna jest z mocy, druga ze słabości; pierwsza jest skrzydłami ludzi wysokich, druga kamieniem ludzi topiących się.”

„Na każdym szczycie jest tylko światło, chłód i samotność.”

„Chłodem jej miłość mnie truła,
choć ciało było życzliwe.”

„Chłód zmysłów nie przeszkadza bynajmniej rozpalać się głowie.”

„A jednak w przedziwnie uparty sposób ludzkość uważa przeczenie rzeczywistości za największą mądrość. Zaprzeczyć Boga i duszy – pozornie łatwo. Ale co począć z tradycją?”

„Wyjątkowy chłód tłumaczy wyjątkowe gesty, są to gesty obronne, akcentuje się je, choć ich intencje bywają teatralne (…) Chłód jest inną ekscytacją, dotyczy bardziej umysłu i maski niż zmysłów.”