„Gieniusia była moją ciotką. To ona wyhaftowała wyprawkę na moje narodziny. Nie pamiętam, kiedy zaczęłam się jej uważnie przyglądać, mogłam mieć siedem albo osiem lat. Śniada, czarnowłosa, ubrana w soczyste kolory, z purpurową szminką na ustach i krwistym lakierem na paznokciach, na tle szaroburej powojennej ulicy wyglądała jak tęcza. Mężczyźni przystawali i odwracali za nią głowy, kobiety opuszczały wzrok, nagle zasmucone. Gieniusia nie miała jednak szczęścia w miłości. Świadczyła o tym fotografia z niedokładnie odciętym mężczyzną, z którego zachował się fragment nogawki i buta. Nie wiem, jak miał na imię.”
Gieniusia
Tematy
kobiety , mężczyźni , buty , zachowanie , narodziny , kobieta , ubranie , głowa , but , przyglądanie , mienie , fotografia , lakier , mężczyzna , fragment , imię , wzrok , paznokieć , nogawka , szminka , opuszczanie , świadczenie , koloAsja Łamtiugina 2
polska aktorka 1940Podobne cytaty

audycja radiowa z 14 marca 1958, przed którą rozstał się z żoną Sorajją Esfandijari Bachtijari.
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, tłum. Roman Niedballa, wyd. Videograf II, Katowice 2004, s. 106.
Klasa wybuchnęła śmiechem. Opuściłam ręce na kolana.
– Jest odważna – stwierdził Patch i znów trącił mnie nogą.
Szeptem (2009)

Źródło: rozmowa Tomasza Ulanowskiego, Inne życie, wysokieobcasy.pl, 21 stycznia 2008 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53581,4846817.html

Pozostałe
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni…, op. cit.

słowa wypowiedziane do księcia Mignon, dziecka spotkanego u Émilie du Châtelet
Źródło: Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort, Charaktery i anegdoty, [w:] idem, Maksymy i myśli. Charaktery i anegdoty, przełożyli Konrad Drzewiecki i Tadeusz Boy-Żeleński, Warszawa 1995, s. 130–131.