„Istoty ludzkie, których zdolność do wykorzystywania doświadczeń innych jest wyjątkowa, są jednocześnie zadziwiająco niechętnie, by to czynić.”

„Sens życia polega na tym, by cieszyć się z niego i czynić go piękniejszym dla każdej ludzkiej istoty.”

„(…) wierzę w zdolność rodzaju ludzkiego do niekończonego doskonalenia się i dlatego sądzę, iż rodzaj ludzki będzie na drodze ku pokojowi, wolności i równości, a więc na drodze ku szczęściu i cnocie, czynił postępy, których kresu nie sposób oznaczyć. Wierzę, że te postępy winny być dziełem rozumu, wzmocnionego przez rozmyślania, opartego na doświadczeniu.”

„My, istoty ludzkie, wyposażeni jesteśmy w wewnętrzne, głęboko zakotwiczone pragnienie życia – dawania wyrazu naszym zdolnościom, aktywności, związkom z innymi ludźmi, ucieczki z więziennej celi egoizmu.”

„Rząd i Sejm powinny dążyć do tego, aby pracodawcy zatrudniali osoby po 50. roku życia, wykorzystywali ich doświadczenie, a jednocześnie należy powstrzymać wyjazdy młodych ludzi za granicę.”

„Ludzki wstręt, jaki się ma do istot, które los doświadczył – wstręt wywodzący się być może z obawy, aby samemu nie znaleźć się w ich położeniu.”

„Zrozumiałam, co to znaczy, kiedy ludzkie życie kończy się przedwcześnie i bez sensu, że każdy człowiek jest skarbnicą cudownych, wyjątkowych szczegółów, że niszcząc istotę ludzką, niszczy się „tysiąc milionów wspomnień.””

„Doświadczenie nauczyło mnie szanować ludzką pracę bardziej niż cokolwiek innego.”

„Obrona praw innych to najszlachetniejszy i najpiękniejszy koniec istoty ludzkiej.”

„Afryka – ten kontynent straszny, a zarazem przepiękny, kontynent niewyobrażalnych cierpień – była zarazem ziemią wolności, gdzie istoty ludzkie mogły być maltretowane w wyjątkowo okrutny sposób, a jednocześnie zachowywały swobodę manifestowania swych namiętności, fantazji, pragnień, instynktów i marzeń, bez wędzideł i przesądów, które hamowały rozkosz w Wielkiej Brytanii.”