„Każdy zabija kiedyś to, co kocha –
Chcę, aby wszyscy tę prawdę poznali.
Jeden to lepkim pochlebstwem uczyni,
Inny – spojrzeniem, co jak piołun pali.
Tchórz się posłuży wtedy pocałunkiem,
Człowiek odważny – ostrzem zimnej stali!”

„Odważny człowiek potrafi myśleć.
Tchórz – nie.”

„Człowiek uczyni wiele, aby go kochano. Uczyni wszystko, aby mu zazdroszczono.”

„Człowiek uczyni wiele, aby go kochano. Uczyni wszystko, aby mu zazdroszczono.”

„Jeśli chcesz się poznać, to spójrz jak żyją inni; jeśli chcesz zrozumieć innych – zajrzyj we własne serce.”

„(…) człowiek może przeżyć trzydzieści dni bez jedzenia, trzy bez picia i tylko jeden dzień bez pochlebstw…”

„Ale jeżeli ciebie będą zabijać – nie skowycz i nie płacz. Tego ci nie wybaczą. Uśmiechaj się, gdy cię będą zabijać. Uśmiechaj się do kata. Tym się unieśmiertelnisz. Tak czy owak każdy z nas kiedyś zdechnie. Zdychaj jak człowiek, Witek. Zdychaj z godnością.”

„Zawsze łatwiej zabijać to, co kocha ktoś inny, niż to, co my kochamy.”

„Kochamy pochlebstwo, choć nie jest ono w stanie nas zwieść. Pochlebstwo wskazuje bowiem, że jesteśmy na tyle ważni, by na nie zasłużyć.”

„biegnę zataczając się
czuję zimny oddech twój
biegnę i dogania mnie?
pocałunków twoich chłód”