„Cóż nas jeszcze łączy?
A jednak od przeszło półwiecza
wbrew prawom logiki
gorzkie ziarno
w ciszy i milczeniu
wciąż rodzi owoce”

„(…) da się milczeć bardziej, da się milczeć ciszą śmiertelną, w takiej ciszy bardziej słychać, jak powiedziałby to byle klecha, jęki potępionych.”

„Jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej milcz.”

„Czyż to, co dało się przez tyle lat tłumić i ukrywać, może być miłością? (…) Miłość zaczyna się od tego, że się o niej wie, że się wie z całą pewnością. Nawet wbrew rozsądkowi, wbrew logice, wbrew postulatom etycznym, wbrew własnej woli.”

„Jeżeli będziesz dobry, wtedy i twoje uczynki będą dobre. Bo dobre drzewo rodzi dobre owoce.”

„Spędziliśmy słodko-gorzki wieczór. Słodki, bo spotkaliśmy się po latach i wspominaliśmy najpiękniejsze chwile młodości. Gorzki, bo zdaliśmy sobie sprawę, że łączy nas już tylko sentyment.”

„Zastanówmy się nad przyczyną Twojego milczenia. Logika jest matką wszelakiej wiedzy.”

„Człowiek wie, że umiera, nie wie gdy się rodzi, nieprawda, że reszta całość jest milczeniem.”

„Milczę. Milczę wciąż, gotowa
stać się znowu tobą – ziemio!”

„Cóż, taka była prawda. Nawet Kleopatra już go nie lubiła, a przecież tak wiele ich łączyło. Dzikie żądze, na przykład.”