„Bezgraniczna radość i uczucie jakiejś słodkiej tęsknoty zalały me serce, a gdy wreszcie podniosłam się z klęczek i niemal z siłą oderwałam od łaskami słynącego obrazu, tak bardzo związanego z Polską, moje oczy mokre były od łez, które tu wypłakałam.”

—  Maria Teresa Ledóchowska

fragment wspomnień Marii Teresy Ledóchowskiej z pobytu w Wilnie, w Sanktuarium Matki Boskiej Ostrobramskiej.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, ks. Adam Nowak, Polscy święci. Błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska, t. 6, op. cit., s. 222.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
uczucie , matka , siła , obraz , serce , oko , podnieść , słodki , łaska , radość , oderwanie
Maria Teresa Ledóchowska Fotografia
Maria Teresa Ledóchowska 17
błogosławiona polska misjonarka, urodzona i wychowana w Aus… 1863–1922

Podobne cytaty

Hafez Fotografia

„Zakochani to ci, którzy miłość chronią
dlatego ich oczy od łez mokre są jak dawniej.”

Hafez (1326–1389) persko-tadżycki poeta

Źródło: gazal IX (213), tłum. Albert Kwiatkowski; cyt. za literaturaperska.com http://www.literaturaperska.com/hafez/hafez9.html

Rainer Maria Rilke Fotografia

„Co to było - ten płomień, ten niekończący się brak, to słodkie, głębokie, promieniujące uczucie zbierających się łez? Co to było?”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki
Beata Kozidrak Fotografia

„Więc teraz serca mam dwa, smutki dwa
I miłość po kres, i radość do łez.”

Beata Kozidrak (1960) polska piosenkarka muzyki rozrywkowej

Cytaty z piosenek zespołu Bajm
Źródło: Dwa serca, dwa smutki

Maria Konopnicka Fotografia

„A gdy serce twe przytłoczy
myśl, że żyć nie warto,
z łez ocieraj cudze oczy,
chociaż twoich nie otarto”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…
Inessa Armand Fotografia

„Teraz wszyscy mi już zobojętnieli. Chodzi o to, że nudzi mnie niemal wszystko. Jedyne ciepłe uczucia żywię dla dzieci i W. I. [Włodzimierzowi Iljiczowi] Pod innymi względami jest tak, jakby moje serce umarło. Tak jakbym oddała wszystkie moje siły, wszystkie namiętności W. I. i mojej pracy. Źródła miłości wyschły w mojej piersi.”

Inessa Armand (1874–1920) komunistka rosyjska

z notatek napisanych niedługo przed śmiercią.
Źródło: Nigel Cawthorne, Życie erotyczne wielkich dyktatorów, op. cit., s. 50.

Sebastian Grabowiecki Fotografia

„Jak piasek, tak mój dowcip nierodzący;
Dusza z frasunku w skałę przemieniona;
Serce, jak morze, wichry utrapione.

Ono wód pełno, a me zatopione
Oczy są łzami; wżdy myśl niezgwałcona,
Acz wszelka radość rodzi żal trapiący.”

Sebastian Grabowiecki (1543–1607)

Źródło: Sonet CVI

Rozalia Celakówna Fotografia

„Pan Jezus w sposób nie dający się opisać w jednej chwili zalał moją najnędzniejszą duszę potokami szczęścia i rozkoszy. Jakaś siła nadzwyczajna unosiła mnie do Pana Jezusa. Byłam tak obezwładniona, że nie miałam sił poruszyć nawet ręką. Trzy razy uczułam, jakby serce moje ktoś rozrywał. W tej chwili uczułam szalone pragnienie ukochania Pana Jezusa do najwyższego stopnia i drugie pragnienie, by być wzgardzoną, zdeptaną, a nade wszystko zupełnie zapomnianą przez wszystkich ludzi.”

Rozalia Celakówna (1901–1944) polska pielęgniarka

odczucia modlitewne z 11 listopada 1939.
Źródło: Małgorzata Czepiel: Rozalia Celakówna. Wyznania z przeżyć wewnętrznych., op. cit., s. 324–325.

Patrycja Markowska Fotografia

„Odzyskam siły me
odnajdę na nowo się
i serce namówię by
zechciało znowu mocniej bić”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Mój czas
Źródło: Z twoich rąk

Michał Bakunin Fotografia

„W tym krwawym misterium zawsze ofiarą jest człowiek, kapłan zaś, który też jest człowiekiem, ale uprzywilejowanym przez łaskę – bożym katem; dlatego duchowni wszystkich religii, ci najlepsi, najbardziej humanitarni, mają niemal zawsze w głębi serca – a jeśli nie w sercu, to w wyobraźni, myśli, w uczuciach swych – każdy z nich kryje coś okrutnego i krwiożerczego.”

Michał Bakunin (1814–1876) rosyjski myśliciel, rewolucjonista

Religia

Franciszek Józef I Fotografia

„Moje dzieci, zostawiam wam zadanie niemal ponad siły.”

Franciszek Józef I (1830–1916) cesarz Austrii i król Węgier

na łożu śmierci do następcy tronu Karola i jego żony Zyty.
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 186.

Pokrewne tematy