„Jak Ewa została utworzona z boku śpiącego Adama, tak Kościół narodził się z przebitego serca Chrystusa, który umarł na krzyżu.”

„Utworzenie kobiety z żebra mężczyzny było uzasadnione. Pierwsze, by dać do zrozumienia, że miedzy mężczyzną i kobietą winna istnieć więź wspólnotowa. Bowiem ani kobieta nie powinna „przewodzić nad mężem”; i dlatego nie jest uczyniona z głowy, ani też mężczyzna nie powinien jej lekceważyć jakby jakąś podległą niewolnicę: i dlatego nie jest uczyniona ze stóp. Drugie, ze względu na symbolikę: bo z boku Chrystusa umierającego na krzyżu wypłynęły sakramenty, tj. krew i woda którymi Kościół jest ustanowiony.”

„Ewangelia” umarła na krzyżu.”

„Jedna jedyna bohaterska ofiara jest zazwyczaj początkiem największej świętości. Umrzeć na krzyżu, jeśli nie umiemy na nim żyć. Ten tylko jest szczęśliwy na ziemi, kto ma serce swe w Bogu, a Boga w sercu.”

„Istniał tylko jeden chrześcijanin i ten umarł na krzyżu.”

„Nie mieczem, lecz krzyżem uczynił Chrystus ziemię sobie poddaną.”

„Bez Ciebie, Jezu, rodzimy się tylko, aby umrzeć; z Tobą umieramy po to, aby się narodzić.”

„Królewicz nie przybędzie i wszyscy o tym wiedzą, a Śpiąca Królewna chyba już umarła.”

„W ciągu stuleci nawet wielcy, uznani przez Kościół malarze, tworząc swoje dzieła, musieli zmierzyć się z tymi delikatnymi, teologicznymi problemami: czy przedstawiając Boga lub Adama i Ewę, należy malować im pępki? Skoro są one śladem po pępowinie, to ani Bogu, ani Adamowi i Ewie nie należy ich malować.”

„Ojcowie Kościoła mówią o mocy postu, która chroni przed grzechem, tłumi pragnienia starego Adama i przeciera w sercach ludzi wierzących drogę ku Bogu.”