„W języku danego narodu objawia się jego charakter. Nie można kształtować narodowości bez języka. Odbierając narodowi jego język, zabiera się mu rydwan jego myśli, zabiera się mu mądrość jego praojców (…).”

„Bez wielojęzyczności nie można mówić o porządnym myśleniu. Człowiek znający tylko jeden język ma kalekie myślenie, bo nie odróżnia słów od pojęć, myśli od języka.”

„Mam niewyparzony język, ale nikt mi przecież tego języka nie odetnie.”

„Język matka myśli? Myśl nie zasługa myślącego? O tak, on musi język zapłodnić.”

„Nie zgadzam się z poglądem dr hab. Jolanty Tambor, że „Język i dialekt nie są obecnie kategoriami językoznawczymi, lecz językowo-politycznymi.(…) Jeśli gremium ustawodawcze danego państwa zapisze pewien etnolekt jako język, to ów takowym się staje”. A przecież autorka kilka lat wcześniej pisała: „… nie znalazłam w żadnych źródłach ani jednego argumentu, który przekonałby mnie, (…) że polski Śląsk z językiem, który ewidentnie jest terytorialną odmianą polszczyzny zamieszkiwany jest przez ludność nowej śląskiej narodowości”.”

„Podróżnik bowiem prócz znajomości geografii danego kraju znać musi choć pobieżnie język ludu. Znajomość języka jest kluczem do dusz ludzkich, a tym samym zabezpiecza przed zatargami, które dla wielu podróżników stały się powodem śmierci.”

„Tworzę filmy dla widzów z całego świata, takich, którzy rozumieją mój język. Kiedy mówię język, nie mam na myśli hindi, mam na myśli język mojego kina.”

„[Klika Dalaja] próbuje wykorzystywać język i kulturę do podsycania konfliktów etnicznych. Ich celem jest wyodrębnienie narodu tybetańskiego spośród innych narodowości [Chin] (…) i przeciwstawienie tak zwanej „kultury tybetańskiej” tak zwanej „kulturze Hanów.””

„Slang zubaża język, jeśli staje się jedynym sposobem mówienia, jeśli ktoś nie umie wyjść poza jego zakres. (…) Ważne jest wzbogacanie języka. (…) Język ma być sprawny na różne okazje.”

„Metafora, nim staje się retoryczną procedurą w języku, byłaby wyłonieniem się samego języka. A filozofia jest jedynie tym językiem; i w najlepszym razie i w pewnym nieoddzielnym znaczeniu tego wyrażenia może jedynie mówić…”