„Każdy stary człowiek myśli o sobie jak o sumie udanych podstępów. Każdy młody człowiek widzi w sobie początek świata.”

„Każdy człowiek żyje w obszarze urojonego na swoje potrzeby świata.”

„Człowiek, który dorasta, powinien buntować się przeciw zastanemu porządkowi świata. Bowiem zawsze ten porządek sprzeniewierza się ideałom, w których wychowuje się dzieci. Alternatywą każdego młodzieńczego buntu jest przystosowanie, a więc posłuszeństwo i naśladownictwo, a przecież każdy człowiek, a zwłaszcza młody, chce być podmiotem swojego życia.”

„Każdym człowiekiem w każdej chwili kieruje to, co widzi on z największą jasnością w połączeniu z tym, co jest dla niego najmniej wyraźne.”

„Każdy człowiek ma swoją cząstkę w duchu świata, łączącym całą ludzkość.”

„Każdy człowiek ma zdolność poznawania samego siebie i rozumnego myślenia.”

„Jak jest się młodym, człowiekowi podoba się wszystko, co stoi w opozycji do zastanego porządku świata. Młody człowiek darzy sympatią każdego, kto wykazuje opór w stosunku do tego porządku, kto się buntuje, protestuje, przyjmuje inne niż większość dogmaty. Myślę, że ważne, na jakim etapie życia ktoś się zabiera za czytanie tego pisarza.”

„Każdy wędrujący człowiek ma zwierzę, które mu towarzyszy, przecież. Nawet jeśli go nie widzi albo nie wie o jego istnieniu. W zależności od tego, kim jest i co robi, matka zwierzęcia wybiera go i mówi do swego małego: „Ten człowiek jest dla ciebie, opiekuj się nim.””

„Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.”

„Każdy człowiek, który nic nie robi, jest człowiekiem niebezpiecznym.”