„Kobieta ma naturę kameleona.”

„Nie jestem kobietą. Jestem mocą natury.”

„Piękna kobieta, to przypadek w naturze. Piękna starsza kobieta to dzieło sztuki.”

„Oczy kobiety zapraszają do gry.
Ale z naturą się nie wygrywa.”

„Kobieta jest z natury zła, jej egoizm zwycięża bowiem miłość.”

„Jest pan mężczyzną, niech więc się pan zachowuje po męsku! To jest przeciwko naturze, żeby samiec się czołgał. Kobiety reagują zgodnie z naturą.”

„Znam naturę kobiet: kiedy chcesz, odmawiają, kiedy nie chcesz, pragną.”

„To niezgodne z naturą, żeby kobiety walczyły.
– To niezgodne z naturą, żeby człowiek był równie głupi, jak wysoki, a jednak proszę, stoisz tutaj.”

„W odniesieniu do natury partykularnej kobieta jest czymś niedoszłym i niewydarzonym. Czemu? Bo tkwiąca w nasieniu siła czynna zmierza do utworzenia czegoś doskonałego: podobnego do siebie co do płci męskiej. A że rodzi się kobieta, dzieje się to albo z powodu słabości siły czynnej, albo z powodu jakiejś niedyspozycji materii, albo też spowodowało to coś z zewnątrz, np. wiatry południowe, o których [Filozof] pisze, że są wilgotne. Natomiast w odniesieniu do natury powszechnej kobieta nie jest czymś niewydarzonym, ale z zamierzenia natury jest przeznaczona do dzieła rodzenia. A to zamierzenie natury powszechnej zależy od Boga, który jest powszechnym twórcą natury. I dlatego, ustanawiając naturę, powołał do bytu nie tylko mężczyznę, ale i kobietę.”

„Od śmierci zaciętsza jest natura kobiety, od głazu nielitościwsze jej serce, gdy nie kocha.”