„Wobec wszechprzyczynowości i pełnej odpowiedzialności osobowego Boga za cierpienie na świecie, co jest logiczne nie do odparcia, teza wielu dzisiejszych teologów o jego współcierpieniu z wszystkimi istotami staje się największą makabreską, jaka można sobie wyobrazić. Chrześcijański Bóg jako Uniwersalny Sadomasochista, jako Sadomasochistyczne monstrum! (…) Albowiem tylko jakiś masochistyczny psychopata pozwoliłby Bogu zsyłać na siebie różnorodne nieszczęścia po to, by Stwórca mógł sobie z nim do woli pocierpieć.”

— Hubertus Mynarek

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 49

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

bóg , cierpienie , odpowiedzialność , pozwolenie , istota , pozwolić , teza , wyobrażenie , psychopata

Hubertus Mynarek 56

1929

Podobne cytaty

„Teza o istnieniu osobowego Boga nie może stawić czoła „krytycznemu rozumowi”. W kwestii domniemanych dowodów na istnienie Stwórcy wykazał to właściwie we wszystkich szczegółach największy niemiecki filozof, Immanuel Kant. Nazywano go dlatego (tzn. ze względu na zburzenie wszelkiej racjonalnej pewności istnienia Boga) „wszechmiażdżycielem”. Dziwne tylko, że nieomal wszyscy dwudziestowieczni teologowie zachowują się tak, jakby ta niszcząca krytyka, która w gruncie rzeczy jest nie do odparcia, w ogóle nie istniała.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 42

„Wbrew wszystkim żałosnym próbom uznawania tego osobowego Boga za niewinnego cierpień świata, należy jednoznacznie stwierdzić: skoro chrześcijańska, ale także judaistyczna, islamska, w ogóle każda monoteistyczna doktryna bezwzględnie uznaje Boga za absolutnego, wszechmocnego i przyczynę wszechrzeczy, co niewątpliwie czyni, to ów Bóg jest również praprzyczyną wszystkiego, a zatem ponosi pełną odpowiedzialność za całe zło i cierpienia, istniejące na świecie. Tak więc nie istnieje nic, co nie byłoby w pełni przez niego spowodowane i takim by nie pozostało. Stąd też wszystkie „grzechy”, zbrodnie i przestępstwa ziemskich stworzeń mają w nim swoją praprzyczynę, a przeto Bóg jest za nie całkowicie odpowiedzialny.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 45

„Twierdzę, że każdy monoteizm jest ze swej istoty tworem fundamentalistycznym. Nie może być wątpliwości co do tego, że np. judaizm, chrześcijaństwo i islam są wyraźnymi monoteizmami, a więc religiami, w których wiara w osobowego Boga znajduje się na najważniejszym, centralnym miejscu. (…) Na tym właśnie polega najbardziej fundamentalny fundamentalizm tych religii. Albowiem nakazują one, dekretują, ustanawiają jako absolutną miarę coś (tzn. wiarę w osobowego Boga), co w żadnym razie nie jest absolutnie przekonywające, dowiedzione czy niekwestionowane. Osobowy Bóg jako praźródło, praprzyczyna wszelkiej rzeczywistości ma być ostateczną instancją, która rozwiązuje wszystkie problemy ludzi i świata, naprawia wszelkie zło. W gruncie rzeczy jednak wiara w osobowego Boga nie rozwiązuje ani jednego problemu, przeciwnie: przez samo założenie istnienia Boga problemy stają się jeszcze większe. Również osobowy Bóg jako taki sam w sobie jest kolejną zagadką.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 41

„Bóg na tyle perfidny, na tyle niegodziwy, że stworzył człowieka i pozwolił, by postępował z ryzykiem wiecznego potępienia, nie może uchodzić za istotę doskonałą. Winien być natomiast traktowany jako monstrum nierozumu, nieprawości, złośliwości i okrucieństwa.”

Donatien Alphonse François de Sade (1740–1814)

słowa Julietty
Historia Julietty, czyli Powodzenie występku

„To przede wszystkim do katolickiego teologa Herberta Haaga należy zasługa, że - oczywiście nie zaprzeczając mocy zła w świecie - rozprawił się on z (…) wiarą w szatana, pożegnał się z nią. Faktycznie głupi byłby taki dualistyczny schematyzm, który bez głębszego zastanowienia zakładałby, że skoro wierzy się w osobowego Boga, należy wierzyć też w osobowego diabła.”

Hans Küng (1928) szwajcarski teolog katolicki

Credo. Apostolskie wyznanie wiary objaśnione ludziom współczesnym
Źródło: 217

„One wierzą w Boga?
– A jak cioty mogą nie wierzyć w Boga? Nawet w wielu bogów. Co chwilę na ulicy zza każdego rogu wychodzi jakiś młody bóg.”

Michał Witkowski książka Lubiewo (powieść)

Lubiewo (2006)

„Bogowie zsyłają grzechy ojców na dzieci.”

Eurypides (-480–-406 p. n. e.) dramaturg antyczny

„Bóg nie zsyła na ludzi kar, ani nagród.”

Epikur (-341–-269 p. n. e.) grecki filozof

„Nie ma Boga-Stwórcy, ale jest Kosmos, stwarzający słońca, planety i żywe istoty. Nie ma wszechmocnego Boga, ale jest Wszechświat, który rozporządza losem wszystkich ciał niebieskich i ich mieszkańców. Nie ma synów bożych, ale są dojrzali i dlatego rozumni oraz doskonali synowie Kosmosu. Nie ma osobowych bogów, ale są wybieralni przywódcy planet, systemów słonecznych, grup gwiazdowych, dróg mlecznych, wysp eteru i całego Kosmosu. Nie ma Chrystusa, ale jest genialny człowiek i wielki nauczyciel ludzkości.”

Konstantin Ciołkowski (1857–1935) uczony i wynalazca rosyjski, twórca podstaw astronautyki

Нет бога-творца, но есть космос, производящий солнца, планеты и живых существ. Hет всемогущего бога, но есть вселенная, которая распоряжается судьбой всех небесных тел и их жителей. Нет сынов божьих, но есть зрелые и потому разумные и совершенные сыны космоса. Нет личных богов, но есть избранные правители: планет, солнечных систем, звёздных групп, млечных путей, эфирных островов и всего космоса. Нет Христа, но есть гениальный человек, великий учитель человечества.
Źródło: Niet niczego (Mysli biezbożnika), cytowane w Ł.W. Szaposznikowa, Wiestniki kosmiczeskoj ewolucji https://books.google.pl/books?id=bp5ZDwAAQBAJ&pg=PA265

„Kogo Bóg darzy wielką miłością, w kim pokłada wielkie nadzieje, na tego zsyła wielkie cierpienie, doświadcza go nieszczęściem.”

Fiodor Dostojewski (1821–1881) pisarz rosyjski

Tematy

Hubertus Mynarek 56

Podobne cytaty

Pokrewne tematy