„Żyjemy w chybotliwej wieży bełkotu. W chwiejnej rzeczywistości słów. W zupie z DNA katastrofy. Skoro już zniszczyliśmy środowisko naturalne, został nam tylko zaśmiecony świat języka.”

„Słowami stwarzamy rzeczywistość. Mam wrażenie, że zewsząd wylewa się nadmiar słów, które w konsekwencji tego nadmiaru tracą wagę. Niemalże instynktownie rodzi się w nas potrzeba stworzenia nowego języka, który mógłby ująć rzeczywistość na nowo.”

„Strategia powinna wyrastać na błocie rynku, a nie w antyseptycznym środowisku wieży z kości słoniowej.”

„Ale właśnie nie! Chociaż piwo też lubię, ale dla mnie poezja to ucieczka od tego strasznego, technokratycznego, prawniczego języka. Zamiast ciągu paragrafów, mam zestawienia słów, które wywołują w człowieku wzruszenie, zadumę, emocje. I to się po prostu nazywa poezja. To lek na ustawowy bełkot, muszę przeczytać coś pięknego, bo zwariowałbym!”

„Jeśli zniszczymy świat w sobie, świat na zewnątrz zniszczy się sam.”

„Pojąłem, że każdy świat ma własną tajemnicę i że dostęp do niej jest tylko na drodze poznania języka. <…> Rozumiałem, że im więcej będę znał słów, tym bogatszy, pełniejszy i bardziej różnorodny świat otworzy się przede mną.”

„Każda zmiana jest katastrofą. Nawet nie dlatego, że może zakończyć się niepowodzeniem, ale dlatego, że najpierw trzeba zniszczyć to, co jest.”

„Skoro bóg jest prawdą, sprawiedliwością i życiem wiecznym, świat człowieka jest światem kłamstwa, niesprawiedliwości, śmierci.”

„Mam jeden pewnik dogmatyczny: Bóg jest w życiu każdej osoby, Bóg jest w życiu każdego. Nawet jeśli czyjeś życie jest katastrofą, zniszczone przez występki, narkotyki czy cokolwiek, Bóg jest w jego życiu. Można i trzeba Go szukać w każdym życiu ludzkim.”

„Myślę, że w ogóle współczesna sztuka wciąż kotłuje się w postmodernizmie. Jeśli weźmiemy sztuki plastyczne, to tam jest totalna aberracja i bełkot. Muzyka również idzie właśnie w kierunku przekraczania stylistyk, mieszania gatunków. No, świat po prostu żyje w totalnej globalizacji, wszystko miesza się ze wszystkim. Jedziemy do Chin – widzimy to samo co w Europie. Jedziemy do Korei – to samo. Kupujemy te same produkty, jesteśmy po prostu wszyscy w jednym garnku, w jednej globalnej zupie.”