„Tu nie da się mieszkać. Szary dym krąży między
ludźmi. Zaciska się pętelka na szyi. Cicho.”

„Chłop tutejszy jest szary jak bór, cichy jak woda, spokojny i apatyczny jak piasek.”

„Pewnego szarego poranka na Dolinę Muminków spadł pierwszy śnieg. Padał miękko i cicho – w parę godzin wszystko było białe.”

„Pytasz, dlaczego mieszkam w górskim lesie,
a ja się uśmiecham i milczę,
i nawet moja dusza pozostaje cicha:
mieszka w innym świecie,
do którego nikt nie należy.
Drzewa brzoskwiniowe kwitną,
woda płynie.”

„Pani Helena pojawiła się w naszym domu, kiedy miałam siedem dni, i została. Jej rodzina mieszkała na Starej Pradze. Ponieważ byłam wychowywana w dużym stopniu przez nią, krążyłam między domem aktorskim, domem dziadka z kulturą antyczną i wielkimi pisarzami, jak Iwaszkiewicz, oraz między domem na Pradze, gdzie była dyscyplina do bicia dzieci, muchy na lepach i naprawdę twarde i biedne życie z kartoflanką.”

„Jedna jedyna,
Pulsar
Między Alfą a Omegą,
Chwała mieszka w podniebieniu.”

„Mieszka we mnie diabeł,
między mózgiem a sercem,
zajmuje każdy oddech,
z każdą myślą go więcej.”

„Już nie ma nic, z ojczyzny naszej dym.”

„Coś w jej oczach musi być dymem w moich płucach.”

„Dym ucieka z komina, aby się dotlenić.”