„Jeżeli dzisiejszy porządek konstytucyjny doprowadzony zostanie do swego logicznego końca, będzie to oznaczało kres trzystuletniej historii narodu Afrykanerów. Naród ten utraci swoją siłę, swój kraj i wreszcie – swą tożsamość.”

„Dla narodu „żyć w godności” tyle oznacza, co uznać na serio, że naród może zginąć tylko z własnej bezwoli, że nie może – pod pretekstem, iż jest małoliczny, osłabiony, zewnętrzną siłą zniewolony – wyrzekać się swojej woli bycia dla siebie podmiotem; że uprawnienie narodu do bycia sobą nie przedawnia się, chyba za jego zgodą.”

„Jestem Afrykanerem: mój naród to naród Afrykanerów i należy doń każdy Biały, kto łączy się z mym narodem w dążeniu do wolności. Zaszczyt przynosi nam pielęgnowanie naszej kultury. Odrzucamy szkalowanie naszego prawa do samostanowienia, jak też sprowadzanie naszego narodu do roli grupy mniejszościowej.”

„W pewnym mianowicie znaczeniu odpowiadamy za swoich przodków. Jeśli wierzymy w to, że naród jest realnością żyjącą i że przechowuje ciągłość swego trwania, wówczas musimy wierzyć, że naród dzisiejszy tak samo odpowiada za swoją przeszłość, jak pojedynczy osobnik odpowiada za swoją, to znaczy, że musi się kłopotać dzisiaj o spłatę długów wczoraj zaciągniętych z przekonaniem, że są to jego własne długi, nie zaś poczynione przez „historię”, czyli przez Nikogo.”

„Na koniec jeszcze o pojęciu Afrykaner. Jest to nazwa narodowa, wyrażająca dobrowolną przynależność wszystkich mówiących w afrikaans, którzy swe poczucie wspólnoty zawdzięczają językowi, kulturze i historii. Ten, kto przez te wartości utożsamia się z narodem Afrykanerów, jest Afrykanerem (…).”

„Różnica pomiędzy siłą narodu a jednostki jest tak ogromna, że wystarczy, by naród z bliska ogarnął ulubieńca swym ciepłem, co będzie dla niego dostateczną ochroną.”

„Ten chłopak umyślił sobie, że zostanie premierem, prezydentem, i uwierzył w swoją misję. Ten aplikant jest niebezpieczny, bo zepsuł porządek prawny w Polsce.”

„Myślenie „nihilizmu” oznacza raczej stanie w tym miejscu, z którego wszelkie czyny i cała rzeczywistość naszej epoki dziejów Zachodu czerpią swój czas i swoją przestrzeń, swoją podstawę i swoje tło, swoje drogi i cele, swój porządek i jego prawomocność, swoją pewność i swoje wahanie-jednym słowem: swoją „prawdę.””

„W prawdziwym nieszczęściu poznaje się swą własną cielesność i duchową moc, ustala się granice swoich „możliwości”, swej fizycznej wydolności i moralnej siły.”

„Wcielać w życie Dżucze oznacza kierować się zasadą rozwiązywania wszystkich problemów rewolucji zgodnie z rzeczywistością swojego kraju, głównie w oparciu o własne siły.”