„Z miłością – powiedziała wolno Fringilla – jest jak z kolką nerkową. Dopóki nie chwyci cię atak, nawet sobie nie wyobrażasz, co to takiego. A gdy ci o tym opowiadają, nie wierzysz.”

„Ty w Boga waszego, co go z brodą malują, wierzysz? - Tak - powiedział Kolka. - Wolę wierzyć w naszego Boga z brodą, jak w waszego z wąsami. - Więc tym - powiedziałem - czym dla was jest wasz Bóg, tym dla nas jest Stalin!”

„Ile masz lat? Kto może w twarz rzucić ci: "Drań!"?
Żyje się, wiesz,
Tylko po to, by biec,
Niech nie chwyci cię rdza!”

„Przekręty szły w prywatyzacji. (…) Dlatego ci powiem, że jak patrzę na tę (bankową) komisję śledczą. To tak frontalny atak na nią nie jest przypadkowy.”

„Powinnam imiesłowy tworzyć lżejsze
A przymiotnikom dokładać trochę ciała
Nie wolno mi
Powiedzieć kocham cię
To byłoby banalne
A ja jestem poetką.”

„Narrator opowiada nam historię w książce, prawda? Ale co jeśli… jeśli narrator kłamie? Może opowiada własną, fałszywą wersję, żeby przeciągnąć cię na swoją stronę? Albo żeby cię przestraszyć? A może jest wariatem!?”

„Komu wierzyć, a komu nie wierzyć, jeżeli ludzie ciemni opowiadają rzeczy nieprawdopodobne, a ludzie światli tak się zachowują, jak gdyby się zabezpieczali przeciwko zdarzeniom nieprawdopodobnym?”

„Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy jego plugawy język!”

„Jeżeli Boga nie ma,
To nie wszystko człowiekowi wolno.
Jest stróżem brata swego
i nie wolno mu brata swego zasmucać,
opowiadając, że Boga nie ma.”

„Telewizja wmawia wam, że mamy kryzys? Ja wam powiem, że kryzys jest wtedy, gdy twoja laska mówi ci, że cię kocha, a tobie nie staje.”