„(…) jest naiwnością mniemanie, jakoby zachwyt nasz wobec dzieła sztuki z nas samych pochodził: że zachwyt ten w sporej mierze nie rodzi się z ludzi, ale między ludźmi, i jest to tak jakbyśmy wzajemnie zmuszali się do zachwytu (choć nikt „osobiście” nie jest zachwycony).”

„W zachwycie nad samym sobą stracisz z oczu cel, do którego dążysz.”

„Fascynacja: smak zachwytu.”

„Idol: zbiorowy amok zachwytów.”

„Moje znaki szczególne to zachwyt i rozpacz.”

„Ojcowie nasi śmiali się z Pana Courbeta, a oto my teraz zachwycamy się przed jego dziełami. My się śmiejemy z Pana Maneta, a nasi synowie będą stawali w zachwycie przed jego płótnami.”

„Każdego ranka kiedy się budzę, doświadczam niespotykanego zachwytu – zachwytu bycia Salvadorem Dalí – i zadaję sobie pytanie: „jakiej wspaniałej rzeczy dokona dziś Salvador Dalí?””

„Będąż się tak przeplatać w kołowrocie bytu jesienie rozczarowań z wiosnami zachwytu?”

„Z pewnością nie wie, jak bardzo jego zachwyt nad życiem pomógł mi znaleźć nowy sens w moim.”

„Zawód artysty wymaga ciężkiej pracy i wzmożonego zachwytu dla świata.”