Cytaty o niemowlętach

Zbiór cytatów na temat niemowlę, dzieci, ludzie, kochanie.

Najlepsze cytaty o niemowlętach

„Niemowlę i przestępca inaczej widzą przewinienie.”

Cezary Dobies (1971) polski poeta

Źródło: Lęki i leki. Trzynaście wierszy i sto siedemdziesiąt aforyzmów

Cytaty o niemowlętach

„W życiu niewiasty rozróżnić można siedem okresów: niemowlę, dziewczynka, dziewczyna, młoda kobieta, młoda kobieta, młoda kobieta i młoda kobieta.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

O kobietach

„Nie sposób jednak zaczynać od nowa. Tylko niemowlę może zacząć całkiem od początku.”

John Steinbeck książka Grona gniewu

Grona gniewu

„Niemowlę nie potrafi nadać telegramu, przywołać windy ani wybrać tapety. Czy godzi się więc, żeby to od niego zależało przetrwanie gatunku?”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

zapiski pana Laurenta
Święta księga cholernego Proutto, Dzidziuś Pana Laurenta, Gdańsk 1999

„Kiedy ja sam w pewnym czasie poważnie zaniemogłem, to ci, których nazywasz dobrze życzącymi, z popem Sylwestrem i waszym naczelnikiem Aleksym na czele (…) zdecydowali, że już przestaliśmy istnieć i nie troszcząc się ani o naszą duszę, a ni o dusze swoje, zapomniawszy o przysiędze uczynionej ojcu naszemu i nam samum, by nie szukać sobie innego monarchy prócz dzieci naszych, postanowili osadzić na tronie naszego dalekiego krewnego księcia Włodzimierza, a niemowlę nasze od Boga dane zgubić obyczajem Heroda (…)”

Iwan IV Groźny (1530–1584) car Rosji

w liście do Andrzeja Krubskiego, opisując sytuację z 1 marca 1553, kiedy poważna choroba tak go zmogła, że jego otoczenie było przekonane o jego śmierci.
Źródło: Ludwik Stomma, Choroby i dolegliwości sławnych ludzi, op. cit., s. 71.

O śmierci , O Bogu , O dzieciach , O ludziach

„Ludzie, którzy mówią, że spali jak niemowlę, zwykle go nie mają.”

Leo Joseph Burke (1893–1990)

People who say they sleep like a baby usually don't have one. (ang.)

O ludziach

„W górze, nad głowami
spokojnie krążyły bociany.
Jeden wydał się Józefowi znajomy: to on owej nocy przyniósł do żłóbka niemowlę.”

Vytautas Bložė (1939–2016) litewski poeta

Źródło: Ballada o bocianie, tłum. Zuzanna Mrozik

„Jej świta składała się z czterystu tak zwanych dam (…) Niemal każda z tych kobiet trzymała na ręku niemowlę ubrane w kosztowne szaty, a na pytanie, czy jest to jej własne dziecko, odpowiadała, kłaniając się przy tym zgodnie z rosyjskim zwyczajem: „Car był tak dobry i podarował mi dzieciątko.””

Wilhelmina Pruska (1709–1758)

o Katarzynie I.
Źródło: Eleanor Herman, Królowe i ich kochankowie. 900 lat intryg, namiętności i pasjonującej polityki, tłum. Barbara Tarnas, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2007, ISBN 9788389632319, s. 9.

O kobietach , O dzieciach , O świecie , O kochankach

„Psychiczne prawo dozwala żyć tylko w jednym świecie realnym, spędzając wszystko, co przeczy realności, na peryferię marzeń. Gdy człowiek zostanie z rodzimej realności przepędzony na tułaczkę po obczyźnie przeżyć, ratuje się przyrodzoną samoobroną wewnętrznego i zewnętrznego aktorstwa. Aktorstwo to altera natura. Niemowlę ma tylko naturę somatyczną, bo nie stać go jeszcze na aktorstwo. Człowiek z wdziękiem to taki, który jest dobrym aktorem życia. Pozer to też aktor, tylko tyle, że zły. Zmanierowany zaś to ten, który nie może wydobyć się z szarży. W przeinaczonym (…) istnieniu jest się otoczonym nowymi elementami, wobec których nie pasuje już aktorstwo z rodzimej realności; trzeba improwizować i szukać nowej formy wyrazu. (…) Niespodziewanie w nowej realności odnajduje się człowiek w starym kostiumie. Trzeba się kryć przed ludźmi, aby nie razić ich oczu kontrnaturalnym połączeniemdwu wichrowatych wobec siebie czasów, które wypełniając w zestawieniu więcej powietrza, niż może pomieścić ograniczona przestrzeń uczuć, wywołują sprężenie atmosfery tak przygniatającej ciało, że czasem aż wyciska łzy.”

Stanisław Dygat książka Jezioro Bodeńskie

Jezioro Bodeńskie
Źródło: wyd. KiW 1987, s. 40–41.

O emocjach , O naturze , O czasie , O łzach

„Miłość serc małych i płytkich rodzi się odrazu dojrzała i roztropna jak dzikie kaczę, które z jajka wypływa na wodę; miłość serc wielkich i głębokich rodzi się jak bezradne i niedołężne niemowlę, które musi być pielęgnowane i karmione.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Tragikomedya prawdy [w:] Pisma II. Obrazki powieściowe, G. Gebethner i Spółka, 1896.

O miłości , O wodzie , Serce

„z pianą na ustach mówi że wciąż kocha
a gdy ręce zaciska na szyi
powtarza głosem słodkim jak niemowlę
żebyśmy zawsze tak szczęśliwi byli

i pyta czy zejdę z nim do piwnicy
tam gdzie mieszkają ropuchy i szczury
by czytać książki jeść pajęczyny
i babciom wyjadać konfitury”

Katarzyna Ewa Zdanowicz (1979)

Źródło: morele, z tomiku Jak umierają małe dziewczynki?, 2003.

O książkach , O czytaniu , Kochać się

„Boga poznajesz nie tyle rozumem, nawet nie sercem, ale poprzez poczucie całkowitej zależności od Niego, podobne do tego uczucia, którego doznaje niemowlę w rekach matki. Nie wie ono, kto je trzyma, kto ogrzewa, kto karmi… ale wie, że jest ktoś, i mało tego, że wie – kocha go.”

Lew Tołstoj (1828–1910) pisarz rosyjski

Religia

O Bogu , O emocjach , O matce , Serce

„Niemowlę to jeszcze nie człowiek, tylko forma przedludzka i nie ma jeszcze w pełni wykształconej duszy.”

Patrick Süskind książka Pachnidło

Pachnidło

O duszy

„– Zawsze gdy przechodzę obok tych pomników… „Polegli za wolność naszą i waszą”, „W obronie ojczyzny”, „Za niepodległą Polskę”… Rany boskie, czy jest w ogóle coś bardziej idiotycznego? Ludzie wyjeżdżają, osiedlają się w Anglii, Hiszpanii, Holandii, Ameryce, znajomy ożenił się z dziewczyną z Nowej Zelandii – ważne jest JAK, nie GDZIE, gdzie zaniosą cię namiętności, praca, los; tam. Co to ma za znaczenie, pod jaką flagą, jakim rządem, jakim językiem żyć ci przyszło, jaką pieczątkę biją ci w papiery i jakie słowo wpisują w rubryce „narodowość”? Toż trzeba by być socjopatą! Życie to jest co innego: twoi rodzice, dom, nachylające się nad tobą twarze, dzieciństwo i młodość, przyjaciele i znajomi, ludzie i uczucia między ludźmi, twoje życie, jaki zawód wybierzesz, jakie książki, filmy, potrawy lubisz, czy spoglądasz nocą w niebo, czy zasypiasz na łące pod kwiatami, czy odurzył cię zapach lasu, co zapamiętasz, twoje życie, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, żona, dzieci, kilka osób, które kochasz i które ciebie kochają, i żebyś mógł zapewnić im szczęście, widział, jak dorastają, starzeją się, dał, co najlepsze, wziął, co najlepsze, żeby wnuki twoją twarz nad sobą widziały, i żeby tak się domknęło, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, twoje życie. Coś kruchego, bezbronnego, niemowlę ukryje w swojej dłoni. W jakie szaleństwo, w jaką chorobę umysłu trzeba zapaść, żeby to odrzucić, zdeptać, zniszczyć – dla tych paru słów, kolorów i pieczątek, dla nazw! Jak ci kibole pierdolnięci, co się pałują i rżną w obronie „honoru” swojego klubu – tylko że kibole narodowi mają jeszcze większego świra i tu zawsze idzie zadyma na śmierć i życie. Wyrzuć to z siebie! „My”, „oni””

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

do niczego ci to nie potrzebne! Masz tylko swoje życie.
Źródło: Przyjaciel prawdy. Dialog idei

O życiu , O śmierci , O losie , O szczęściu

„Huczy Terek w chyżym biegu,
Zdobny w piany strój;
Czeczen skrada się po brzegu,
Ostrzy kindżał swój;
Ale ojciec twój zna wojnę,
Czuwa, chociaż śpi;
Śpij, niemowlę, bądź spokojne,
A-a zi-zi-zi…”

Michaił Lermontow (1814–1841) rosyjski pisarz i dramaturg

Źródło: Kołysanka kozacka (1840), przeł. Krzysztof Mąkowski