Wacław Iwaniuk – polski poeta, tłumacz, krytyk literacki, eseista.
Absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego, oraz Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Debiutował w 1933 r, w czasopiśmie "Kuźnia Młodych". Przed 1939 rokiem zamieszczał swoje wiersze m.in. w Kamenie, Okolicy Poetów, Zwierciadle, Kulturze. Jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej wyjechał na praktykę konsularną do Buenos Aires. Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się na ochotnika do wojska polskiego we Francji. Walczył pod Narwikiem w szeregach Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Był żołnierzem 1 Dywizji Pancernej, z którą przeszedł cały szlak bojowy. Odznaczony za odwagę Krzyżem Walecznych, oraz medalami francuskimi i angielskimi. Po zakończeniu wojny został w Anglii i podjął studia w Cambridge. W 1948 r. wyjechał do Kanady. Mieszkał w Edmonton, Ottawie, oraz Toronto, gdzie w 1951 wespół z grupą przyjaciół założył klub literacko-artystyczny "Smocza jama". Swoje wiersze, artykuły, recenzje literackie oraz przekłady poezji anglojęzycznej publikował m.in. w Wiadomościach, Kontynentach, Oficynie Poetów, paryskiej Kulturze. W prasie krajowej utwory Iwaniuka zaczęto drukować dopiero w latach 80. . Publikowano m.in. w Akcencie, Więzi, Kresach, Twórczości, Tygodniku Powszechnym. Wacław Iwaniuk jest autorem ponad 20 tomów poetyckich, książek prozatorskich, licznych artykułów krytycznych, recenzji, opracowań, tłumaczeń poetów amerykańskich i kanadyjskich.
We wczesnym okresie poezja Iwaniuka była pod silnym wpływem poetyki Józefa Czechowicza, znaleźć w niej można też echa autora "Sklepów cynamonowych", Bruno Schulza.
Archiwum Wacława Iwaniuka znajduje się w Archiwum Emigracji w Bibliotece Uniwersyteckiej w Toruniu.
Źródło: Wiersz dla samego siebie
Źródło: Czym nasze życie byłoby bez mowy
