Stanisław Jerzy Lec cytaty

strona 2

„Ziemia to kropka pod znakiem zapytania.”

„A jakie było pytanie?”

„Czy istniała kiedy kasta, która sobie rzekła: „Basta?””

„I garderoba duszy ma swoje żurnale.”

„Z opozycji można się wylizać.”

„Racjonalizacja: żyjemy coraz dłużej i coraz mniej.”

„Ach, gdyby tak od razu, każdy zrozumieć mógł, że lepsza droga bez drogowskazów, niż drogowskazy bez dróg.”

„Byle smród co walczy z wentylatorem uważa się za Don Kichota.”

„Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.”

„Późno już. Świta.”

„Nie opowiadajcie snów – a może przyjdą do władzy freudyści?”

„Dwóch świadków trzeba dostać, aby móc bez świadków zostać.”

„Zero do zera i będzie kariera.”

„Salto morale jest bardziej niebezpieczne niż salto mortale.”

„Bawichamek – pisarz dla najniższych gustów.”

„Otyli żyją krócej. Ale jedzą dłużej.”

„Co nas trzyma na tym globie prócz siły ciążenia?”

„Jeszcze nic nie stracone. „Więc jak będzie?” – krzyknął kat.”

„Opinia publiczna powinna być zaalarmowana swoim nieistnieniem.”

„W eufurii.”

„Ten, kto skacze z radości, powinien uważać, by grunt nie usunął mu się spod nóg.”

„Niedobrze wierzyć w człowieka, lepiej być go pewnym.”

„Nie każdy, kto miewa sny, ma je gdzie śnić.”

„Bezmyślność zabija. Innych.”

„Złamał sobie życie! I ma teraz dwa oddzielne, bardzo przyjemne życia.”

„Autor może popełnić samobójstwo celując w gust publiczności.”

„Czy istnieje pojęcie większej połowy? Tak! To ta połowa, której tak półgłówkowi brak!”

„Wyprowadził własne ślady w pole.”

„Ileż toastów spełnia się pełnym kielichem goryczy.”

„Mądrości powinno być pod dostatkiem, któż z niej bowiem korzysta.”

„Łamany kołem szczęścia.”

„Słodkie życie słono kosztuje.”

„Geniusz nie chroni od nieszczęścia.”

„Kobieta to tylko żebro Adama.”

„Lizusi są wierni. Gotowi twoją krew zlizywać z łap twego oprawcy.”

„Nikt nie spojrzał prawdzie w oczy, bo ona ma tylko oczodoły.”

„Zanotował swą pustkę na tysiącu stron.”

„Hipokrysus ducha.”

„Dmijmy sami w nasze żagle.”

„Wyrzutnie sumienia.”

„Z doświadczenia ornitologów. Żeby pisarze mogli rozwinąć skrzydła, muszą mieć swobodę korzystania z piór.”

„Sięgnąłem dna i usłyszałem pukanie od dołu.”

„Gdy nadchodzi świt, trudno walczyć przeciw nocy, która przyjdzie.”

„Co zostało z ekstaz i miłości – suche cyfry przyrostu ludności.”

„Trzeba by stu oczu, by móc je na wszystko przymykać.”

„Czasem taki jest mecenat, że z pupila wkrótce denat.”

„Rany się zabliźniają, ale blizny rosną wraz z nami.”

„Tabliczka rozmnażania się.”

„Rasowy aktor, który pożegna scenę, do końca życia gra już tylko człowieka.”