Paweł Małaszyński cytaty

„Mam jeden, jedyny wentyl bezpieczeństwa: muzykę. W niej mogę pokazać, co naprawdę myślę i czuję, mogę się wyżalić, wykrzyczeć… W rodzinnym Białymstoku mam swój zespół – Apogeum – i niedługo będziemy promować nasze pierwsze demo.”

„Ja naginam swój kręgosłup, ale nigdy go nie złamię. Mam swoje zasady, których się trzymam.”

„Magda M.”

„Satysfakcję czuję, kiedy wiem, że coś, co robię, ma sens, że moja praca nie pójdzie na marne i gdzieś zostanie.”

„Nie jestem długodystansowcem. Dla mnie historia musi mieć swój początek, rozwinięcie i puentę.”

„Chcę cały czas iść do przodu i zmieniać się.”

„Nie dostaję ciekawych propozycji, a w miałkich nie chcę grać. Najpierw ja zrobiłem sobie przerwę dla zdrowia psychicznego, a teraz tak się składa. Mam tylko teatr (…).(…) mam więcej czasu na muzykowanie.”

„Aktorstwo daje możliwość bycia w miejscu, w którym być może nigdy nie będę. Wcielać się w kogoś, kim nie jestem. I ja lubię, jak reżyserzy nagle wyciągają ze mnie coś spod serca. Czasem sam jestem zaskoczony, że znajdują we mnie jakąś nieznaną mi dotąd siłę, wypruwają ze mnie flaki.”

„Stawiam w życiu małe, ale przemyślane kroki. Może na tym stracę, może wygram… Wszystko zweryfikuje życie i publiczność.”

„(…) moim wentylem bezpieczeństwa jest rodzina. Jak mnie o to pytają, to mówię – jestem normalnym facetem, który po pracy idzie do domu, kładzie syna spać. Najpierw go wykąpie. A jeżeli mam wolne, to idziemy na sanki albo na zakupy z żoną. Najnormalniejsze życie, jakie sobie można wyobrazić. Żadnego wielkiego halo.”

„Nie ma facetów idealnych. Są tylko tacy, jakimi chcą ich widzieć kobiety.”

„(…) wielu recenzentów pisało tylko o tym, że pokazałem na ekranie d… Narzekano też, że jest za mało krwi. Pewnie spodziewano się łamania szczęk bejsbolami.”

„Warszawa ma coś takiego, że nie idziesz, a biegniesz. Pierwszy raz, gdy tu przyjechałem, wielka fala ludzi z metra mnie poniosła. Nagle zatrzymałem się. Pomyślałem: „O nie! Nie dam się tak nieść.””

„Myślę, że każdy mężczyzna ma w sobie coś z dziecka.”

„Podstawowa zasada – być wiernym samemu sobie.”

„Nie warto kłamać, wystarczy mówić prawdę i tak nikt ci nie uwierzy.”

„Nie toleruję braku tolerancji.”

„Nie przedawkujcie rzeczywistości.”

„Czasami wydaje mi się, że jestem za wrażliwy do tego zawodu.”

„Miłości uczysz się każdego dnia, tak jak i życia.”

„Doceniam to, co mam.”

„Po prostu staram się być sobą i nikogo nie udawać. Jestem prawdziwy. To cały ja…”

„Jestem szczerym człowiekiem, nie skromnym.”

„Dzięki aktorstwu mam okazję poznać ludzi, z którymi w inny sposób pewnie bym się nie zetknął. Na przykład włamywaczy, którzy pokazywali mi swoje triki i oprzyrządowanie, kiedy pracowałem na planie odcinków Twarzą w twarz.”

„I to jest takie poczucie wolności, o której zawsze marzyłem, a której nigdy tak naprawdę nie doświadczyłem i nigdy… Być może czasami, tylko czasami złapałem ją za jakieś koniuszki palców czy pięt. I to jest właśnie poszukiwanie. Muzyka daje mi możliwość poszukiwania tej wolności.”

„Ciężko o prawdziwego przyjaciela. Przyjaciel to niebezpieczna sprawa, bo wie o tobie wszystko.”

„Chociaż nasz rynek filmowy jest mały, zawsze staram się szukać nowych wyzwań.”

„Wie, że niczego głupiego nie zrobię. Mam za dużo do stracenia.”

„Zatrzymałem się na chwilę i pomyślałem: Dokąd oni wszyscy biegną? Po co ja z nimi biegnę? Dlaczego biegnę? Nikt mnie nie goni… Odwróciłem się w drugą stronę i poszedłem pod prąd. I tak to jest, idę pod prąd. Nie poddaję się i staram się z tym walczyć, żeby nie zatracić samego siebie.”

„Tak naprawdę w aktorstwie trzeba lubić grzebanie w sobie. A ja to lubię. Poza tym za możliwość kreowania różnych postaci, którymi nigdy nie będziesz. I za możliwość poznawania różnych miejsc, w których nigdy nie byłem i nie byłbym, gdyby nie aktorstwo.”

„Pierwszy amant polskich seriali grający polskiego Bonda. Ja się nie przejmuję tym, co o mnie piszą.”

„Muzyka to moja pasja. A aktorstwo jest po prostu moim zawodem.”

„Człowiek za późno uczy się myśleć o konsekwencjach.”

„Ja nie mogę robić czegoś tylko dla pieniędzy. Po prostu nie!”

„Zawsze mówię, że Białystok jest najważniejszym miastem w moim życiu. Gdybym mógł rozwijać się tam zawodowo, nie zastanawiałbym się ani chwili. Spakowałbym, co trzeba i już by mnie w stolicy nie było.”

„Prawda jest taka, że Małaszyński pomyśli dziesięć razy, zanim podejmie jakąkolwiek decyzję: czy to jest przyjęcie roli, czy też wejście na ściankę.”

„Nie chce się kiedyś obudzić w środku nocy zlany potem i stwierdzić: Boże, co ja zrobiłem?”

„Każdy z nas ma w sobie ukrytego demona. Diabła, który siedzi w nas gdzieś głęboko i którego może pokonać tylko i wyłącznie miłość. Chociaż jest to strasznie ciężka walka. Każdy z nas ma jakieś demony, których się boi i potrzebuje miłości.”

„Stawiam w życiu małe, ale przemyślane kroki i mam nadzieję, że nadal tak będzie.”

„Nigdy nie łam swoich zasad.”

„Geje mi dziękują, że chciałem mówić ze sceny o ich sprawach, a starsze panie czasami wychodzą.”

„Część ludzi zmiesza mnie z błotem, ale będą i tacy, którzy staną za mną murem.”

„Nie jestem mlekiem w proszku.”

„Nawet nie wiem, jak wyglądają samoloty, którymi latam. Wchodzę po omacku, siadam i nie interesuje mnie nic poza tym, żeby koła jak najszybciej dotknęły ziemi.”

„Bez rodziny mnie nie ma.”

„Nikt mnie do niczego nie zmusi.”

„Mam dla kogo żyć. Mam żonę i dziecko. Razem idziemy do przodu.”

„W tym zawodzie nie ma rzeczy łatwych.”

„Czuję, że niektórzy chcą mnie wykorzystać, a ja się przed tym bronię.”

„Ze swoich porażek wyciągam wnioski. I staram się ich nie powtarzać.”

„Nigdy (…) nie zabiegałem o sukces czy sławę.”

„Zza charakteryzacji świat wygląda zupełnie inaczej. Na chwilę staję się kompletnie innym człowiekiem. Lubię takie zmiany – na tym polega aktorstwo.”

„Jak było, dowiedziałem się dopiero po zakończeniu zdjęć. Andrzej Wajda przyniósł moje zdjęcie, położył na stół i powiedział, że tak ma wyglądać porucznik Piotr Baszkowski. Pan Andrzej widział mnie w Białej sukience, debiucie reżyserskim Michała Kwiecińskiego, który był producentem Katynia. Przed rozpoczęciem zdjęć spotykał się indywidualnie z każdym aktorem, opowiadał o całym projekcie, rozmawialiśmy o roli, pytał mnie jak wyobrażam sobie poszczególne sceny i postać. Byłem dobrze przygotowany, opowiadałem ze szczegółami, kadr po kadrze. Pan Andrzej słuchał mnie, słuchał, w końcu powiedział: „Pan powinien zostać reżyserem, a nie aktorem!”.”

„Za to, że byliście, jesteście i mam nadzieję, że będziecie. Trzy razy szacunek.”

„Kochanie to uczucie o wielu kolorach – splot skrajnych emocji. Dlatego miłość jest przewrotna. I właśnie w tej przewrotności tkwi jej magia.”

„Jak było, dowiedziałem się dopiero po zakończeniu zdjęć. Andrzej Wajda przyniósł moje zdjęcie, położył na stół i powiedział, że tak ma wyglądać porucznik Piotr Baszkowski. Pan Andrzej widział mnie w Białej sukience, debiucie reżyserskim Michała Kwiecińskiego, który był producentem Katynia.”