Olivia Goldsmith cytaty

„Kobieta musi kogoś kochać, inaczej jakaś jej cząstka umiera (…).”

„Czujesz się osamotniona, kiedy jesteś nieszczęśliwa z dala od innych ludzi.”

„Nie istnieje sytuacja tak beznadziejna, żeby węglowodany nie mogły jej poprawić.”

„W ogóle nie myślę o tym, co będzie jutro, ani o tym, co było wczoraj. Nie myślę nawet o tym, co zdarzy się za dziesięć minut. Dla mnie istnieje tylko ta chwila. Jeśli jest dobra, skarbie, to czuję się szczęśliwa. A jeśli kiepska, jak choćby podczas czytania tego sprawozdania, po prostu czekam, aż przeminie. Każdą chwilę traktuję odrębnie. I ty też powinnaś się tego nauczyć.”

„Adwokaci są jak dziwki.(…) I jednym, i drugim płaci się za godziny, więc nie ma co liczyć na dłuższe spotkanie.”

„Największym grzechem uczciwych ludzi jest bezczynność w konfrontacji z ewidentnym złem.”

„Czy Bóg naprawdę kocha człowieka, czy też stworzył małżeństwo tylko po to, by sprawdzić, do jakiego stopnia ludzie mogą się nawzajem zirytować.”

„Problemy stwarzają tylko okazje do szukania rozwiązań!”

„Od razu zrozumiała, że popełniła fatalny błąd. Po raz pierwszy w życiu miała niezbitą pewność, że przystąpiła do tej najważniejszej próby całkowicie nieprzygotowana, zbytnio ufając we własne siły i umiejętności. Więzienie tak bardzo różniło się od świata zewnętrznego. Tu nie miało się wyboru, nie było scenariusza, według którego należało postępować. Wszystko było czarno-białe, sprowadzone do podziału na prawdę i fałsz. Tak wyglądał najpoważniejszy sprawdzian w jej życiu, a ona świadomie przystąpiła do niego bez przygotowania.”

„Bo najbardziej nie cierpię wolnego czasu, kiedy budzą się wspomnienia i odżywają obawy o przyszłość.”

„Wszyscy uśmiechają się w tym samym języku. Tylko uśmiech jest jednakowy na całym świecie. Możesz się uśmiechnąć po angielsku, a będzie to znaczyło dokładnie to samo w Tajlandii.”

„Wszystko, co ma jaja albo koła prędzej czy później przyczyni kobiecie kłopotów.”

„Problem z radością polega na tym, że wraz z nią powracają wszelkie troski.”

„Serce biło jej mocniej, ilekroć wspominała swój sen. To było takie cudowne, kochać i być kochaną. Po przebudzeniu czuła się zwyczajnie porzucona.”

„Pesymista powie, że szklanka jest do połowy pusta, a optymista, że do połowy pełna. Wiecie, co ja o tym myślę? Że ta szklanka nie jest w połowie ani pełna, ani pusta, tylko że to jest zła szklanka. Wyraźnie za duża. Takie jest moje zdanie.”