Źródło: O zjawisku historii w sposób popularny, „Alma Mater” nr specjalny 155, 2013, s. 31.
Krzysztof Zamorski – polski historyk, profesor nauk historycznych.
Syn Ludwika i Krystyny z d. Barancewicz. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Brzozowie z 1971. W 1992 uzyskał tytuł doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy: Transformacja demograficzna w Galicji na tle przemian ludnościowych innych obszarów Europy Środkowej w drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku. Tytuł profesorski w 2010. Specjalizuje się w teorii i metodologii historii, historii społeczno-gospodarczej oraz demografii historycznej.
W latach 1994-2003 był dyrektorem Biblioteki Jagiellońskiej. Jako dyrektor BJ kierował jej automatyzacją oraz rozbudową. Był współautorem głośnego memoriału w sprawie walki z zagrożeniem jakie niesie kwaśny papier dla zbiorów archiwalnych i bibliotecznych w następstwie którego uruchomiono w Polsce kliniki zdrowego papieru. Obecnie kieruje Zakładem Dziejów Historiografii i Metodologii Historii w Instytucie Historii UJ. Od 1997 współredaktor z prof. Maciejem Salamonem czasopisma Historyka. Wraz z prof. Andrzejem Chwalbą jako przewodniczącym komitetu organizacyjnego współorganizował szereg ważnych spotkań historyków polskich i zagranicznych. Był szefem biura organizacyjnego XVII Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich w Krakowie w roku 2004, tą samą funkcję pełnił w organizacji I i II Kongresu Zagranicznych Badaczy Dziejów Polski w latach 2007 i 2012. Jest członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego a do roku 2012 prezesem Krakowskiego Oddziału tej organizacji.
W 2001 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Źródło: O zjawisku historii w sposób popularny, „Alma Mater” nr specjalny 155, 2013, s. 31.