Józef Krupiński – polski poeta współczesny bliski nurtowi autentyzmu, laureat nagrody im. Edwarda Stachury i członek Katowickiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W latach 50 XX w. zamieszkał w Tychach i aż do przejścia na emeryturę pracował pod ziemią jako technik górnik w KWK Ziemowit w Lędzinach.
Od roku 1968 publikował swoje utwory w czasopismach literackich tj. Akant, Poezja, Miesięcznik Literacki, Życie Literackie oraz w niezależnej prasie stanu wojennego. Był autorem zbiorów wierszy, z których najważniejsze to Marsz żałobny, Z pokładów serca, Mój pogrzeb pierwszy. Swój debiutancki tomik Kwiaty Kujawskie poświęcił rodzinnym Kujawom, natomiast wszystkie kolejne zbiory były zakotwiczone w węglu.
W jego twórczości uderza tęsknota górnika zesłanego do świata "pierwszych odcisków rąk" za krainą dzieciństwa oraz pragnienie odnalezienia pierwotnego kontaktu człowieka z Bogiem. Józef Krupiński był poetą głęboko religijnym. Jego hermetyczne, ascetyczne w formie wiersze mają zazwyczaj charakter epifanii poetyckiej.
Osobne miejsce w twórczości Krupińskiego stanowią wiersze opisujące przeżycia estetyczne związane z obcowaniem z dziełami malarskimi takich artystów jak: Jacek Malczewski czy Vincent van Gogh.
Wikipedia
„Podobno
widział ktoś
nad olchą wód
Różę w ciemności
z krowami polskiej poezji.”
Źródło: Z krowami polskiej poezji
