Joseph Conrad cytaty

strona 5

„Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.”

„(…) logika naszego postępowania jest zawsze na łasce ciemnych i nieprzewidzianych popędów.”

„Wyrozumiałość jest owocem znajomości własnych błędów.”

„Niewielu zdaje sobie sprawę z tego, że ich życie, istota ich charakteru, zdolności ich i zuchwalstwa wypływają tylko z wiary w bezpieczeństwo otoczenia. Odwaga, spokój, zaufanie; uczucia i zasady; wszystkie wielkie i wszystkie błahe myśli należą nie do jednostki, tylko do tłumu; do tłumu, który wierzy ślepo w niewzruszoną siłę swych instytucji i swej moralności, w potęgę swej policji i swej opinii. Ale zetknięcie z nagą, nieokiełznaną dziczą, z pierwotną naturą i pierwotnym człowiekiem, wzbudza w sercu nagły i głęboki niepokój.”

„To nie do wiary, z jak przymkniętymi oczyma, przytępionymi uszami i senną myślą idziemy przez życie.”

„Ludzie śmieją się tylko z tego, co śmieszne, albo z tego, czego nie rozumieją.”

„Nie szafuję lekkomyślnie słowem MIŁOŚĆ, są jednak ludzie, którzy są w stanie powiedzieć, że kochają kiełbasę.”

„Wierność jest wielkim ograniczeniem wolności, jest najsilniejszym z więzów pętających samowolę ludzi i statków na tym globie.”

„Obcowanie z ludźmi jest równie wielką sztuką jak obcowanie ze statkami. I ludzie, i statki żyją w niestałym żywiole, podlegają subtelnym i potężnym wpływom i pragną aby raczej zrozumieć ich zasługi niż się poznać na błędach.”

„Tyleż jest katastrof, co i ludzi.”

„Życie nasze ma dwa dzieciństwa, ale nie ma dwóch wiosen.”

„Życie jest ciągłą walką, a pokój jest tylko owocem zwycięstwa.”

„Niech myślą, co chcą, ale nie miałem zamiaru się utopić. Zamierzałem płynąć, dopóki nie utonę – a to nie to samo.”

„Wyrozumiałość jest najinteligentniejszą z cnót. Pozwalam sobie uważać tę cnotę za jedną z najrzadziej spotykanych, jeśli nie najrzadszą ze wszystkich.”

„Człowiek jest zadziwiający, ale arcydziełem nie jest.”

„Marzenia o miłości – tak samo jak kojące tajemnice wiary – są nie do przezwyciężenia i nigdy, przenigdy ani mężczyźni, ani kobiety nie rządzą się rozumem.”

„Tylko ci, którzy poszli na morze dla zdobycia środków do życia wiedzą, jakim zaufaniem mogą darzyć służbę ratowniczą… Jest to uczucie pewności jakie daje istnienie ratowniczych stacji z ich zawsze gotową załogą.”

„On jest romantykiem, tak romantykiem. A to bardzo źle… Bardzo źle… Ale i bardzo dobrze.”

„Ocean, jakby był zbyt wielki, zbyt potężny na pospolite cnoty, nie zna ani współczucia, ani wiary, ani prawa, ani pamięci.”

„Lęk pozostaje zawsze. Człowiek może zniszczyć w sobie doszczętnie wszystkie uczucia – miłość i nienawiść, i wiarę, i nawet zwątpienie. Ale póki lgnie do życia, nie może zniszczyć lęku, zdradliwego, niezniszczalnego i straszliwego lęku, który przenika całe jestestwo, który zabarwia myśli, który czai się w głębi serca, który czyha na ostatnie tchnienie ludzkich warg.”

„Pocałunki są tym, co pozostało z języka raju.”

„Jest na świecie szczęście, ale w poczciwej pracy – nie w obietnicach losu i loterii.”

„Jedyne rzeczy, którymi możemy szafować bez rachuby, to ciosy zadawane nieprzyjacielowi i pocałunki kobiecie. Trochę walki, trochę miłości…”

„Tylko praca daje okazję odkryć nam nas samych.”

„Nie wiem, jak daleko towarzyszy człowiekowi poczucie humoru. Może aż do stóp szubienicy.”

„Kobiety rzadko kiedy są sprzedajne na podobieństwo mężczyzn, których można przekupić korzyściami materialnymi.”

„Z narzędźmi i ludźmi trzeba się obchodzić uczciwie, aby wydali z siebie siłę, która w nich tkwi.”

„Każdy człowiek ma względy i szacunek dla pewnych słów, które on i jego bliźni wypowiadają. Ale o uczuciach ludzie nic naprawdę nie wiedzą. Mówimy z oburzeniem albo z zapałem. Mówimy o ucisku, okrucieństwie, zbrodni, poświęceniu, wyrzeczeniu się, cnocie – i nie odczuwamy nic istotnego poza słowami. Nikt nie wie, co znaczy cierpienie albo wyrzeczenie się prócz może ludzi padających ofiarą tajemnych celów, do których wiodą te złudzenia.”

„Być kobietą to strasznie trudne zajęcie, bo polega głównie na zadawaniu się z mężczyznami.”

„Stare czy młode, wszystkie lubią pieniądze.”

„Z naprawdę wielkich, posiadamy tylko jednego wroga – czas.”

„Żaden człowiek nie przemówi do swego pana; lecz do wędrowca i przyjaciela, który nie przybywa, aby pouczać i rządzić, który niczego nie wymaga i zgadza się na wszystko – wobec takiego przyjaciela padają szczere słowa u ognisk obozowych, we wspólnej samotności morza, w pobrzeżnych osadach, na postojach wśród lasów, słowa nie zważające na rasę czy kolor skóry. Jedno serce mówi – drugie serce słucha, a ziemia, morze, niebo, przelotny wiatr lub liść chwiejący się na gałęzi słuchają także błahej opowieści o brzemieniu życia.”

„Imię – to rzecz piękna, kiedy do niego przyłącza się zasługa, a bez tego jest tylko znakiem, który rozróżnia jednego człowieka od drugiego.”

„Poczucie bezpieczeństwa, nawet najbardziej usprawiedliwione, jest złym doradcą. Podobnie jak nadmierne poczucie błogości zwiastuje nadejście szału, poczucie bezpieczeństwa wyprzedza szybki cios klęski.”

„Nie ma dwóch mężczyzn, którzy by byli tępi w jeden i ten sam sposób.”

„Zawsze zdarza się to, czego człowiek nie oczekuje.”

„Podążać za swem marzeniem, podążać wiecznie – zawsze, usque ad finem…”

„Morze podobne jest sercu kobiety.”

„Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w palcach, zostanie plama i cały wdzięk przepadnie.”

„Prawdziwym życiem człowieka jest to, że żyje on w myślach innych ludzi.”

„Biada człowiekowi, którego serce nie nauczyło się za młodu ufać, kochać – i pokładać w życiu nadzieję!”

„Prawdziwa mądrość nie jest pewna niczego na tym pełnym sprzeczności świecie.”

„Nie lubię pracy – żaden człowiek jej nie lubi. Lubię jednak to, co daje praca – szanse odnalezienia siebie, własnej rzeczywistości.”

“A man's real life is that accorded to him in the thoughts of other men by reason of respect or natural love.”

“I had been six years at sea, but had only seen Melbourne and Sydney, very good places, charming places in their way — but Bankok!”

“There is no peace and no rest in the development of material interests. They have their law, and their justice. But it is founded on expediency, and is inhuman; it is without rectitude, without the continuity and the force that can be found only in a moral principal.”

“Only a moment; a moment of strength, of romance, of glamour — of youth!… A flick of sunshine upon a strange shore, the time to remember, the time for a sigh, and — goodbye!”

“Socialism must inevitably end in Caesarism. ... Disestablishment, Land Reform, Universival Brotherhood are but like milestones on the road to ruin.”

“The cabman looked at the pieces of silver, which, appearing very minute in his big, grimy palm, symbolised the insignificant results which reward the ambitious courage and toil of a mankind whose day is short on this earth of evil.”