Jack Kerouac cytaty

strona 7

„Żałowałem głęboko, że cały świat nie zajmuje się z taką powagą zdrową żywnością, jak rakietami, karabinami, wybuchami nuklearnymi, wydając pieniądze, które moglibyśmy spokojnie przejeść, na to, ażeby posłać całą ludzkość do bozi.”

„Zamknij oczy i patrz na rzeczywistość, otwórz oczy i patrz na sen…”

„Kto chce dywan, ten chce zbyt wiele.”

„Mamo, co to za pan? – A, to taki tramp. – Mamuś, ja też chcę zostać trampem.”

„(…) dla mnie górska wspinaczka to nie zdobywanie szczytów, ale po prostu łazęga po górach.”

„Droga to życie.”

„Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.”

„Znów na chodniku piętrzył się stos naszych wysłużonych walizek; czekała nas jeszcze dalsza droga. Ale co tam, droga to życie.”

„Jakie masz plany wobec siebie, Ed? – spytałem.
– Bo ja wiem – odparł – Idę przed siebie. Załapuję się na życie.”

„Wkrótce wynajdą mikroskop tak potężny, że zaczną odkrywać, że życie jest puste.”

„(…) bo dla mnie prawdziwymi ludźmi są szaleńcy ogarnięci szałem życia, szałem rozmowy, chęcią zbawienia, pragnący wszystkiego naraz, ci, co nigdy nie ziewają, nie plotą banałów, ale płoną, płoną, płoną, jak bajeczne race eksplodujące niczym pająki na tle gwiazd, aż nagle strzela niebieskie jądro i tłum krzyczy „Oooo!””

„Julie Roksana (…) o wijącym się wężowo kroku, przeraźliwie bladej anemicznej twarzy ćpunki, mówię „ćpunki”, a co by powiedział kiedyś Dostojewski? co zamiast „ascetyczna” albo „święta?””

„Żaden dorosły kutas po zaliczeniu swej zdobyczy nie rozmyśla w domu za bardzo nad uwiądem miłości dla zdobytej kobiety, jej piękną czarną brwią i tak dalej – koniec spowiedzi.”

„Jak ciepły może być świat, potrzebujesz tylko kilku symbolicznych monet, a dopuszczą cię do ciepła i jedzenia ile tylko chcesz, nie musisz obdzierać się ze skóry i gryźć własnych kości na ulicy, takie miejsca zaprojektowano po to, aby dawać schronienie i pociechę tym skórom-i-kościom, które przychodzą tu po odrobinę szczęścia.”

„(…) pożądam po męsku i prostacko, nie potrafię się powstrzymać przed lubieżnymi skłonnościami i tak dalej, podobnie jak bez wątpienia większość moich męskich czytelników.”

„Płakałem – powiedział Dean.
– Idź do diabła, przecież ty nigdy nie płaczesz.
– Tak mówisz? Dlaczego sądzisz, że nigdy nie płaczę?
– Nie umierasz na tyle, żeby płakać.”

„Ten, kto wie, nie mówi; ten, kto mówi, nie wie.”

„Każdy wybój, wzniesienie i równina osnuwały tajemnicą moją tęsknotę.”

„(…) bo za mną nie było już nic, spaliłem wszystkie mosty i nic mnie nie trzymało”

„„w Kalifornii nie trzeba mieć domu, bo nigdy nie jest zimno” mówi Slim i śmieje się radośnie. „Rany w życiu nie widziałaś takich ślicznych słonecznych dni, że przez większość roku nawet nie potrzeba płaszcza ani węgla do ogrzewania domu ani zimowych butów ani nic. I nigdy nie umiera się z gorąca w lecie tam na północy we frisco i Oakland i okolicach. Mówię ci, to jest miejsce do życia. I nie da się już pojechać dalej w Ameryce, zostaje tylko woda i Rosja”.
„A co jest złego w Nowym Jorku?” warczy matka Sheili.
„Och, nic!” Slim pokazuje na okno, „Ocean Atlantycki przynosi diabelne wiatry w zimie i jakiś szatański syn przenosi te wiatry na ulice, tak że człowiek może zamarznąć na progu. Bóg zawiesił słonce nad wyspą Manhattan, ale diabeł nie wpuści go w twoje okno, chyba że kupisz sobie mieszkanie w domu wysokim na mile, ale wtedy nawet nie można wyjść odetchnąć powietrzem, bo można spaść tę milę na dół, o ile w ogóle cię stać na takie mieszkanie. Można pracować, ale wtedy w ogóle nie ma się czasu, bo osiem godzin pracy to dwanaście bo trzeba doliczyć te wszystkie metra, autobusy, windy, tunele, promy, schody i znowu windy i jeszcze czekanie, bo to wielkie i beznadziejne miasto. Ale nie, w Nowym Jorku nie ma nic złego.”

„Sam widziałeś, jak się szarpałem i urabiałem sobie tyłek, żeby wyjść z twarzą, ale sam wiesz, że to się nie liczy, bo obaj wiemy, co to czas… jak go spowalniać.”

„Chińscy święci upijają się na ryżowych polach i nigdy nie gubią choćby jednej rzeczy, prócz może własnej dumy.”

„Sheila miała własną walizkę i my ze Slimem też i poszliśmy na przystanek i kupiliśmy Sheili bilet i zaczekaliśmy z nią na autobus. Ale kiedy ten autobus szykował się już do odjazdu, wszyscy byliśmy strasznie smutni i wystraszeni. „Jadę w ciemną noc” powiedziała Sheila, jak zobaczyła autobus z napisem Chicago. „Jadę i nigdy już tu nie wrócę. Trochę jakbym umarła. Ale jadę tam, do Kalifornii”. „Raczej dopiero zaczynasz żyć, skoro tam jedziesz” zaśmiał się Slim, a Sheila powiedziała, ze ma taka nadzieje.”

„Jakie się ma uczucie, kiedy wyjeżdża się od ludzi, a oni nikną powoli na równinie, aż w końcu widać tylko rozmywające się punkciki?”

„Jakie masz plany wobec siebie, Ed?”

“No man should go through life without once experiencing healthy, even bored solitude in the wilderness, finding himself depending solely on himself and thereby learning his true and hidden strength.”

“Happy. Just in my swim shorts, barefooted, wild-haired, in the red fire dark, singing, swigging wine, spitting, jumping, running -- that's the way to live. All alone and free in the soft sands of the beach….”

“That's the story of my life rich or poor and mostly poor and truly poor.”

“Scribbled secret notebooks, and wild typewritten pages, for yr own joy”

“I'd sleep and forget it; I had my own life, my own sad and ragged life forever.”

“Believe that the world is an ethereal flower, and ye live.”

“And then we’ll all go off to sweet life, ‘cause now is the time and we all know time!”

“The truth of the matter is, you die, all you do is die, and yet you live, yes you live, and that's no Harvard lie.”

“Some of my most neurotically fierce bitterness is the result of realizing how untrue people have become.”

“It was the work of the quiet mountains, this torrent of purity at my feet.”

“Last night I walked clear down to Times Square & just as I arrived I suddenly realized I was a ghost - it was my ghost walking on the sidewalk.”

“Emotionlessly she kissed me in the vineyard and walked off down the row. We turned at a dozen paces, for love is a duel, and looked up at each other for the last time.”

“We all agree it's too big to keep up with, that we're surrounded by life, that we'll never understand it, so we center it all in by swigging Scotch from the bottle and when it's empty I run out of the car and buy another one, period.”

“We fumed and screamed in our mountain nook, mad drunken Americans in the mighty land. We were on the roof of America and all we could do was yell, I guess--across the night…”

“The bus roared on. I was going home in October. Everybody goes home in October.”

“I'll go to the south of Sicily in the winter, and paint memories of Arles – I'll buy a piano and Mozart me that – I'll write long sad tales about people in the legend of my life – This part is my part of the movie, let's hear yours”

“Ray, what you got to do is go climb a mountain…”

“I'd rather hop freights around the country and cook my food out of tin cans over wood fires, than be rich and have a home or work.”

“and I shudder sometimes to think of all that stellar mystery of how she IS going to get me in a future lifetime, wow - And I seriously do believe that will be my salvation, too.
A long way to go.”

“When you start separating people from their rivers, what have you got? Bureaucracy!”

“To the children and the innocent it's all the same.”

“Work from pithy middle eye out, swimming in language sea.”

“After all this kind of fanfare, and even more, I came to a point where I needed solitude and to just stop the machine of 'thinking' and 'enjoying' what they call 'living,' I just wanted to lie in the grass and look at the clouds…”

“She brooded and bit her rich lips: my soul began its first sink into her, deep, heady, lost; like drowning in a witches' brew, Keltic, sorcerous, starlike.”

“An awful realization that I have been fooling myself all my life thinking there was a next thing to do to keep the show going and actually I'm just a sick clown and so is everybody else…”

“don't stop to think of the words when you do stop, just stop to think of the picture better-and let your mind off yourself in this work.”

“February dawn -- frost
on the path
Where I paced all winter.”

“Ah Japhy you taught me the final lesson of them all, you can't fall off a mountain.”

“Some's bastards, some's ain't.
That's the score.”