Ewald Friedrich von Hertzberg – hrabia, polityk i dyplomata pruski, minister spraw zagranicznych w latach 1768-1791.
W roku 1742 rozpoczął studia prawnicze w Halle, które zakończył stopniem doktora praw w 1745. Zainteresował się tam pismami, które pisał i wydawał Christian Wolff. W 1745 roku pruski MSZ Heinrich von Podewils zatrudnił go jako dyplomatę w Kabinettsministerium w 1745 roku. Jeszcze w tym roku Hertzberg pojechał jako sekretarz legacji na wybór cesarza Rzeszy do Frankfurtu nad Menem.
Po klęsce pruskiej pod Kolinem pospieszył do Brandenburgii, by przygotować ją na atak wroga. W roku 1762 zawarł w imieniu Prus we Wrocławiu pokój z Rosją i Szwecją. Od roku 1763 pruski minister spraw zagranicznych .
Hertzberg w 1790 zawarł taktyczne przymierze z Polską, od której pragnął uzyskać dla Prus Gdańsk oraz Toruń, w zamian za zwrot Galicji przez Austrię . Tzw. plan zamienny Hertzberga spalił jednak na panewce, wobec uchwalonej we wrześniu 1790 deklaracji Sejmu Czteroletniego o niepodzielności ziem Rzeczypospolitej.
reakcja na konstytucję 3 maja uchwaloną w Polsce w 1791.
Źródło: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, s. 83.
