Eliza Orzeszkowa: Cytaty o duszy

Eliza Orzeszkowa była polska pisarka. Odkryj ciekawe cytaty na temat dusza.
Eliza Orzeszkowa: 46   Cytatów 1   Polubienie

„Dusza ludzka, tak jak kula ziemska, posiada litosferę, na sposoby rozmaite wyrzeźbianą przez przygodne wiatry i wody, a pod tą zwierzchnią skorupą, jądro z naturą niezbadaną, i to skryte jądro właśnie, nie zaś rzeźba powierzchni, stanowi o wartości ludzi i o wzajemnych pomiędzy nimi podobieństwach.”

Eliza Orzeszkowa

Ad astra: dwugłos
Źródło: s. 91 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26860&dirids=1.

O ludziach , O duszy , O naturze

„I na tym świecie dobra żadnego nie zaznasz i duszę zgubisz (…). Czemu poczciwą nie być? poczciwym być dobrze. Kiedy człowiek żadnego grzechu na duszy nie czuje, to taki robi się lekki, jak ten ptak, co pod same niebo lata. I śmierci wtedy niestraszno. Choćby i dziś umrzeć, wszystko jedno, kiedy dusza czysta…”

Eliza Orzeszkowa książka Cham

Cham
Źródło: s. 25.

O śmierci , O duszy , O ptakach

„Są dusze tak stworzone, że czują spójnię, wiążącą je z wysokościami, bez granic wyższemi nad wysokości ziemskie.”

Eliza Orzeszkowa

Ad astra: dwugłos
Źródło: s. 271 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26860&dirids=1.

O duszy

„Są na świecie natury ludzkie, od wszelkiej studni głębsze, w które, gdy raz kwiat ukochania wpadnie, już go żadne fale precz nie wyrzucą, i żadne żale głośno wymówioną skargą nie splamią. Serce nóż zatopiony w sobie czuć może, ale usta nie otworzą się dla wydania słowa oskarżenia, bo nad wszystkie bóle większy żal zdejmuje nad tym, na kogo paść ma to słowo. Choćby im od tego oskarżenia włos nie spadł z głowy, oni go nie wymówią; choćby im ono wysunęło z tego serca połowę tego noża, który w niem zatopiony, oni go nie wymówią i jeszcze wszelkiemi sposoby, choćby kłamstwem, z ust innych wyjmować je będą. Jakto! tę pierś oskarżać, u której głowa nasza prześniła swój złoty sen życia? Tej duszy złorzeczyć, dla której z ognia, z wody, przez drogi kamieniste, przez czyściec gorejący pragnęlibyśmy dostać i przynieść wszystkie błogosławieństwa! Na te dni i godziny wyrzekać, w których nam drzewa śpiewały, ptaki gadały, ze wszystkich zdrojów życia wody słodkie i gorące biły! Wszystko to mogło być snem, złudzeniem, marą rozwiewną, lotną błyskawicą, po której same ciemności zostały, ale winy w tem niczyjej niema, a jeśli jest czyja, to nasza raczej, stokroć raczej nasza, lecz nie tej istoty, której oskarżyć za żadną cenę przed nikim w świecie usta nasze nie chcą i nie mogą.”

Eliza Orzeszkowa książka Cham

pisownia oryginalna.
Cham
Źródło: s. 84-85.

O kłamstwie , O duszy , O ptakach , O naturze

„Dusze, tak samo jak ciała, bywają chore od urodzenia, albo od różnych przypadków życia. Utrzymywanie w zdrowiu dusz ludzkich i ich leczenie jest zadaniem trudniejszem niż czynienie tego względem ciał.”

Eliza Orzeszkowa

Źródło: …I pieśń niech zapłacze http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26114&dirids=1, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1905, s. 91.

O zdrowiu , O duszy

„Złość jest chorobą duszy…”

Eliza Orzeszkowa

Źródło: …I pieśń niech zapłacze http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26114&dirids=1, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1905, s. 91.

O duszy

„Dusza ludzka zna dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.”

Eliza Orzeszkowa

Ad astra: dwugłos
Źródło: s. 281 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26860&dirids=1.

O duszy , O walce

„Bożeż mój, Boże! toż bogactw wszelakich na świecie, jak tego śmiecia w izbie, kiedy przez cały tydzień jej nie zamieść. Toż tam ludzie dokazują, weselą się i grzeszą! Chyba oni nigdy nic nie robią, że im to wszystko do głowy przychodzi. Chyba oni Pana Boga nie lękają się i wstydu w oczach nie mają, kiedy takie rzeczy robić mogą. Człowiek i sto lat przeżyć mógłby, a w pracy i biedzie do głowy by mu nie przyszło, że są na świecie takie bogactwa, piękności, dziwy i grzechy!
Oj, grzechy! Te szczególniej ludzi tych w oczy kłuły i w głowach im zamęt sprawiały. Nie dlatego, aby człowiek sam nigdy już Pana Boga nie obrażał i, szczególniej upiwszy się, siakim takim grzechem duszy nie obarczył. Ale zawszeż takie marnowanie darów boskich, rozpusty, kłótnie, zabijanie siebie i innych […], to już piekło, czyste piekło!”

Eliza Orzeszkowa książka Cham

Cham
Źródło: s. 54.

O Bogu , O ludziach , O duszy , O piekle