Cytaty o wojnie i pokoju (strona 16) | Cytaty sławnych ludzi

„Wojna jest złem, sytuacją dantejską. Wojnę wywołują siwi impotenci, którym już nie staje. (…) I właśnie taka jest sytuacja Władimira Władimirowicza Putina. Ma wszystko – władzę, kobiety, jachty i pałace – ale spojrzał w dół i zobaczył, że mu nie staje. Niestety, z tym nic nie da się zrobić, kołka sobie przecież tam nie wbije.”

Tymon Tymański (1968) polski kompozytor, instrumentalista, poeta, prozaik

Źródło: Wolę polskie gówno w polu niźli fiołki w Neapolu, „Gazeta Wyborcza” nr 249, 25–26 października 2014.

„Popełniono okropny zamach. Jean Jaurés, wielki mówca, który błyszczał na trybunach Francji, został nikczemnie zamordowany.”

René Viviani (1862–1925) polityk francuski

o zabójstwie Jeana Jaures’a przez Raoula Villaina w przeddzień wybuchu I wojny światowej.
Źródło: Kronika XX wieku pod red. Mariana B. Michalika, wyd. Kronika – Marian B. Michalik, Warszawa 1991, ISBN 839033100, s. 173.

„Nie ma (…) wojny między muzułmanami i nie-muzułmanami, lecz jest wojna między ekstremistami i umiarkowanymi ze wszystkich religii.”

Rania (1970)

Źródło: Królowa Jordanii: islam nie nakazuje kobietom noszenia kwefu, muzulmanie.com, 10 lutego 2007 http://www.muzulmanie.com/index.php?option=com_content&task=view&id=259&Itemid=88

„Rób pokój idioto.”

Gerd von Rundstedt (1875–1953) niemiecki feldmarszałek

rada skierowana do Wilhelma Keitla, który pogrążył się w beznadziei po lądowaniu aliantów w Normandii w 1944.
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 161.

„Pretensje Bolingbroke'a do tronu były wątpliwe. Był kuzynem Ryszarda i synem Jana z Gandawy. Większe prawa miał Edward Mortimer przez związek z córką starszego brata Gandawczyka. Jednak to Bolingbroke został koronowany jako Henryk IV i tak zaczęło się nowe, czternastoletnie, burzliwe królewskie panowanie, w czasie którego doszło do wojny z Walijczykami. Henryk IV był godnym przedstawicielem klanu Andegawenów-Plantagenetów, podłym i okrutnym. Był przekonany, że ma trąd i uznając chorobę za karę Bożą prosił, aby go pochowano obok Tomasza Becketa, w nadziei, że w takim towarzystwie łatwiej mu będzie dostać się do nieba.”

Henryk IV Lancaster (1367–1413) król Anglii

Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 36.

„Wychowanie nowego człowieka to proces skomplikowany i długotrwały… Na obecnym etapie budownictwa komunistycznego jest rzeczą konieczną prowadzenie jeszcze bardziej zdecydowanej walki z takimi przeżytkami kapitalizmu, jak próżniactwo i pasożytnictwo, pijaństwo i chuligaństwo, szachrajstwo i zachłanność, walki z możliwością recydywy wielkomocarstwowego szowinizmu i lokalnego nacjonalizmu, biurokratyzmu, niewłaściwego stosunku do kobiety i in. (…) Komunistyczne wychowanie zakłada wyzwolenie świadomości z religijnych przesądów i zabobonów, które ciągle jeszcze nie pozwalają poszczególnym obywatelom radzieckim na przejawianie w całej pełni ich sił twórczych. Konieczne jest wprowadzenie przemyślanego i harmonijnego systemu wychowania naukowo-ateistycznego, który obejmowałby wszystkie warstwy i grupy ludności i zapobiegał rozpowszechnianiu się poglądów religijnych, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

Źródło: „Głos Nauczycielski” 1961, nr 44, cyt. za: Stefan Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki, Wyd. Salezjańskie, Warszawa 2004, s. 147.

„Oto nadchodzi kres zła i zniszczenia!”

John W. Bricker (1893–1986) amerykański polityk

te słowa gubernatora Brickera, wypowiedziane pod koniec II wojny światowej, były szeroko znane i komentowane w amerykańskim społeczeństwie, choć prawdopodobnie były obliczone właśnie na ten oddźwięk, niż płynęły z głębokiego przekonania (świat miał niebawem wkroczyć w zimną wojnę).

„Najbardziej bolą agresja i wojna polityczna. (…) Nie wiem, skąd bierze się taka agresja. Może to odwet za lata totalitaryzmu, gdy emocje wylewają się z ludzi jak woda z rozmrażającej się lodówki. Ale my, Rodziny Katyńskie, robimy swoje. Sadzimy dęby katyńskie, szykujemy się do otwarcia czwartego cmentarza katyńskiego w podkijowskiej Bykowni. Czekaliśmy na ten moment 12 lat od czasu otwarcia poprzednich cmentarzy w Katyniu, Miednoje i Charkowie. Dokładamy kolejną cegiełkę do ujawniania prawdy o Katyniu.”

Izabella Sariusz-Skąpska (1964)

Źródło: rozmowa Marcina Wojciechowskiego, Moje życie po katastrofie smoleńskiej, wyborcza.pl, 6 kwietnia 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,11492468,Sariusz_Skapska__Moje_zycie_po_katastrofie_smolenskiej.html?as=1&startsz=x#ixzz1sIJ0M8ma

„W zbiorowym marszu, w tłumie, w rozgrywce piłkarskiej i na wojnie kontury wydarzeń stają się mgliste i niewyraźne; zdarzenia rzeczywiste zdają się nierzeczywistymi, mgła przesłania umysł. Napięcie i podniecenie, znużenie, ruch – to wszystko zapada w jakieś wielkie widziadło senne, tak że gdy jest już po wszystkim, niełatwo przypomnieć sobie, jak to było, kiedy zabijało się człowieka czy kazało mu się iść na śmierć.”

John Steinbeck książka Księżyc zaszedł

Źródło: Księżyc zaszedł, tłum. Kazimiera Muszałówna

„Uważam, że w naszym kraju, za którego konstytucję walczyłem w sprawiedliwej wojnie, doszło do przewrotu stanu, tak tandetnego jak najgorszy z telewizyjnych seriali komediowych. Czasami chciałbym, by zamiast tego Ameryka padła ofiarą ataku Marsjan.”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

Człowiek bez ojczyzny

„I staję do walki, tak jak poprzednio, z głównym złem państwa: panowaniem rozwydrzonych partyj i stronnictw nad Polską, zapominaniem o imponderabiliach, a pamiętaniem tylko o groszu i korzyści.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

w wywiadzie dla „Kuriera Porannego” o zamachu stanu, który miał być dokonany przez Piłsudskiego, odczyt z dnia 11 maja 1926.

„Czasem zastanawiam się jeszcze, co mogłabym zrobić dla Ivana, bo nie ma takiej rzeczy, jakiej bym dla niego nie zrobiła, ale Ivan nie żąda, żebym rzuciła się z okna, żebym dla niego skoczyła do Dunaju, żebym wpadła pod samochód (…), on ma tak mało czasu i żadnych potrzeb. Nie chce też, żebym (…) sprzątała jego dwa pokoje, prała i prasowała jego bieliznę, chce tylko wpadać na chwilę, dostać swoją szklankę whisky z trzema kostkami lodu i pytać, co słychać, pozwoli bym i ja zapytała, co słychać u niego.”

Ingeborg Bachmann książka Malina

Malina

„Wielkie dzieło strzeżenia pokoju między narodami skłania niemiecki episkopat, występujący w imieniu katolików i wszystkich niemieckich diecezji, do wyrażenia z całym szacunkiem gratulacji i podziękowań i zarządzenia w niedzielę uroczystego bicia w dzwony.”

Adolf Bertram (1859–1945) niemiecki duchowny katolicki, kardynał

fragment listu otwartego do Adolfa Hitlera napisanego po zajęciu przez III Rzeszę czeskich Sudetów.
Źródło: „Völkischer Beobachter”, 2 listopada 1938, cyt. za: John Cornwell, Papież Hitlera: Sekretna historia Piusa XII, tłum. Andrzej Grabowski, Warszawa 2006, s. 90.

„Ściśle rzecz biorąc, moje przestępstwo miało charakter polityczny. Ale ze względu na demokratyczny „imidż” i światową opinię publiczną, władze zorganizowały zabójstwo pewnej trzeciorzędnej aktorki, abym mógł zostać rozstrzelany jako wspólnik odrażającego mordercy. Było dla mnie rzeczą zupełnie oczywistą, że w całej tej nagonce maczali palce strukturaliści, krytycy i postmoderniści. Wykorzystując porę smuty, czas wojny domowej, zdecydowali posłużyć się krwiożerczą naturą reżimu, aby nareszcie ukręcić mi głowę; aby ostatecznie pomścić wszystkie obelgi, którymi hojnie obrzucałem ich na łamach kolorowych czasopism w kraju i na świecie.”

Svetislav Basara (1953)

Źródło: De bello civili, tłum. Maria Dąbrowska-Partyka

„Z natury rzeczy żaden pojedynczy człowiek nie może nigdy zaspokoić swej żądzy bogactwa, a możliwość zaspokojenia jej przez całą społeczność w ogóle nie wchodzi w rachubę. Podniesienie poziomu zamożności całego społeczeństwa, nawet bardzo znaczne, nie umniejsza tej żądzy, bez względu na to, jak powszechny byłby dobrobyt i jak «równo» i sprawiedliwie rozdzielone bogactwa. Każdy bowiem członek społeczności pragnie przewyższyć pod tym względem wszystkich innych. Gdyby pobudką do gromadzenia bogactw była, jak to się czasem zakłada, chęć zapewnienia sobie środków utrzymania lub podstawowych wygód życiowych, wówczas na pewnym szczeblu rozwoju gospodarczego ekonomiczne potrzeby społeczności mogłyby zostać zaspokojone; skoro jednak walka o bogactwo jest w istocie swej współzawodnictwem o uwarunkowaną majątkiem pozycję społeczną, stymulowanym przez nieustanne porównywanie się z innymi – nadzieje na zaspokojenie jej są całkowicie daremne.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Noc jest najlepszą porą do przeprowadzania szturmu. W nocy nikt nie wie, przeciw komu ma walczyć, jak liczne są siły przeciwnika i skąd nadchodzą. W nocy rządzą Strach i Trwoga, dwaj synowie boga wojny. Noc jest pełna tratowanych namiotów, krzyków przerażenia, świateł pochodni gasnących w błocie i wrzasku konających. W nocy rozbijasz toporem łeb krewniaka i omijasz ostrzem gardło wroga. W nocy słyszysz głos: „ratuj, przyjacielu” i nie wiesz, czy woła wróg, czy sprzymierzeniec. W nocy zaplątujesz się w sznurach od namiotu, a potem spostrzegasz, że to nie sznury, lecz wywleczone ludzkie jelita.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 341

„W menu były tylko dwie zupy. Jedna z nich zawierała, najprawdopodobniej, jakiś rodzaj wolności, możliwość wypowiadania się w gazetach, wygłaszania przemówień z balkonów, zostania wybranym na stanowisko senatora czy radnego, kiedy jednak wokół dzieci umierały z głodu, były analfabetami, a chorzy dogorywali byle gdzie, nie mając szans na opiekę w szpitalu. Natomiast druga zupa nie zawierała wolności w takim sensie, w jakim wtedy rozumieliśmy wolność, ale nie było tam nędzy, dzieci były najedzone, miały dach nad głową i chodziły do szkoły, chorzy trafiali do szpitala i nierówności wynikające z pochodzenia były likwidowane. Między tymi dwoma daniami, między jedną a drugą rzeczywistością, jaką oferowano nam na stole świata, trzeba było dokonać wyboru.”

Plinio Apuleyo Mendoza (1932)

o dylemacie czasów zimnej wojny w Ameryce Łacińskiej, Azji, Afryce (Trzecim Świecie).
Źródło: Artur Domosławski, Fidel Castro, ostatni komunista, „Polityka” nr 4 (2993), 21-27 stycznia 2015, s. 48–49.

„rządy parlamentarne odznaczają się niezwykłym okrucieństwem w chwilach walki ludu z burżuazją”

Piotr Kropotkin (1842–1921)

Demokracja

„Zapomniał pan o Polsce.”

George W. Bush (1946) 43. prezydent USA

You forgot Poland. (ang.)
słowa wypowiedziane przez Busha do Johna Kerry’ego w czasie debaty telewizyjnej przed wyborami prezydenckimi w 2004, po tym, jak wśród krajów biorących udział w wojnie w Iraku nie wymienił Polski, po tym wydarzeniu określenie to zaczęto stosować w Stanach Zjednoczonych, gdy w dyskusji z braku innych używa się najgłupszych argumentów.
O Polsce

„Powstanie Warszawskie było punktem szczytowym pięcioletniej walki z okupantem niemieckim i sowieckim. Powstanie Warszawskie było punktem szczytowym w życiu każdego z nas, kto brał w nim udział. Dbajmy o to, by została zachowana prawda historyczna, bo jeżeli tego nie będzie, to całe nasze wysiłki, cała nasza historia pozbędzie się więcej jeszcze, niż przepięknej karty historycznej w życiu swoim i swojego narodu.”

Zofia Korbońska (1915–2010)

fragmenty przemówienia na otwarciu Muzeum Powstania Warszawskiego, Warszawa, 31 lipca 2004.
Źródło: Zofia Korbońska, Refleksje z Powstania 1944. Zofia Korbońska świadek historii, Wyd. Fundacja im. Stefana Korbońskiego, Waszyngton – Warszawa 2004, z wkładką, ISBN 8392149203.