Cytaty na temat wróbel (14 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„15 października zmarł były wiceminister transportu Eugeniusz Wróbel. Jak wykazało śledztwo, zamordował go syn, a następnie rozczłonkował ciało ojca piłą łańcuchową. Syn został uznany za niepoczytalnego i skierowany do zakładu psychiatrycznego. Wcześniej jednak nie wykazywał objawów choroby psychicznej, a w pokoju, w którym miał dokonać tej strasznej zbrodni, nie znaleziono śladów krwi. Eugeniusz Wróbel uchodził za jednego z wybitniejszych ekspertów z zakresu nawigacji satelitarnej dla lotnictwa i systemów sterowania lotem. Wcześniej stwierdził publicznie, że zdarzenia w Smoleńsku nie sposób określić mianem zwykłej katastrofy.”

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 202

O chorobach , O pokoju

„pani w futrze. wygląda jak wróbel.
jak same pióra, bez ptaka, zbite w kulkę.
podskakujemy w klatce, nieświadomi braku.”

Ilona Witkowska (1987)

Źródło: przepych

O ptakach

„Prezydenccy kandydaci na różne stanowiska dostają je bez większych kłopotów, tak choćby jak ostatnio nowy szef PKN Orlen [Zbigniew Wróbel], który ma w zasadzie dwie równe, publicznie formułowane, rekomendacje: doświadczenie menadżerskie w Pepsico i przyjaźń Aleksandra Kwaśniewskiego.”

Janina Paradowska (1942–2016) dziennikarka polska

O politykach lewicy
Źródło: „Polityka” nr 8, 23 lutego 2002

O przyjaźni

„Janusz Palikot zakwalifikował Nelli Rokitę i poseł Wróbel do grona mężczyzn, a Zbigniewa Ziobrę uznał za kobietę. Na miejscu mężów obu pań dałbym Palikotowi po prostu po pysku. Właśnie tak – przaśnie i po staropolsku, jak biło się drzewiej chama.”

Marek Migalski (1969) politolog polski

Źródło: wspolczesna.pl http://www.wspolczesna.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20090826/KRAJSWIAT/504924199

O kobietach

„Na to wróbel zaterlikał:
„(…) Ćwir ćwir świrk!
Świr świr ćwirk!
Tu nie teatr
Ani cyrk!””

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

użycie wyrazów dźwiękonaśladowczych w celu imitowania języka ptaków.
Wiosny i jesienie. Wiersze dawne i nowe
Źródło: Ptasie radio w: Antologia poezji dziecięcej, wyb. Jerzy Cieślikowski, Gabriela Frydrychowicz, Przemysława Matuszewska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 173.

O ptakach

„Zaczęło się przez przypadek. Kiedyś podczas jednej z transmisji ze spotkań Rakowa coś mnie wyprowadziło z równowagi i zadzwoniłem do nieistniejącej już rozgłośni radia City. Telefon odebrał Janusz Wróbel i powiedział mniej więcej tak: jak jesteś taki mądry to przyjdź i zrób to lepiej. Dwa razy zapraszać mnie nie musiał. Poszedłem i byłem w tym radiu do końca jego istnienia.”

Marek Magiera (1978)

na pytanie, o początki dziennikarstwa.

„Marzena Wróbel to rozpędzony pociąg pancerny. To moja subiektywna ocena, ale wiele osób przyznało mi rację. Publicznie stwierdzam, że bardziej pasował mi poziom debaty Jacka Kurskiego w komisji i przyznaję, że tęsknię za Jackiem Kurskim.”

Sebastian Karpiniuk (1972–2010) polski polityk

o posłance PiS.
Źródło: pardon.pl http://www.pardon.pl/artykul/9025/posel_po_tesknie_za_kurskim, 3 lipca 2009

„To cud, kompletny cud… że stale przychodzą nowi wspaniali kompozytorzy, śpiewacy, scenografowie, aktorzy. I tak bez specjalnych pieniędzy, właściwie z niczego powstają nowe pomysł, programy. Oczywiście, że dziś jest to inna „Piwnica”. Ludzie się zmienili, czasy się zmieniły. Lepsza, gorsza? Ci, co przychodzili dwadzieścia lat temu, mówią, że wtedy to było fantastycznie. Ci, co przychodzili dziesięć lat temu, upierają się z kolei „no, wtedy to było.””

Piotr Skrzynecki (1930–1997) polski aktor, twórca "Piwnicy pod Baranami"

Dla mnie najlepszy kabaret jest zawsze ten, który jest teraz. Bo lepszy wróbel w garści niż kanarek na gałęzi.
Źródło: Joanna Olczak-Ronikier, Piotr, Kraków 1998

O ludziach

„Koleje nasze przecież nie toczą się wbrew Opatrzności, jako że wiemy z Ewangelii, iż nawet wróbel nie spadnie na ziemię bez woli ojca naszego. Cokolwiek się stanie, dzieje się z woli naszego Stwórcy.”

Bazyli Wielki (329–379)

Listy
Źródło: List 6

„Proszę nie obrażać poseł Beger porównaniem do posłanki Wróbel. Pani Beger może być wzorem w porównaniu z tym, co robi poseł Wróbel.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

o porównaniu Renaty Beger do posłanki PiS Marzeny Wróbel.
Źródło: politbiuro.pl http://politbiuro.pl/politbiuro/1,85402,6781160,Zapasy_w_kisielu_i_blocie__czyli_sejmowa_komisja_sledcza.html, 2 lipca 2009

„Orzeł wzbija się, wróbel zaledwie rozlatuje.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

„Szkielet wróbla zawsze odlatuje z drzewa,
kiedy wróbel jeszcze na gałęzi.”

Nikołaj Kynczew (1936–2007)

Źródło: Szron, tłum. Wojciech Gałązka

„Tam między gałązkami coś tkwiło — coś sterczało odrębnego i obcego, choć niewyraźnego… i temu przyglądał się też mój kompan.
— Wróbel.
— Acha.
Był to wróbel. Wróbel wisiał na drucie. Powieszony. Z przechylonym łebkiem i rozwartym dzióbkiem. Wisiał na kawałku cienkiego drutu, zahaczonego o gałąź.
Szczególne. Powieszony ptak. Powieszony wróbel. Ta ekscentryczność krzyczała tutaj wielkim głosem i wskazywała na rękę ludzką, która wdarła się w gąszcz — ale kto? Kto powiesił, po co, jaki mógł być powód?… myślałem w gmatwaninie, w tym rozrośnięciu obfitującym w milion kombinacji, a trzęsąca jazda koleją, noc hucząca pociągiem, niewyspanie, powietrze, słońce, marsz tutaj z tym Fuksem i Jasia, matka, chryja z listem, moje „zamrażanie” starego, Roman, zresztą i kłopoty Fuksa z szefem w biurze (o których opowiadał), koleiny, grudy, obcasy, nogawki, kamyczki, liście, wszystko w ogóle przypadło naraz do tego wróbla, jak tłum na kolanach, a on zakrólował, ekscentryk… i królował w
tym zakątku.
— Kto by go mógł powiesić?
— Jakiś dzieciak.
— Nie. Za wysoko.
— Chodźmy.
Ale nie ruszał się. Wróbel wisiał. Ziemia była goła, ale miejscami nachodziła ją trawa krótka, rzadka, walało się tu sporo rzeczy, kawałek zgiętej blachy, patyk, drugi patyk,
tektura podarta, patyczek, był też żuk, mrówka, druga mrówka, robak nieznany, szczapa i tak dalej i dalej, aż ku zaroślom u korzeni krzaków — on przyglądał się temu, podobnie jak ja.
— Chodźmy. Ale jeszcze stał, patrzył, wróbel wisiał, ja stałem, patrzyłem. —
Chodźmy. — Chodźmy. Nie ruszaliśmy się jednak, może dlatego, że już za długo tu
staliśmy i upłynął moment stosowny do odejścia… a teraz to stawało się już cięższe, bardziej nieporęczne… my z tym wróblem, powieszonym w krzakach… i zamajaczyło mi się coś w rodzaju naruszenia proporcji, czy nietaktu, niestosowności z naszej strony…
byłem śpiący.
— No, w drogę! — powiedziałem i odeszliśmy… pozostawiając w krzakach wróbla, samego.”

Witold Gombrowicz książka Kosmos

Cosmos

O nocy , O matce , O myślach , O odejściu

„Na to wróbel zaterlikał:
„(…) Ćwir ćwir świrk!
Świr świr ćwirk!
Tu nie teatr
Ani cyrk!” [użycie wyrazów dźwiękonaśladowczych w celu imitowania języka ptaków. ]”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Źródło: Ptasie radio w: Antologia poezji dziecięcej, wyb. Jerzy Cieślikowski, Gabriela Frydrychowicz, Przemysława Matuszewska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 173.

O ptakach