Cytaty na temat wjeżdżać (11 cytatów)

„Traciłem z oczu zaśnieżoną drogę. GPS wskazywał, że teren, na który wjeżdżam, nie istnieje. A jeśli przez przypadek znalazłem się w Polsce? Byłem spóźniony, ostatnia wioska rozpoznana przez satelitę leżała dwadzieścia kilometrów za mną, a jej nazwa pochodziła od pewnego gatunku drzewa liściastego. Było to jedno z nielicznych słów, które umiałem po słowacku, i to tylko dlatego, że z niezrozumiałych dla mnie powodów znajdowało się prawie w każdej lekcji podręcznika.”

Michal Hvorecký (1976) pisarz słowacki

początek opowiadania.
Miłość i śmierć na Boże Narodzenie

„Pół osiedla znało na pamięć całą bitwę z Płocka,
włączyła się moda, rap wjeżdżał na szczyty,
każdy chciał robić bity, co drugi samplował Volta.”

Miuosh (1986)

Prosto przed siebie
Źródło: utwór Pierwsze pokolenie

O modzie

„Jeżeli państwo pozwolą to przypomnę teraz taką anegdotę o Goldim.
Kiedyś odwiedzili go w jego domu znajomi, właściwie można powiedzieć „posiadłości”, bo to jest ogromny dom z garażem, do którego się wjeżdża i z dachem imitującym skocznię narciarską… I ci znajomi weszli do środka, szukają Goldiego, ale jego nigdzie nie ma. Wchodzą do łazienki, pokoju łaziennego właściwie, bo to jest 40 metrów kwadratowych, jacuzzi na środku, kolorowe monitory… Ale go tam także nie ma. Idą więc do jego sypialni, gdzie stoi łóżko wodne… water bed… i też nic. Aż w końcu jeden z nich mówi: „Chodźmy na górę. On ma tam taką komórkę, w której lubi siedzieć.””

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Poszli i faktycznie Goldi tam był! Siedział pod pierzyną!
anegdota o Andreasie Goldbergerze.
Skoki narciarskie, Bischofshofen 2005

O pokoju , O domu , O górach

„Na razie będę wjeżdżać wasągiem, a w każdym razie czymś, co scenograf uznał za ideę wasągu. I śpiewać pół arii, bo dyrektor z kolei uznał, że całej naród może nie wytrzymać. Jak Boga kocham.”

Monika Szwaja książka Artystka wędrowna

Artystka wędrowna

O Bogu , O śpiewie , Kochać się

„Na małe kawałki
ból każe jej rwać list od kochanego
mężczyzny, widzę to i doznaję
szarpnięć, bo wjeżdżamy w tunel.”

Karol Maliszewski (1960) polski poeta, prozaik, krytyk literacki

Źródło: Wrocław-Ełk (wysiadam w Poznaniu)

O bólu , Kochać się

„A jak poszedł król na wojnę,
Grały jemu surmy zbrojne,
Grały jemu surmy złote
Na zwycięstwo, na ochotę…

A jak poszedł Stach na boje,
Zaszumiały jasne zdroje,
Zaszumiało kłosów pole
Na tęsknotę, na niedolę…
…
Szumią orły chorągwiane,
Skrzypi kędyś krzyż wioskowy…
Stach śmiertelną dostał ranę,
Król na zamek wraca zdrowy…

A jak wjeżdżał w jasne wrota,
Wyszła przeciw zorza złota
I zagrały wszystkie dzwony
Na słoneczne świata strony.

A jak chłopu dół kopali,
Zaszumiały drzewa w dali.
Dzwoniły mu przez dąbrowę
Te dzwoneczki, te liliowe…”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: A jak poszedł król…

O zwycięstwie

„Oglądam się, wjeżdża czołg, rozwala bramę i staje. Z czołgu żołnierz wyskakuje. Wyjmuje z kabury pistolet i na wiwat strzela w górę. Zaczynam do niego mówić po angielsku, bo w czasie okupacji zaczęłam się uczyć angielskiego u Szachtmajerowej. Tymczasem żołnierz woła: „Dziewczyno, my Polacy!”. W tym czołgu jechał dowódca pułku, pułkownik Koszucki, który napisał później wspomnienia: „Wjeżdżam do obozu pierwszym czołgiem, a naprzeciwko stoi mała dziewczynka w szynelu do ziemi i do mojego żołnierza zwraca się po angielsku.””

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

To jest opowieść, która się tylko mnie przydarzyła, dlatego ją sobie bardzo cenię.
o wyzwoleniu obozu przez polskich żołnierzy 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O historii , O górach , O czasie

„Można nabawić się tam klaustrofobii! Wyobraź sobie, że w hotelu, w którym mieszkaliśmy, recepcja mieści się na pięćdziesiątym piętrze! Poważnie: wjeżdżasz pięćdziesiąt pięter w górę, żeby odebrać klucz do pokoju. Rozumiesz, co można poczuć, patrząc w dół? Nie dość, że człowiek ma jeszcze w pamięci 11 września, to na dodatek wiadomo, że w Japonii niemal bez przerwy zdarzają się trzęsienia ziemi. Fajnie, prawda? W hotelu bez przerwy oddychasz klimatyzowanym powietrzem, siedzisz w ciasnych pomieszczeniach, a szlafroki są co najmniej o trzy numery za małe. Czułem się jak zamknięty w szufladzie.”

Bill Murray (1950) aktor amerykański

o japońskich hotelach.
Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18304

O prawdzie , O pokoju , O górach

„Im dalej wjeżdża się w miasto, tym bardziej widać gorzkie obrazy bezsensownego zniszczenia: obrabowane sklepiki z cygarami, w których wyposażenie leży zniszczone na podłodze. W innych sklepach obrabowane i zdemolowane regały z zawartością lub puste. Ulice pełne gapiącego się i namiętnie dyskutującego tłumu, częściowo ludzie starzy, jak i młodzi, są zachwyceni. Ale pomimo to, dławienie u wszystkich. (…) Był kwadrans przed dziesiątą, gdy dotarłem na plac Zamkowy, aby skręcić w Anger Strasse (dziś Łąkowa): tak zwana „Mauschelhalle”, znana i piękna budowla autorstwa von Opplera, była już tylko dymiącą ruiną. Górna kopuła już się zaczęła przechylać na jedną stronę i musiała być wysadzona w powietrze w południe między drugą a czwartą, w tym czasie wszyscy okoliczni mieszkańcy musieli opuścić swoje mieszkania (…).”

Walter Tausk (1890–1941) pisarz niemiecki, pamiętnikarz

O ludziach , O czasie , Obraz

„Staś ma w sobie wiele skromności. Pamiętam, jak wjeżdżał na jeepie na Stadion Dziesięciolecia, gdzie witały go tłumy fanów. Dzielnie dawał sobie radę, ale myślę, że to nie było dla niego łatwe. Staś jest taktownym człowiekiem, nieśmiałym.”

Stanisław Mikulski (1929–2014) polski aktor filmowy i teatralny

Autorka: Beata Tyszkiewicz
w odpowiedzi na pytanie: „Jak się zachowywał Stanisław Mikulski jako gwiazda?”.
Źródło: Stanisław Mikulski, Niechętnie o sobie, op. cit., s. 134.

O myślach , O myśleniu

„W O. N. A. impreza była na porządku dziennym. Kiedy wjeżdżaliśmy na tournée, już w samochodzie zaczynało się łojenie.”

Waldemar Tkaczyk (1954) polski basista (Kombi, Skywalker)

Źródło: Grzegorz Skawiński, Waldemar Tkaczyk, Królowie życia. Kombi, Skawalker, O.N.A. i... Kombii, czyli 40 lat wzlotów i upadków na scenie, rozmowę przeprowadził Kuba Frołow, Warszawa 2017, s. 138.