Cytaty na temat litania (10 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Zwalczanie analfabetyzmu spowodowało upowszechnienie się horoskopów drukowanych w miliardach kopii. Co gorsza, powstała warstwa pół-inteligentów, którzy rozumieją zdanie typu: „Bioenergetyczna transformacja konfiguratywnego pola transcendencji wektorowej stanowi fundament heurezy protoekstremalnych koacerwatów”. Byłoby taniej i bezpieczniej gdyby czytali manifesty poezji nowoczesnej lub odmawiali litanie.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: Super-dedukcji destrukcja, w: Ratujmy państwo! (zbiór felietonów), Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1990, s. 126.

O czytaniu

„Miłość woli cierpieć niż się spodlić. Największą racją jest miłość i największą prawdą jest miłość. To najpiękniejsza litania, którą może człowiek wygłosić.”

Włodzimierz Sedlak (1911–1993) polski duchowny katolicki, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

O miłości , O cierpieniu

„Znam pewną kobietę (…), która stale uskarża się na samotność. Nikt z krewnych nie chce się z nią zaprzyjaźnić – i nic dziwnego. Każdemu, kto do niej zajdzie, opowiada godzinami, co zrobiła dla swoich siostrzenic, gdy jeszcze były dziećmi…
A czy te siostrzenice ją odwiedzają? Owszem, od czasu do czasu, z poczucia obowiązku. Ale boją się tych wizyt. Wiedzą, że będą musiały siedzieć i godzinami słuchać dość niedwuznacznych wymówek. Usłyszą niekończącą się litanię gorzkich narzekań i biadoleń. A gdy tej damie nie udaje się już dłużej tyranizować i dręczyć swych siostrzenic ani zmusić ich do tego, żeby ją odwiedziły, wówczas sięga po jeszcze jedną „sztuczkę”. Dostaje ataku serca.
Czy to jest naprawdę atak serca? Oczywiście. Lekarze mówią, że cierpi na „nerwicę serca” i dostaje palpitacji. Poza tym lekarze twierdzą, że w niczym nie mogą jej pomóc, ponieważ jej dolegliwość ma podłoże emocjonalne.”

Dale Carnegie (1888–1955)

Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi

O kobietach , O dzieciach , O samotności , O cierpieniu

„Od bomb i samolotów - wybaw nas, Panie, Od czołgów i goliatów - wybaw nas, Panie, Od pocisków i granatów - wybaw nas, Panie, Od miotaczy min - wybaw nas, Panie, Od pożarów i spalenia żywcem - wybaw nas, Panie, Od rozstrzelania - wybaw nas, Panie, Od zasypania - wybaw nas, Panie… Litania była dosyć długa. Odmówiliśmy ją jednego wieczora. Na głos. Strasznie to chwyciło. Zaczęły ją odmawiać i inne piwnice. Pamiętam, odpisaliśmy ją inżynierowi. Na drugi wieczór ten inżynier spotyka nas i mówi: - Wiecie, panowie, że waszą litanię odmawia w tej chwili półtora tysiąca ludzi w moim bloku.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

O ludziach

„Od przewrotu w Gwatemali każdy reformistyczny ruch „na własnym podwórku” (jak w USA nazywano Amerykę Łacińską) klasyfikowano w Waszyngtonie jako czerwoną dywersję. Polityka kolejnych prezydentów niewiele się różniła. „Damy odpór działalności wywrotowej na zachodniej półkuli” (Kennedy). „Nie pozwolimy na powstanie reżimu komunistycznego na zachodniej półkuli” (Johnson). Ta sama litania – nieważne, czy zagrożenie komunistyczne było realne, czy chodziło o pieniądze, wpływy, kontrolę nad słabszymi krajami.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Gorączka latynoamerykańska
Źródło: s. 232.

O pieniądzach

„No więc Dukla. Dziwne miasteczko, z którego nie ma już dokąd pojechać. Dalej jest tylko Słowacja, a jeszcze dalej Bieszczady, lecz po drodze diabeł powtarza jak litanię swoje „dobranoc” i nic z rzeczy ważnych się nie przydarza (…).”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Dukla

„(…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było Niepokalane Poczęcie Papuzińskiego.
W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)
Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)
I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario, Wierzę w Boga, modlitwę do Anioła Stróża i Modlitwę za umarłych na końcu. To samo wieczorem przed snem.”

Władysław Witwicki (1878–1948) polski psycholog, filozof i tłumacz

Źródło: Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej

O Bogu , O wykształceniz , O chorobach , O pokoju

„Wciąż nie dociera do naszej świadomości, że jedynym przykazaniem jest miłość, że najważniejszą litanią jest: „Byłem głodny, a daliście mi jeść, byłem spragniony, a daliście mi pić, byłem chory, a odwiedziliście mnie, byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie.””

Mieczysław Maliński (1923–2017) polski duchowny katolicki, biograf Jana Pawła II

Źródło: Od rana do wieczora, op. cit., s. 136.

O miłości , O piciu

„Recytowałem nieustającą litanię pocieszeń, którymi bezskutecznie faszeruje się ofiary złamanych serc (…). Nie ma bowiem słowa, które pocieszyłoby faceta zrozpaczonego po stracie ukochanej.”

Guillaume Musso (1974)

Papierowa dziewczyna

O stracie , Serce

„W myślach litania, w czynach precyzja.”

Jacek Sobota (1969) polski autor fantastyki

Padlina