Cytaty na temat kontrabas (5 cytatów)

„Kontrabas to zawsze było, niestety niespełnione, moje wielkie marzenie. Wspaniałość zawodu aktora polega tymczasem na tym, że niektóre z marzeń się jednak spełniają.”

Janusz Chabior (1963) polski aktor

Źródło: Wywiad, 12 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63077

„I oto pode mną, poza polem mojego widzenia zaimprowizowany został zjadliwy duet na altówkę i kontrabas. Oboje mieli tak wspaniałe głosy. Ona była altówką, on kontrabasem. A może to była komedia? Może to zabawne, gdy atrakcyjne fizycznie, bogate małpy człekokształtne w wytwornych dekoracjach tak strasznie się nienawidzą?”

Kurt Vonnegut (1922–2007) amerykański pisarz i publicysta

Rysio snajper

„(…) pochodzę z klasycznej rodziny polskiej. Jeden alkoholik w domu, jeden prawnik, dla równowagi. Jedna pielęgniarka, kierowca TIR-a, babcia sklepowa w mięsnym. Dziadek, pijak i złodziej, bo „każdy pijak to złodziej”. Zanim skradł serce babci, po pijaku zgubił kontrabas. Pewnie jeszcze parę trupów w szafie by się znalazło. Nie miałam co prawda dziadka w Wermachcie, ale jakiegoś ubeka albo esbeka z pewnością dałoby się wygrzebać.”

Anna Mucha (1980) aktorka polska

Źródło: Agata Nowicka, Hanna Rydlewska, Polowanie na muchę!, exklusiv. pl http://www.exklusiv.pl/artykul/id,162

O prawdzie , O domu , O babci , Serce

„Odkąd przestałem grać na kontrabasie, mój kręgosłup czuje się znacznie lepiej.”

Bartosz Chajdecki (1980) polski kompozytor

Źródło: Adam Krysiński, Bartosz Chajdecki – wywiad rzeka z kompozytorem, soundtracks.pl, 7 maja 2010 http://www.soundtracks.pl/index.php?op=show&ID=1181

„Beduino i ja na przystanku, czekamy na omnibus 208. Mówię do niego: - Stary! Uważasz, w omnibusie, żeby się nie nudzić, zadamy szyku! Zaimponujemy! Rozmawiaj ze mną, jakbym był dyrektorem orkiestry i jakbyś sam był muzykiem, wypytuj mnie o Toscaniego…

Beduinowi w to graj. Wsiadamy. Umieszcza się w stosownej odległości i zaczyna głośno: - Na mój gust, to ja bym wzmocnił kontrabasy, zwróć także uwagę mistrzu, na fugato…
Ludzie się przysłuchują. Ja mówię: - Hm, hm…
On: - I na blachę w tym przejściu z Fa na Re… Kiedy masz ten koncert? Ja będę grał czternastego… A propos, kiedy mi pokażesz ten list Toscaniniego?
Ja (głośno): - Młodzieńcze, dziwię się… Toscaniniego nie znałem, dyrektorem orkiestry nie jestem i nie rozumiem doprawdy po co ci popisywać się przed ludźmi udając muzyka. A fe, cóż to za strojenie się w cudze piórka?! To bardzo brzydko!
Wszyscy patrzą ponuro na Beduina, który w pąsach, topi we mnie mordercze spojrzenie.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O ludziach , O muzyce , O czekaniu , O odległości