Cytaty na temat garnek (13 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Wlej cokolwiek w nieczysty garnek, a skwaśnieje.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Źródło: Leksykon złotych myśli, op. cit.

O myślach , O myśleniu

„Pszczoły były wielkim umiłowaniem stryja Leona, kochał je i lubił miód. Ule były przeważnie typu Dadanta, najłatwiejsze w obsłudze. Były one kwadratowe, z podnoszonym dachem, którędy w okresie zbiorów miodu wsuwało się specjalne nadstawki. Nadstawka taka starczała ledwie na kilka dni, szybko bowiem napełniała się miodem i należało zakładać nową. Sad pełen był olbrzymich, szerokich lip, obsiewano go też specjalnie miododajnymi trawami. W okolicy rosły białe koniczyny, dużo łubinów, w lasach wrzos. Miodobranie zaczynało się w czerwcu, po zakończeniu kwitnienia sadów i łąk. Im wcześniejszy był miód, tym lepszy. Stryj rozsyłał go i sprzedawał po całej Polsce, dużo zabierali krewni. W domu, w glinianych dzbankach miód stał cały rok. Przede wszystkim jednak specjalnie pakowany w żelazne pudełka był sprzedawany klientom z różnych miast. Miód jesienny na pierniki kupował Toruń, wiosenny i lipcowy brał Wedel. Były miody wczesne, łąkowe, rzadziutkie, złotego koloru – te nigdy się nie scukrowały. Miód z akacji, aby się scukrzyć, musiał stać bardzo długo, i wtedy robił się podobny do drobnej, białej kaszki. Inne, późniejsze, to były miody lipcowe z lip i wrześniowe, z gryki i wrzosu. Lipcowy uchodził za najlepszy, natomiast z gryki i wrześniowy były gorsze. Kiedy miód twardniał, to na przykład gryczany ciemniał, lipcowy bielał. Wszystkie oczywiście różniły się smakiem. W okresie miodobrania, kiedy pracy było wiele, stryj wynajmował chłopców do pomocy. W specjalnym domku, zimą zastępującym stebnik, miód się wirowało. Tam przenosiło się ramki, odcinało się ciepłym nożem zasklepioną woszczynę i stawiało do centryfugi (wirówki), gdzie po wpływem kręcenia korbą miód wypryskiwał na ściany beczki i ściekał. Z dołu, kurkiem, zlewało się go do podstawionych garnków, na które nakładało się sita, aby nie wpadły odłamki woszczyny. W garnku mieściło się około szesnastu litrów miodu. Przez kilka dni garnek stał odkryty, aby miód odparował, dopiero potem zakładało się woskowy papier i zawiązywało wokół. Stryj miał biblioteczkę z książkami o pszczołach. Lubił pszczoły, a one jego. Kiedy któraś wleciała do domu, brał ją delikatnie w ręce i wynosił, nigdy go nie użądliła. Pracował gołymi rękoma, nie w rękawiczkach, mówił, że pszczoły nie lubią tego. Czasami wieczorem kładł się w sadzie i słuchał jak pracują, czy są zadowolone ze zbiorów. Mówił na przykład, że pszczoła umarła, nie zdechła; jeżeli ktoś opowiadał, że pszczoła ugryzła, odpowiadał zaczepnie: – Czy widział ktoś, aby pszczoła miała zęby do gryzienia?”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce, [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 208–209

O książkach , O domu , O trawie , O pszczołach

„Na tym polega moc artefaktów, takich jak garnki i patelnie albo klucze. Sam metal jest tylko metalem, czyż nie? Ale kiedy nadajemy mu kształt, uczymy go czegoś, prawda? Można powiedzieć, że metal uczy się, czego od niego chcemy. Garnek wie, że ma służyć do gotowania. Klucz rozumie, że jego przeznaczeniem jest otwieranie drzwi.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Strażnicy piekła

O prawdzie , O gotowaniu

„Większość ludzi nie docenia wagi zagrożenia. Proces topnienia lodowców postępuje bardzo wyraźnie. Planeta podgrzewa się jak garnek. Jedynym istotnym przeciwdziałaniem jest nałożenie podatku od węgla.”

Elon Musk (1971) Południowoafrykański przedsiębiorca i filantrop

Źródło: Rory Carroll, Marsz na Marsa!, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 14 sierpnia 2013.

O ludziach

„(…) jestem osobą, która niby kiedyś zrobiła prawo jazdy, ale jak było mi kiedyś potrzebne zdjęcie, to je odlepiłam z tego prawa jazdy i przykleiłam do czegoś innego. Więc nie interesuje mnie jeżdżenie samochodem. Jestem osobą, która nie ma kieszonkowego telefonu, bo nie mam. Świetnie sobie radzę bez niego, a każdy robi wielkie oczy; „jak to, pani Zofio, pani nie ma numeru komórkowego?” Po prostu nie mam. Kiedyś chciałam prasować i nie było prądu. Zadzwoniłam do męża i powiedział mi, że korki wysiadły: „Musisz przycisnšć taki czarny korek”. Ja mam taki garnek do gotowania mleka z czarnymi korkami i tam przycisnęłam, to jedyne miejsce, gdzie były czarne korki, w tym niemieckim garnku, kupionym wtedy spod lady. Nie umiem uruchomić pralki. Jestem idiotką. Techniczną. Nie, że całkiem – tylko techniczną. Nie mam o tym pojęcia.”

Zofia Merle (1938) polska aktorka

Źródło: Marek Ciszak, Malinowa sytuacja. Rozmowa z Zofią Merle http://www.marekciszak.ovh.org/merle.html

O zdjęciach , O gotowaniu

„W PCK powiedzieli mi, że to nie ja wymyśliłem zupy, tylko oni. Odpowiedziałem, że zupy wymyślił człowiek, kiedy tylko zrobił garnek. Byle garnek i już jest zupa. A skoro już wymyślił zupę, to zaczął się nią dzielić. I to jest jeden z najstarszych wynalazków ludzkości. Natomiast ja nadałem tej akcji rangę.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Moja zupa, wyd. BGW, Warszawa 1991.

„Jak byłam mała, świat mnie trochę przerażał. Wszystko wokół było piękniejsze, większe, odrobinę mnie przerastało. Ja miałam za duże okulary, włosy obcięte „pod garnek”, w sposób tak popularny w PRL-u. Świat mnie peszył. Może stąd wynika dzisiaj moja siła działania. Teraz spokojnie patrzę w lustro.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Gala”, 49/2010

O świecie , O sile

„… Tak, to ciekawe… Uważa więc pan, profesorze, że pana złota klatka jest tyle warta co dziurawy garnek (…).”

Konrad Fiałkowski (1939) polski informatyk i cybernetyk

Człowiek z aureolą

„Wiesz jakie jest życie – powiedział. – Stoisz na ruchomych schodach, które jadą w dół. Na początku wszyscy ci powtarzają, że musisz dotrzeć na górę. Tam czeka na ciebie wielki garnek ze złotem, a jeśli do niego nie dojedziesz, poniesiesz klęskę. No więc próbujesz, ale ci się nie udaje. Więc czujesz się fatalnie. I próbujesz jeszcze bardziej. Nadak ci się nie udaje. Czujesz się jeszcze gorzej. Potem niektórzy wciąż się starają. Inni dają za wygraną, pozwalają się zwieźć z powrotem na dół. I tak bez końca. Tak to wygląda. Życie. Aha, i nawiasem mówiąc, należysz do tych, którzy ciągle starają się bardziej. – Odchylił się na krześle. – A wiesz, co jest w tym najśmieszniejsze? – Skupił na mnie spojrzenie ciemnych oczu. – Że nie ma żadnego garnka ze złotem. Nigdy nie było i nie będzie. To tylko złudzenie. Pokazują ci zdjęcia gwiazd filmowych idących na rozdanie Oscarów i miliarderów na pokładach jachtów, żebyś myślała, że oni znaleźli ten garnek złota, ale gdybyś z nimi porozmawiała, być może usłyszałabyć prawdę. Część z nich nadal wbiega po ruchomych schodach.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Kontynuacja Kroniki Ellie, Kroniki Ellie: Wojna się skończyła, walka wciąż trwa

O życiu , O górach , O myślach , O czekaniu

„Ziemniak ma dwa wyjścia: garnek albo butelka.”

Antoni Regulski

„Wszystko od ludzi zależy. To, co człowiek jednego dnia odczuwa, następny dzień może zmienić. Wszystko w życiu jest jak garnek z mlekiem. Nie dopilnujesz, wykipi. A jeśli na dokładkę kochanie w grę wchodzi, dwoje musi płomyka pilnować.”

Krystyna Siesicka (1928–2015) polska prozaik, autorka utworów dla młodzieży

Ludzie jak wiatr

O ludziach , Kochać się

„Wszystko jest ochrzan. (rozwala garnek) Na szczęście chrzan mamy doskonały. Chrzan Staropolski od Motyla. (smakuje) Wzmaga chęci i jak kręci.”

Tadeusz Drozda (1949) Polski satyryk

kicha
Reklama Motyla

O szczęściu

„Wiesz jakie jest życie – powiedział. – Stoisz na ruchomych schodach, które jadą w dół. Na początku wszyscy ci powtarzają, że musisz dotrzeć na górę. Tam czeka na ciebie wielki garnek ze złotem, a jeśli do niego nie dojedziesz, poniesiesz klęskę. No więc próbujesz, ale ci się nie udaje. Więc czujesz się fatalnie. I próbujesz jeszcze bardziej. Nadak ci się nie udaje. Czujesz się jeszcze gorzej. Potem niektórzy wciąż się starają. Inni dają za wygraną, pozwalają się zwieźć z powrotem na dół. I tak bez końca. Tak to wygląda. Życie. Aha, i nawiasem mówiąc, należysz do tych, którzy ciągle starają się bardziej. – Odchylił się na krześle. – A wiesz, co jest w tym najśmieszniejsze? – Skupił na mnie spojrzenie ciemnych oczu.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Że nie ma żadnego garnka ze złotem. Nigdy nie było i nie będzie. To tylko złudzenie. Pokazują ci zdjęcia gwiazd filmowych idących na rozdanie Oscarów i miliarderów na pokładach jachtów, żebyś myślała, że oni znaleźli ten garnek złota, ale gdybyś z nimi porozmawiała, być może usłyszałabyć prawdę. Część z nich nadal wbiega po ruchomych schodach.
Kontynuacja Kroniki Ellie, Kroniki Ellie: Wojna się skończyła, walka wciąż trwa

O górach , O życiu , O czekaniu