Cytaty na temat fanatyk

Zbiór cytatów na temat fanatyk.

Cytaty na temat fanatyk

Winston Churchill Fotografia

„Fanatyk to ktoś, kto nie może zmienić zdania i nie chce zmienić tematu.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

A fanatic is one who can’t change his mind and won’t change the subject. (ang.)
Źródło: „Przekrój”, wyd. 27–38, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1998, s. 28.

Tomáš Halík Fotografia
Mozaffar ad-Din Szah Kadżar Fotografia

„A to cieszę się, że to tylko fanatyk.”

Mozaffar ad-Din Szah Kadżar (1853–1907) szach Persji

dowiedziawszy się, kto stał za wymierzonym weń zamachem.
Źródło: Stanisław Cat-Mackiewicz, Europa in flagranti, Universitas, Kraków 2012, s. 21.

Aleksander Świętochowski Fotografia

„Jestem religijny, ale nie fanatyk. Jak mam gotówkę, to pomagam.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: Siedem tajemnic Piotra M., wyborcza.pl, 29 stycznia 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4877032.html?as=2&startsz=x

Winnie Madikizela-Mandela Fotografia

„Fanatyk: żywa odmiana betonu.”

Kolacja u Pascala

Janusz Palikot Fotografia
Eduardo Chibás Fotografia

„W tym kontekście pojawienie się szlachetnego rycerza wzywającego do krucjaty mogłoby stać się doprawdy opatrznościowe. Fidel Castro widzi siebie w tej roli. Jednak wymarzona rola została już wcześniej obsadzona przez innego „apostoła”, który wcześniej pojawił się na scenie. Jest senatorem, nazywa się Eddy Chibás, jest bogaty, a więc nieprzekupny, mieszka sam i porywa tłumy w każdy niedzielny wieczór, podczas emisji swego słynnego w całym kraju programu radiowego. Senator Chibás ma piskliwy, przenikliwy głos, skrzeczący jak u papugi, rozpoznawalny wśród tysiąca innych. Jest egzaltowanym kabotynem. Populista, fanatyk, ale zarazem człowiek dogłębnie uczciwy, ma dużą odwagę cywilną i nie waha się wyzywać na pojedynek przeciwników politycznych, którzy szukają z nim zwady. Ten trybun ludowy o manierach ludojada właśnie opuścił z hukiem Kubańską Partię Rewolucyjną (Autentyczną), którą uznał za skorumpowaną, aby założyć nowy ruch, Partię Ludu Kubańskiego (Ortodoksyjną), bardziej radykalną w swym nacjonalizmie. W ciągu kilku miesięcy nowy ruch zajmuje centralne miejsce na politycznej szachownicy kraju. Wszyscy obserwatorzy przewidują zwycięstwo Eddy’ego Chibása w wyborach prezydenckich w 1948 roku. Ten rycerz na białym koniu, polityczny odnowiciel, wziął na celownik uniwersyteckie „gangi.””

Eduardo Chibás (1907–1951)

Kubańczycy są już zupełnie wyczerpani wojną gangów, przypominającą pełzającą wojnę domową.
Źródło: Serge Raffy, Fidel Castro, tłum. Maria Mróz, wyd. Świat Książki, Warszawa 2006, s. 42.

Witold Gombrowicz Fotografia