Cytaty na temat epitet (15 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Antoni Regulski

„Zamiłowanie do kontemplacji życia, ideałów, koncepcji próżniaczej klasy starożytności klasycznej oraz modnych wówczas sposobów użytkowania czasu i dóbr uznawane jest za «wyższe», «szlachetniejsze», «bardziej wartościowe» niż zadowolenie płynące z podobnej znajomości życia codziennego, wiedzy i aspiracji zwykłych ludzi w społeczeństwie nowoczesnym. Zdobywanie pełnej i obiektywnej wiedzy o współczesnych ludziach i świecie jest natomiast «niższe», «podlejsze» i bardziej «gminne». Można nawet usłyszeć epitet «poniżej godności człowieka» użyty w odniesieniu do takiej rzeczowej wiedzy o ludziach i życiu codziennym.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O wiedzę , O czasie

„Epitety: przydawki przymiotne bez zalet.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Lewica to: Nieodwracalność podstawowych zdobyczy państwa opiekuńczego. Nieodwracalność ewolucji myśli liberalnej, w kierunku liberalizmu socjalnego. Nazywanie rzeczników odwrócenia tej ewolucji po imieniu, a więc określeniem „wstecznicy” – nie jest to bowiem epitet – ale dokładna nazwa zwolenników „ruchu wstecz”.”

Andrzej Walicki (1930) filozof i historyk polski

Źródło: Idee i ludzie – próba autobiografii, Warszawa 2010

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„To jest zły człowiek, czyli – trzymając się języka teologicznego – on jest szatanem. Sieje w sercach ludzi nienawiść. W Radiu Maryja mówi się językiem epitetów, agresji, przemocy, wściekłości. Ukamienowaliby każdego, kto pozwala sobie na ich krytykę.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o Tadeuszu Rydzyku.
Źródło: polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/9,36397.htm?listpage=5

O nienawiści , O ludziach , Serce

„Duchowość w teatrze to temat na osobny wywiad albo głęboką rozprawę filozoficzną – nie można zbyć tego byle frazesem, dlatego zamiast brnąć w pięknoduchowskie epitety, wolę zadowolić się podstawami. W teatrze warto najpierw przyswoić sobie pierwsze litery alfabetu: a, b i c, żeby potem pomyśleć o całej reszcie.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20208

O czytaniu

„Całkowite panowanie nad sobą, doskonałą umiejętność układania stosunków z wrogami i przyjaciółmi posiadł Odys. Zręczny w mowie, zręczny w boju, sprytny i przebiegły, czuwa nad zagrodą zębów, stoi na straży swej duszy i hamuje słowa. Przy sposobnej okazji umie chytrze ukryć gwałtowne zamiary, a przede wszystkim umie powściągnąć gniew, odwlec moment działania. Włada też wieloma środkami, określa go między innymi epitet polymechanos”

Jean Starobinski (1920–2019)

w przybliżeniu „wielce obrotny”
„Jak bramy Hadesu jest mi wstrętny…” (1974)

O duszy , O gniewie

„Raz na kilka miesięcy ożywiona hałasem partyjnego wołania podnosi się z politycznych katakumb Zyta Gilowska. Z wielką energią pyszczy i wykrzykuje epitety pod adresem swojego niedawnego brata, po czym znika na wiele tygodni i – ani o niej słychu, ani widu. Aż do następnego razu, do następnego wołania. Dziwne to jakieś: strzygą, horrorem i cmentarzyskiem zalatuje. Jakby nam emitowano wciąż ten sam telewizyjny serial: Mumia I, Mumia II, Mumia III, Mumia – reaktywacja, Mumia – reanimacja, Mumia – powrót do przeszłości.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o Zycie Gilowskiej.
Źródło: blog Janusza Palikota http://wiadomosci.onet.pl/blogi/palikot.blog.onet.pl,377014764,blog.html, 12 maja 2009

O przeszłości

„Lepper narzucił w znacznym stopniu styl polskiej debacie publicznej, której trwałym elementem stało się pomiatanie przeciwnikiem politycznym, zwyczajne chamstwo i prymitywizm, epitety zamiast merytorycznej dyskusji, mnożenie demagogicznych haseł.”

Janina Paradowska (1942–2016) dziennikarka polska

O innych
Źródło: „Polityka” nr 21, 25 maja 2002

„Truman był oburzony nieposłuszeństwem Indii. Jego reakcja, nie mniej elegancka niż obecne reakcje na niesubordynację „starej” Europy i Turcji, była taka, że Indie niechybnie „skonsultowały się z Wujkiem Józkiem i Mysim Łajnem [Mousie Dung], Chin”. Biały dostał tu imię, a nie wulgarny epitet. W części mógł to być zwykły rasizm, a być może dlatego, że Truman autentycznie lubił i podziwiał „starego Józka”, przypominającego mu szefa z Missouri, który pomógł mu stawiać pierwsze kroki w polityce. Pod koniec lat czterdziestych Truman uważał, że „stary Józek” to „przyzwoity gość”, ale jest „więźniem Politbiura” i „nie może robić tego, co chce.””

Noam Chomsky (1928) filozof, logik, językoznawca amerykański

Natomiast Mysie Łajno to podły żółtek.
komentarz do poglądów władz USA wobec państw niezgadzających się na amerykańską dominację, głównie Harry’ego Trumana („stary Józek” to Josif Dżugaszwili, a „Mysie Łajno” to Mao Zedong).
Hegemonia albo przetrwanie (2003)
Źródło: s. 170

„Breivik pisał o „marksizmie kulturowym”. Nie bardzo wiadomo, co to znaczy, ale w prawicowym kodzie politycznym pojęcia „lewica”, „socjalizm” czy „marksizm” jako epitety nie mają nic wspólnego z marksizmem czy socjalizmem. Używa się ich na określenie liberalno-demokratycznych porządków we współczesnych zachodnich społeczeństwach.”

Rafał Pankowski (1976)

Źródło: Niebezpiecznie szeroki margines http://www.polityka.pl/kraj/rozmowyzakowskiego/1518292,1,z-rafalem-pankowskim-o-prawicowych-radykalach.read, polityka. pl, 7 sierpnia 2011.

„Szukam ludzi, którzy nadają na podobnej fali co ja, i nie wiem dlaczego, ale łatwiej jest ich znaleźć wśród moich słuchaczy albo w internecie. Może dlatego, że ludzie, którzy spotykają się na korytarzu twarzą w twarz, czują przymus krótkiej, powierzchownej rozmowy. A ludzie porozumiewający się z oddali czują potrzebę porozmawiania o czymś ważnym. Osobą niezależną tak, jestem. Bez względu na to, czy słowo to jest w czyichś ustach komplementem, czy epitetem.”

Beata Pawlikowska (1965) polska pisarka, podróżniczka, dziennikarka, tłumacz

Źródło: Wywiad, „Gala”, 22/2003 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/beata-pawlikowska,1,4973213,artykul.html

O ludziach

„Wzory wykształcenia klasy próżniaczej, znajdujące wyraz w pogardliwym stosunku uczelni do wiedzy rzeczowej, są oceniane dla celów niniejszych rozważań wyłącznie z tego właśnie ekonomicznego punktu widzenia. Takie określenia, jak „szlachetny”, „podły”, „wyższy”, „niższy” itd. ukazują tu wyłącznie postawę i poglądy dyskutantów, niezależnie od tego, czy podnoszą wartość nowego czy starego systemu wykształcenia. Wszystkie te epitety przynoszą zaszczyt lub poniżają, są więc – innymi słowy – kategoriami rywalizacyjnego porównania podpadającymi w ostatecznej analizie pod ogólniejsze kategorie tego, co jest lub nie jest w dobrym tonie. Należą więc do rzędu idei charakterystycznych dla sposobu życia w systemie opartym na hierarchii pozycji społecznych. Są one w swej treści wyrazem ducha sportowego. Wyrażają łupieżczy i animistyczny sposób myślenia, archaiczny światopogląd i koncepcję życia odpowiednią dla łupieżczego stadium rozwoju kultury i organizacji gospodarczej, z których się zresztą wywodzą. Z punktu widzenia wydajności gospodarczej, w ogólniejszym znaczeniu, są jednak bezużytecznym anachronizmem.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wykształceniz , O myślach , O wiedzę , O myśleniu

„(…) przyznam, że nie znajduję już epitetów na określenie tego, co widzę. Bo jeśli powiem, że jest to okropne i obrzydliwe, to niczego to nie wniesie do tzw. debaty publicznej. Bardzo chciałbym, żeby jakaś powołana do tego instytucja, czyli może Trybunał Konstytucyjny, może Sąd Najwyższy, odniosła się do wymiaru prawnego tego, co się dzieje. Do władzy doszła bowiem szajka, która za nic ma obowiązujące prawa. Chodzi nie tylko o to, by to rozliczyć, ale o to, by coś podobnego nie powtórzyło się w przyszłości. Sytuacja, w której prokurator generalny wydaje podwładnym polecenia w swojej własnej sprawie, powinna zostać poddana publicznej, fachowej ocenie wybitnych prawników. To powinno zostać przez nich opisane i opublikowane ku przestrodze na przyszłość. To będzie cenniejsze niż ustalenia komisji sejmowych, bo w tych są politycy, którzy rozgrywają między sobą swoje sprawy i interesy. Tylko zatem obiektywni prawnicy mogliby to pokazać w jasnym świetle. To oni powinni przestrzec przyszłych koalicjantów, że tak postępować nie wolno. Oni powinni pokazać bez ogródek, kto przekracza prawo we wszystkich jego aspektach. Dość mam bowiem władzy, która jest instrumentem straszenia społeczeństwa, a nie służbą dla niego. Władza ma dbać o to, byśmy dobrze czuli się w naszym kraju, a nie być źródłem opresji. Tymczasem już dwa lata żyjemy – że użyję modnego ostatnio określenia – w rzeczywistości porażającej.”

Janusz Kijowski (1948)

Źródło: „Trybuna”, 18 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkna.htm

O rzeczywostości , O przyszłości

„Trzeba zrozumieć, że tylko niewielka część Polaków śledzi politykę uważnie. Bo widzi w niej spory i złe emocje. Widzi te same błędy kolejnych ekip. Ci, którzy emocjonują się każdym epitetem, który pada w Sejmie, nie rozumieją, że dla większości jest to po prostu nudne, nieważne.”

Rafał Matyja (1967) politolog polski, dziennikarz

Źródło: Rzucić broń! Rozmowa z Rafałem Matyją, politologiem, twórcą koncepcji IV RP, o podzielonym społeczeństwie i błędach, które popełniają rządzący i opozycja https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1744510,1,rafal-matyja-o-bledach-rzadzacych-i-opozycji.read, polityka.pl, 10 kwietnia 2018.