Cytaty na temat dwulicowość (6 cytatów)

„Nasz nihilizm nie wynika z totalnego, bezmyślnego olewania wszystkich wartości, lecz jest skierowany przeciwko temu, co jest obecnie uznawane za obowiązujący model społeczny. Promowana jest dwulicowość, cynizm, pierdolona hipokryzja, a wszystko to ma być uświęcone i usprawiedliwione poczuciem spełnienia zawodowego, czyli jakąś karierką. Nienawidzimy stylu życia większości naszych rówieśników, tych wszystkich, którzy liżą dupę nowobogackiej elicie, elegantom o brudnych paznokciach, którzy w dodatku czują się lepsi od ciebie! Nasz nihilizm można uznać za bardzo banalny, stanowiący wyraz zwyczajnego dorastania do świata. Naczytaliśmy się w młodości książek o przyjaźni, miłości, odwadze, a teraz rzeczywistość wydaje nam się mała i świńska…”

Krzysztof Ostrowski (1976)

Źródło: Marcin Prokop, CKOD – ostatni wywiad Machiny, miastoplusa.pl http://web.archive.org/web/20050210134320/http://www.miastoplusa.pl/kp/pub/wywiad.jsp?id=8651

O przyjaźni , O książkach , O rzeczywostości

„Można powiedzieć, że każde kłamstwo, choćby wydawało się nieznacznym, sprawia zawsze ból albo nam samym, albo innym; narusza bowiem prawdę i prostotę serca. Człowiek, kłamiący, choćby w żarcie, dowodzi dwulicowości. Niech więc mowa wasza będzie szczerą i prawdziwą, jeśli chcecie być dziećmi Tego, który jest Ojcem prawdy i Prawdą samą.”

Franciszek Salezy (1567–1622) francuski teolog i filozof katolicki, święty Kościoła Katolickiego

Źródło: Ks. Franciszek Spirago, Katolicki Katechizm Ludowy, cz. II, Mikołów-Warszawa 1906, s. 271.

O bólu , O dzieciach , O kłamstwie , Serce

„Kryzys w Polsce wywołał w Europie falę gwałtownego poruszenia. Trafiła mi się świetna okazja, by własnym podpisem dołączyć do plejady wybitnych i znanych intelektualistów i artystów, którzy podpisali się pod zaproszeniem na spektakl ku czci bohaterskiego narodu polskiego zorganizowany w Operze Paryskiej pod patronatem francuskiego Ministerstwa Kultury. Jednak niektórzy zawodowi antykomuniści oświadczyli publicznie, że mój akt protestu nie przejdzie do historii, jak w ich przypadku. W owej naładowanej emocjami atmosferze, każde zachowanie nie dość jednoznaczne uznawano za dwulicowość.”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

o stanie wojennym w Polsce.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, op. cit., s. 253.

O książkach , O świecie , O zachowaniu , O historii

„Do Kościoła zraziła mnie dwulicowość katolików.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

„Wystarczy umieć rozróżniać między porządkiem idealnym a porządkiem rzeczywistym, by zdać sobie sprawę, że nikt nie może głosić zasad moralnych wskazując na swój własny przykład, gdyż niczyja cnota nie sięga ideału tkwiącego w doktrynie. Opieranie nauczania moralnego na czymś innym niż prawda prowadziłoby do uzależniania wartości, jaką przypisuje się treści nauczania, od doskonałości nauczyciela. Wówczas przepowiadanie prawdy stałoby się niemożliwe. Gdyby kryterium pozwalającym księdzu prawdy wiary był jego doskonały, dorastający do nieskazitelności doktryny poziom moralny, nawet najbardziej świątobliwy ksiądz musiałby zrezygnować z nauczania. Tym czasem konieczne jest, „by wielu, jeśli nie wszyscy nauczali moralności wznoszącej się wyżej niż ich praktyka. Jest bowiem wymogiem urzędu nauczycielskiego (…), aby ludzie słabi, nawet ulegający niekiedy żądzom, głosili surowe i doskonałe zasady moralne. Nie należy oskarżać ich o dwulicowość, gdyż wypełniają w ten sposób powierzone im posłannictwo, zaś to, co głoszą, głoszą z przekonaniem, nie kryjąc – a czasami dając tylko do zrozumienia – że sami dalecy są od doskonałości, jakiej nauczają.””

Romano Amerio (1905–1997)

Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku
Źródło: s. 232, 233

O ludziach , O prawdzie , O wierze , O zrozumieniu

„Dulska, niestety, trzyma się nieźle. Kołtun też. Dulszczyzna, czyli ta okropna obłuda, dwulicowość, jest wszędzie, także na korytarzach instytucji bardzo, wydawałoby się, kulturalnych.”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: Dulska trzyma się mocno, „Przegląd” nr 29, 25 lipca 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/41972.html