Cytaty na temat cent (17 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Założyli mi kajdanki i wrzucili na tylne siedzenie. Znowu ta sama smutna scena. Jechali wolno, rozmawiając o różnych planowanych absurdalnych rzeczach - o poszerzeniu frontowej werandy, o budowie basenu z tyłu domu albo dodatkowego pokoiku dla babci. Gadali też o sporcie - w końcu byli prawdziwymi mężczyznami. - Dodgersi mieli jeszcze szansę, nawet jeśli dwie albo trzy inne drużyny wyprzedzały ich w tabeli. I znowu o sprawach rodzinnych - jeśli Dodgersi wygrywali, oni też wygrywali. Jeśli człowiek lądował na Księżycu, oni też lądowali na Księżycu. Ale jeśli przymierający głodem żebrak prosił ich o dziesięć centów - brak dokumentów, spierdalaj, obsrańcu. Oczywiście kiedy nie byli w mundurze. Nie znam żebraka, który kiedykolwiek prosił gliniarza o wsparcie. Pod tym względem kartoteka jest czysta.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Historie o zwykłym szaleństwie

O głodzie , O domu , O wsparciu , O sporcie

„Na Afrykę przypada osiemdziesiąt procent światowej populacji chorych na AIDS. To umiarkowane szacunki. Trzy czwarte z nich nie otrzymuje leków. Musimy za to podziękować spółkom farmaceutycznym i ich słudze, amerykańskiemu departamentowi stanu, który grozi sankcjami każdemu krajowi, mającemu czelność produkować własną, tanią wersję lekarstw opatentowanych w Stanach. (…) Pigułki z tego słoika kosztują dwadzieścia dolarów za sztukę w Nairobi, sześć w Nowym Jorku, osiemnaście w Manili. Indie, w najbliższym czasie, mają zamiar rozpocząć produkcję swojej wersji i ta sama pigułka będzie kosztować sześćdziesiąt centów. Tylko mi nie mów o kosztach badań i wdrażania. Chłopcy od farmaceutyki odpisali je sobie dziesięć lat temu, a przede wszystkim dostali od rządu kupę pieniędzy, więc niech nie gadają głupot. To, z czym mamy do czynienia, to amoralny monopol, który utrzymywany jest dzień w dzień kosztem ludzkiego życia.”

John le Carré (1931)

Postać: dr Markus Lorbeer
Wierny ogrodnik
Źródło: s. 360.

O głupocie , O czasie

„Ręcznie robiona srebrna łyżka, warta dziesięć do dwudziestu dolarów, nie jest bardziej użyteczna – w podstawowym znaczeniu tego słowa – od łyżki z tego samego metalu wykonanej fabrycznie. Może nawet nie być bardziej użyteczna od łyżki wykonanej fabrycznie z jakiegoś „podłego” metalu, np. z aluminium, która kosztuje około dziesięciu, dwudziestu centów. Srebrna łyżka jest zwykle nawet mniej wygodna i mniej praktyczna w zastosowaniu domowym. Oczywiście łatwo zwrócić uwagę, że jedna z głównych funkcji, jeżeli w ogóle nie główna, kosztowniejszej łyżki została w tym rozumowaniu pominięta; ręcznie robiona łyżka odwołuje się do naszego smaku estetycznego, zaspokaja poczucie piękna, podczas gdy fabryczna, wykonana z pospolitego metalu nie duży niczemu prócz zwykłej funkcji jedzenia. Rzecz wygląda rzeczywiście tak, jak głosi przytoczona uwaga, lecz po bliższym zastanowieniu okaże się, że uwaga ta jest tylko pozornie słuszna. Albowiem: 1) chociaż oba materiały, z których są zrobione nasze łyżki, są ładne i przydatne do celów, do których zostały przeznaczone, materiał, z którego zrobiona jest ręcznie kuta łyżka, jest sto razy kosztowniejszy, mimo że bardzo nieznacznie przewyższa ten drugi fakturą i koloiytem i nie jest wiele lepszy w praktycznym użytkowaniu; 2) gdyby okazało się, że łyżka rzekomo ręcznie robiona jest tylko zręczną imitacją ręcznego wyrobu, mimo że tak dobrą, iż różnicę w fakturze i linii może zauważyć tylko fachowe oko po dokładnym przyjrzeniu się, wartość użytkowa tej łyżki, włączając satysfakcję, jaką czerpie użytkownik z podziwiania jej piękna, spadłaby natychmiast o osiemdziesiąt, dziewięćdziesiąt procent, lub nawet więcej; 3) jeśli obie łyżki byłyby do tego stopnia identyczne, że maszynowy wyrób zdradzałaby tylko waga – identyczność formy i koloru przydałaby bardzo niewiele wartości łyżce fabrycznej, ani nie apelowałaby do „poczucia piękna” użytkownika, chyba że tańsza łyżka byłaby modną nowością lub koszt jej produkcji byłby wyższy od nominalnego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O jedzeniu

„Socjaliści nie tylko zajmują się zdrowym robotnikiem. I owszem, pragną oni także uchronić od nędzy robotnika chorego. Chcą, aby wszędzie był obowiązek należenia do Kas Chorych, gdzie za parę centów tygodniowej opłaty, robotnik dostanie dobrego lekarza, lekarstwo i zapomogę pieniężną przez cały czas choroby. Nadto dążą do tego, aby każdy robotnik, który został kaleką brał utrzymanie aż do śmierci, a choćby nawet nie okaleczał, tylko się postarzał, aby w starości już bez pracy pobierał pensję i nie lękał się nędzy po całym życiu uczciwej pracy. Dziecko powinno też być otoczone opieką całego narodu, mieć za darmo szkołę, i w tej szkole głodu nie cierpieć, aby móc się uczyć z korzyścią dla siebie; kobieta powinna daleko lżej pracować niż mężczyzna i być oszczędzaną, wtedy, kiedy wydaje na świat dzieci.”

Ignacy Daszyński (1886–1936) polski polityk

Źródło: Pogadanka o socjalizmie, „Latarnia” nr 1/1900 http://lewicowo.pl/pogadanka-o-socjalizmie/

O śmierci , O kobietach , O głodzie , O dzieciach

„Gdzie te barany, co twierdzą, że mówię o tym samym?
Chuje, miód macie w uszach jak te w dupie banany.
(…) Mówią, że jestem brzydki, a żonie się podobam.
(…)
Ej 50 Cent, jesteś gangster? Daj ognia
póki cię nie zawoła z okna siostra na obiad.
(…) Nigdy nie powiem ci, że jestem najlepszy,
wolę to udowadniać z każdym wersem na pętli.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Album O.c.b.
Źródło: Zobacz co mówią

O siostrze

„Wal-Mart, firma generująca najwyższe przychody na świecie, liczy na śmierć zatrudnianych przez siebie osób, wykupując polisy w imieniu 350 tys. szeregowych pracowników bez ich wiedzy czy zgody. Gdy ktoś umiera Wal-Mart występuje o odszkodowanie. Ani jeden cent z wypłaty uposażenia, które czasem wynosi nawet milion dolarów, nie trafia do rodziny zmarłego. Wal-Mart zatrzymuje całą kwotę. Śmierć pracownika przynosi firmie zysk. Wal-Mart nie jest w tych praktykach odosobniony.”

Michael Moore (1954) amerykański filmowiec, dokumentalista

Źródło: Chris McGreal, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 29 marca 2010.

O śmierci , O wiedzę , O czasie , O zmarłych

„Ta szczodra, zmysłowa kobieta, otrzymująca za swoją pracę zaledwie dziewięćdziesiąt sześć dolarów i jedenaście centów tygodniowo, straciła męża, Roberta Pefko, w Wietnamie. Miał penis długości sześciu i pół cala i o średnicy jednego i siedmiu ósmych cala.
Był absolwentem West Point, akademii wojskowej, która dla celów wojennych przerabiała młodych ludzi na maniakalnych morderców.”

Kurt Vonnegut książka Śniadanie mistrzów

He was a graduate of West Point, a military academy which turned young men into homicidal maniacs for use in war. (ang.)
Śniadanie mistrzów

O kobietach , O ludziach

„W Ameryce ideałem jest hasło „płać jednakowo za taką samą pracę” niezależnie od płci, rasy i wieku. Niestety, ten ideał nie zawsze ma rację bytu. Kobiety wciąż zarabiają mniej niż mężczyźni – to znaczy siedemdziesiąt centów w porównaniu do jednego dolara. Na tym samym stanowisku i z podobnymi kwalifikacjami! Jednocześnie, w przeciwieństwie do radykalnych feministek, wcale nie zgadzam się z tezami o wyższości kobiet.”

Joyce Carol Oates (1938) pisarka amerykańska

Źródło: Michał Hernes, Jedna z najważniejszych pisarek XX wieku. Autorka książki „Blondynka” o Marylin Monroe w rozmowie dla SHEMAG, shemag.pl, 28 maja 2014 http://www.shemag.pl/ona-on/jedna-z-najwazniejszych-pisarek-xx-wieku-autorka-ksiazki-blondynka-o-marylin-monroe-w-rozmowie-dla-shemag/

O kobietach , O mężczyznach , O książkach , O wieku

„Im więcej Wietnamczyków, tym mniej gołębi w centrum.
Pod Rotundą pięciu etiopskich 50 Centów.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO, Witam was w rzeczywistości
Źródło: Promienie

„Gdyby produkty, takie samochody i płatki śniadaniowe, podlegały takim samym tendencjom rozwojowym jak komputery osobiste, to średniej wielkości samochód kosztowałby dwadzieścia siedem dolarów, a pudełko płatków centa.”

Bill Gates (1955) szef firmy Microsoft

Biznes szybki j@k myśl

O samochodach , Pudełko

„Jesteśmy jedynym krajem, który otwarcie powiedział „nie”, ale jestem pewna, że wiele krajów strefy euro myśli podobnie do nas. (…) Wprowadzając fundamentalne reformy w latach 1998–2002, przeżywaliśmy trudny okres i nikt nam wtedy nie pomógł, nie dostaliśmy ani jednego centa. Koszty reform wzięli na swoje barki sami Słowacy, ale udało nam się wprowadzić te niepopularne i bolesne reformy. Jak mam teraz przekonać ludzi, że musimy pomóc tym, którzy sami nie są gotowi na takie poświęcenia?”

Iveta Radičová (1956)

o odmowie wzięcia udziału Słowacji w pożyczce państw strefy euro dla Grecji.
Źródło: wyborcza.pl, 13 sierpnia 2010 http://wyborcza.biz/biznes/1,100896,8249291,Premier_Slowacji_broni_decyzji__by_nie_pomagac_Grekom.html

O ludziach , O myślach , O biznesie , O myśleniu

„Pisanie, za które płacą centa od słowa, jest śmieszne. Jeśli człowiek naprawdę chce zarobić milion dolarów, najlepszym sposobem jest założenie własnej religii.”

L. Ron Hubbard (1911–1986)

wypowiedziane w 1949.
Źródło: Andrzej Zwoliński, Scjentologia, Kraków 2007, s. 35

O religii

„Weź torebki, są w promocji.
– Nie lubię torebek. – Kątem oka Vicki dostrzegła, jak pani Kopoulus wyraża milczącą i niezbyt pochlebną opinię o jej niechęci do oszczędzenia czterdziestu dziewięciu centów. Wzięła butelkę i zaniosła ją do kasy.”

Tanya Huff (1957) kanadyjska pisarka

Cena krwi (1991)

„Nie zależy mi, by moje filmy zarobiły choćby centa, jeśli tylko wszyscy będą na nie chodzili.”

Samuel Goldwyn (1879–1974) amerykański producent filmowy

„Dzieciaki bogatych tatusiów miały wszystko, czego zapragnęły, a on musiał znosić ich szyderstwa i oszczędzać każdego centa. Ale dzięki tym doświadczeniom stał się twardszy i bardziej odporny.”

David Baldacci (1960)

Manipulacja (2008)

„Hollywood to miejsce gdzie płacą ci 1000 $ za pocałunek, a 50 centów za duszę.”

Marilyn Monroe (1926–1962) aktorka amerykańska

O duszy , O pocałunku

„Ja z tą książką nie mam nic wspólnego poza tym, że ta książka jest o mnie. Była promocja, na której byłam, bo dotyczy mnie, i to wszystko. Ja centa z tego nie mam, tak żeby wyjaśnić do końca. Powiem więcej. Kto słyszał na zjeździe wypowiedź dwóch panów Śniadka i tego drugiego – wie, dlaczego się wyrwałam. Ja nie jestem osobą, której pluje się w twarz, a ona mówi, że deszcz pada.”

Henryka Krzywonos (1953) sygnatariuszka porozumień sierpniowych

o książce Agnieszki Wiśniewskiej „Duża Solidarność, mała solidarność, Biografia Henryki Krzywonos” i zarzutach polityków PiS, że jej wystąpienie na obchodach rocznicowych było podyktowane celami promocyjnymi.
Źródło: Bożena Aksamit, Wielki tydzień Henryki Krzywonos, „Duży Format”, 9 września 2010.

O książkach