Cytaty na temat buda (18 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Po to, by ugruntować świeżo nabytą umiejętność, trzeba wykazywać się nią w pracy, w rzeczywistych, a nie symulowanych sytuacjach. Jeśli między tym, czego się nauczyliśmy na kursie, a tym, co się dzieje w miejscu pracy, nie ma związku, to nauka ta zda się psu na budę. Kiedy mija „zauroczenie nauką”, gaśnie zapał do wykazania się tym, czego się nauczyliśmy.”

Daniel Goleman (1946)

Inteligencja emocjonalna w praktyce

O nauce

„Jeśli kochasz swoją budę,
To pokochaj łańcuch swój!
Śmierdzi gnojem twój ogródek?
– Przecież to twój własny gnój!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Ballada pozytywna, 1982

Kochać się

„Mój brat pierwszy raz do więzienia się dostał, jak miał 17 lat, i to środowisko, które on poznał, ja też poznałem. Zająłem się handlem i wyjazdami na saksy. Nie martwiłem się o przyszłość, miałem pieniądze w każdej kieszeni i zarabiałem na wszystkim, od handlu po kontrabandę. Jeździłem do Niemiec, na Węgry, do Czechosłowacji, Rosji. Wszelkiego rodzaju dobra sprowadzało się hurtem. Ja miałem swoją siedzibę na Bazarze Różyckiego. To była działalność legalna, płaciliśmy podatki za te budy, gdzie sprzedawaliśmy spodnie, szampony w hurcie, całą chemię. Handel był legalny, ale towar przemycany. W jedną stronę woziło się inne rzeczy, a z powrotem inne, na tamte czasy z Polski srebro, a stamtąd złoto i waluta. To nie była struktura bandycka, to były normalne struktury działające półlegalnie.”

Leszek Danielak (1951)

Źródło: rozmowa Piotra Pytlakowskiego, My z kolegami, „Polityka” nr 28 (2915), 10 lipca 2013, s. 24, 25.

O pieniądzach , O przyszłości

„Ho la o la
pastyrze łode pola
du dy u dy
pastyrze łode budy
idźcie do stayenki
do świentéj Panienki.”

Tytus Czyżewski (1880–1945) polski malarz, poeta, krytyk sztuki

Źródło: Pastorałka

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Prawda jest to pies, którego korbaczem wyganiają do budy; gdy tymczasem jaśnie wielmożnej bonońskiej suczce wolno przy kominie leżeć i cuchnąć.”

William Shakespeare Król Lear

Król Lear
Źródło: akt I, scena VI, wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1913, s. 24.

O prawdzie

„Zwycięży Andrzej Duda,
Zwycięży polska brać,
A cała ruska buda
Niech idzie się wyspać.”

Janusz Rewiński (1949) polski aktor, satyryk i polityk

refren piosenki wykonanej na jednym z wieców wyborczych Andrzeja Dudy przed drugą turą wyborów prezydenckich w 2015.
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=pvfouSzvetU

„Chciałbym, żebyś stanął na najradykalniejszym stanowisku – to jest na stanowisku absolutnej sprawiedliwości społecznej, która jest wcieleniem jedynej wartej czci siły łączącej ludzkość – miłości. Z dzisiejszych ustrojów społecznych nie może zostać nic. Są to podłe, smrodliwe, pełne ciemnych nor, w których się lęgnie zbrodnia – budy, te tak zwane gmachy społeczne. Z tym trzeba walczyć z całą bezwzględnością – a do wszystkich ludzi stać na stanowisku najwyższej miłości. Oto wytyczne słupy drogi, po której idąc, człowiek nie spodleje i nie zgłupieje. To stanowisko uchroni go od ugrzęźnięcia w egoizmie klasowym i w idiotyzmie partyjnym. Sceptycyzm i cynizm w sferze zagadnień społecznych są objawami niskiego stanu rozwoju uczuć, przy niekiedy dużym rozwoju zdolności kombinowania. Są to zresztą bezpłodne stany.”

Stanisław Witkiewicz (1851–1915) pisarz, malarz, teoretyk sztuki

Źródło: Listy do syna, 15 lutego 1905

O ludziach , O sprawiedliwości , O emocjach , O sile

„Nigdy budynek nie był dla mnie ważniejszy od moich żon. Bo jak jest żona, to jest i dom. Ma człowiek dokąd wrócić. A teatr? Powiem szczerze, teraz czuję się jak pies, który by chętnie wrócił do budy.”

Stanisław Michalski (1932–2011) aktor polski

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, „Wieczór Wybrzeża”, 21 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jakpi.htm

O domu

„Sprężyno życia, wielowładny brzuchu,
Co ziemię całą utrzymujesz w ruchu,
Tobie, któremu hołdują i trony,
Brzmią moje strony
W obliczu twoim równymi są ludzie,
Ubogi wieśniak w pochylonej budzie,
Mocarz, przed którym sto narodów klęka,
Ciebie się lęka
Na twe rozkazy uniża się pycha,
Tyś jednym z celów jest dobrego mnicha…(…)”

Tomasz Kantorbery Tymowski (1790–1850)

Źródło: Oda do brzucha

O ludziach

„Gdy robociarz z płuc pluje krwią,
pieniędzy brak.
Gdy młodzi chłopcy po norach tkwią,
pieniędzy brak.
Ale na anschlussowe podróże do Wiednia,
na wielki przemysł, co tak bardzo zbiedniał,
na obszarnictwo, co resztą sił goni,
na oficerów stado i wałkoni,
na krążowniki i duchowne sprawy,
i na tysiączne psu na budę zdatne zabawy,
na to, za twoje podatki,
grosza jest pod dostatkiem,
na to pieniądze są.”

Kurt Tucholsky (1890–1935) pisarz i dziennikarz niemiecki

Źródło: Gdzie są twoje podatki?, przełożył K. Jeż, za: Antoni Marianowicz i Edmund Osmańczyk, Niemiecka satyra antyfaszystowska, Czytelnik, Warszawa 1951.

O pieniądzach

„Jesteśmy uwiązani do swoich tragicznych dziejów, tak jak pies do swej przeciekającej budy: żyć w niej trudno, a porzucić nie sposób.”

Stanisława Fleszarowa-Muskat (1919–1989) polska pisarka

„I to wszystko psu na budę bez miłości.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

Źródło: Miłość

O miłości

„Dla mnie Sanok jest tym, czym buda dla psa – wszystkim.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

o sentymencie do rodzinnego miasta.
Źródło: Piłka to nie bumerang, „Tygodnik Sanocki” nr 51/52 (789/790), 22–29 grudnia 2006, s. 19.

„Krzyżacy bardzo dumni byli ze swej twierdzy. Porównywali ją z najpiękniejszymi miastami świata i z dumą twierdzili: Mediolan jest z marmuru, Buda z kamienia, a Marienburg, czyli Malbork, z błota.”

Zbigniew Nienacki książka Pan Samochodzik i templariusze

Postać: Pan Samochodzik
Pan Samochodzik i templariusze

„Psu mi na budę taka wygrana! Wyłysieję z tego powodu, stracę piętnaście procent i w ogóle będę miał tylko kłopoty.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

wypowiedzi podczas posiedzenia Komisji Trójstronnej, tłumacząc, że ograniczenie emerytur pomostowych nie przyniesie mu korzyści.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1575301,0,1,wylysieje-przez-pomostowki--ale-wezme-na-siebie-ten-brud,wiadomosc.html, 30 listopada 2008

„Gapiłeś się na bar Sarmacja. Prosta, pustaczana buda pojechana kanarkowym tynkiem-barankiem. Dwa plastikowe, białe okna, drewniany okap nad drzwiami, z okapu zwisają dwie plastikowe, białe doniczki, z nich z kolei zwisają czerwone plastikowe kwiatki. Dach pewnie pokryty papą, bo czym. Kiedyś pewnie w barze Sarmacja mieścił się jakiś warsztat samochodowy. W sumie – podobało ci się to nawet, było polskie do bólu, powinno być sprzedawane na pocztówkach z napisem „Polska” zamiast jakichś tam, kurwa, Łazienek czy Wilanowów. Kurwa, to jest prawdziwa Polska, tylko że Polska udaje, że tego nie ma, Polska sama się tego wstydzi, nikt tego nie umieszcza na logach, w encyklopediach, podręcznikach, (…) Polacy udają, że u nich nie ma przestrzeni publicznej, że jeśli coś – to Wilanów i Łazienki. Kazimierz i Sandomierz, i to tylko w centrum. A chuj – myślałeś – to jest właśnie Polska, ten bar Sarmacja, to jest cywilizacja, którą wytworzyliśmy, i chuj, i koniec, kropka, jeśli się jej wstydzimy, to mamy problem, to coś z nią kurwa, zróbmy, ale nie udawajmy, że jej nie ma. Ten Bar Sarmacja powinien być na znaczkach pocztowych, a nie, kurwa, Wilanów.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 89.

O myślach , O problemach , O myśleniu

„Starzeć się to o tyle groźniejsze! Godzić się ze swoim losem, ze swym stanowiskiem, z tą psią budą wzniesioną nad jedynym przecie życiem… Kiedy jest się młodym, nie wie się, czym jest śmierć…”

André Maurois (1885–1967)

Droga Królewska (1930)
Źródło: s. 48

O losie , O śmierci