Cytaty na temat blues (22 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Spójrzmy więc wstecz i wspomnijmy to, dla czego warto było żyć. Kruk Edgara Allana Poe. Zamek Karmazynowego Króla. 17 minuta Ech Pink Floyd. James Bond. Nights In White Satin The Moody Blues. Adagio Albinioniego. Kobieta Wąż (The Reptile) w kwietniu 1970 roku – seans w sanockim kinie San, kiedy po raz pierwszy i ostatni bałem się na horrorze. Atom Heart Mother. Andante z Tria Es-dur Schuberta. Tom and Jerry. Coca-cola i ketchup. Rzygający grubas w Sensie życia wg Monthy Pythona. Czas apokalipsy. Drugi koncert Marillion w Gdańsku, gdy Fish śpiewał Lawendy „tylko” dla mnie i Anki. Clint Eastwood i scena z rondlem w westernie Joe Kidd. O fortuna – pierwsza pieśń z Carmina Burana Carla Orffa. Twin Peaks. Wizyta w Domu Kobiety Węża (Oakley Court pod Londynem). Wzruszenie, gdy przyszło mi zapowiedzieć koncert Petera Hammilla w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy 14 października 1995. Miłość w czasach zarazy Marqueza. Lost Highway. Noc i poranek 31 maja 1998…
Wszystkie te chwile przepadną w czasie, jak łzy w deszczu. Pora umierać.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

felieton, który był de facto listem pożegnalnym Tomasza Beksińskiego,
Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Fin de siecle, „Tylko Rock” nr 1 (101), styczeń 2000.

O miłości , O kobietach , O domu , O śpiewie

„Zawsze czujemy to samo, tylko z innej perspektywy,
Zaplątani w blues.”

Bob Dylan (1941) amerykański muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor, poeta

Źródło: Tangled Up In Blue

„Nalepa łączył rock z bluesem najdoskonalej w Polsce.”

Marek Gaszyński (1939) polski dziennikarz i prezenter muzyczny

o Tadeuszu Nalepie.

„Hej Góralu czy ci nie żal – robiłeś w Polsce oscypki od tysiąca lat
Jadło je pospólstwo i królowie polscy, i nawet nasz Papież Jan Paweł II twe oscypki jadł
Dziś urzędnik Unii Europejskiej na twym karku siadł
On cię będzie uczył jak oscypki robić? – Jakbyś zgadł!
Trudno – jak mus to mus – krzywizna banana blues.”

Jarosław Jaromi Drażewski (1961) polski muzyk, kompozytor, gitarzysta rockowy, bluesowy i jazzowy.

Jestem bluesmanem
Źródło: utwór Krzywizna banana blues, sł. Jarosław Jaromi Drażewski

„Ta biedna mała musiała mieć diabelskiego bluesa.
– Co to jest diabelski blues? – zapytałam. (…)
– Niektórzy mówią na to depresja. Ja mówię, że to najgorszy rodzaj żałości. Najżałośniejsza żałość, ot co.”

Martha Grimes (1931)

Hotel Paradise

„(…) blues jest jednym z moich ulubionych gatunków muzycznych. Dżem też znałem i bardzo lubiłem. Miałem okazję poznać zespół osobiście i bliżej w czasie realizacji tego filmu. Pracę z nimi wspominam bardzo dobrze i cieszę się, że zagrałem w tym filmie.”

Adam Baumann (1948) polski aktor

o filmie Skazany na bluesa.

O sile , O czasie

„Najpotężniejsze kultury, które profesor w swoim tekście stawia nam jak wzór do naśladowania, jak amerykańska czy niemiecka, są silne właśnie potęgą artystów niepokornych, poszukujących, szargających świętości i zwalczanych przez swoich lokalnych profesorów Nowaków. Jakaż byłaby kultura amerykańska, gdyby usunąć z niej wszystkie elementy wywrotowe i etnicznie niepewne – Woody’ego Allena, South Park, Josepha Hellera oraz jazz, blues i rock and roll. Czyż można wyobrazić sobie kulturę niemiecką bez Heinego, Nietzschego, Schlöndorffa i Brechta. Byłyby słabe jak kultura polska, z której amputujemy Brunona Schulza, Stanisława Lema, Wisławę Szymborską i wszystkich tych artystów, którzy ośmielają się głosować na inne partie polityczne niż profesor Andrzej Nowak.”

Wojciech Orliński (1969) polski dzienikarz

o słowach Andrzeja Nowaka, który dzieli Polaków na „dumnych lechitów” głosujących na PiS i „tutejszych” czytających „Gazetę Wyborczą”.
Źródło: Kto jest tylko „tutejszym” a kto dumnym lechitą, wyborcza.pl, 21 maja 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,11766215,Kto_jest_tylko__tutejszym__a_kto_dumnym_lechita.html#ixzz1vVD5aXrZ

„Dla publiczności blues był bluesem tylko wtedy, gdy na scenę wychodził ktoś w starych niebieskich ogrodniczkach i śpiewał o tym, że jego stara go opuściła (…) Chcieli, żeby wszystko trwało w bezruchu, i nie byli świadomi, że to, czego słuchają, jest tylko częścią procesu; coś działo się wcześniej, a teraz ma pójść do przodu.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Życie

O śpiewie

„Trudno powiedzieć kto najbardziej. To zależy o której generacji mówimy. Z lat dwudziestych i trzydziestych, czyli z tzw. przedwojennego bluesa wszystko od Roberta Johnsona po Charliego Pattona – wczesny delta blues. Również cały blues-rock z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych: Hendrix, Rory Gallagher. Lista jest długa.”

Eric Sardinas (1970)

odpowiedź na pytanie: „Który z muzyków najbardziej cię zainspirował?”
Źródło: Remigiusz Orłowski, Eric Sardinas: Lubię pewien rodzaj intymności na koncertach..., independent.pl, 11 września 2012 http://independent.pl/n/15504

„Tylko blues, tylko blues,Tylko blues pozostał mi,Tylko blues gdy odeszłaś,Tylko blues pozostał mi,Tylko blues i coraz bardziej,Coraz bardziej szare dni.”

Jarosław Jaromi Drażewski (1961) polski muzyk, kompozytor, gitarzysta rockowy, bluesowy i jazzowy.

Jestem bluesmanem
Źródło: utwór Tylko blues, sł. Jarosław Jaromi Drażewski

O odejściu

„Ośmieliłem się zaśpiewać tę piosenkę [Blues dla Dorotki] na Rawie Blues, chociaż faktem jest, że jak grałem na scenie, to nie mogłem się powstrzymać od łez. Było ciężko to wyśpiewać, ale jakoś wyśpiewałem i widziałem, że ludzie odebrali to tak, jak to pokazywałem.”

Ireneusz Dudek (1951) polski muzyk rockowy, wokalista

o piosence poświęconej zmarłej córce.
Źródło: Lesław Dutkowski, „Trzy razy otarłem się o śmierć”. Rozmowa z Irkiem Dudkiem z okazji 60. urodzin artysty, muzyka.onet.pl, 9 maja 2011 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/trzy-razy-otarlem-sie-o-smierc,2,4590456,wiadomosc.html

O śmierci , O ludziach , O muzyce , O urodzinach

„Inspiruje mnie wiele gatunków muzyki. Jazz, country, folk i blues – najchętniej powiedziałabym, że w równym stopniu.”

Norah Jones (1979) piosenkarka i pianistka amerykańska

Źródło: „Zwierciadło”, nr 1/1959, styczeń 2010

„Wszystko ma swoje źródło w bluesie. Nawet jazz. Blues to muzyka szczera i prawdziwa, pełna głębokiego smutku i cierpienia.”

Keith Richards (1943) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta (The Rolling Stones)

Źródło: Thomas Hüetlin, Klątwa rock and rolla, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 2 listopada 2010.

O muzyce , O cierpieniu

„Zawsze było tak, że mój ojciec wybierał jakieś dobre filmy i sadzał mnie przed telewizorem. To były rzeczy typu W samo południe albo filmy Kurosawy. Wszystkie oglądane w telewizji, w dzieciństwie. Z kina pamiętam rzeczy typu Blues Brothers. Można powiedzieć, że na pomysł, aby robić filmy, wpadłem przypadkiem. Bardzo lubiłem je oglądać. Natomiast wydawało mi się to tak dalekie, jakby to święci robili filmy. Właściwie dopiero po liceum dowiedziałem się, że jest coś takiego, jak szkoła filmowa.”

Łukasz Barczyk (1974) polski reżyser, scenarzysta, producent, pedagog, aktor, montażysta

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1087

O szkole , O dzieciństwie

„(…) blues to wyjątkowy gatunek muzyki. Muzycy bluesowi w zasadzie nigdy nie mogli liczyć na dużo czasu antenowego w radiu czy telewizji. Ale fenomenem bluesa jest to, że jest bardzo wiele bluesowych kapel. W Ameryce ale również i na świecie. Także w Europie. To jest współczesna siła bluesa! Wiele z tych zespołów szuka własnego stylu. Uważam, że silnym trendem jest łączenie wielu różnych stylów, a nie przywiązywanie się do jednej definicji bluesa.”

Robert Cray (1953) amerykański muzyk bluesowy

Źródło: Remigiusz Orłowski, Robert Cray przed Rawa Blues Festival: To siła współczesnego bluesa!, independent.pl, 27 sierpnia 2012 http://independent.pl/n/15439

O sile , O czasie

„Blues krwawił jak ja.”

B.B. King (1925–2015) amerykański muzyk bluesowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: Ed Vulliamy, Z chaty Król, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 22 października 2012.

„Ewolucja muzyki XX wieku, zerwanie z tonalnością, dodekafonia, aleatoryzm, pierwsze eksperymenty z muzyką konkretną, a w końcu możliwość utrwalania na płycie i taśmie wyznaczyły kierunki rozwoju w następnych dziesięcioleciach. Muzyka stała się powszechnie dostępna nie tylko z poziomu sal koncertowych czy ludowych festynów, ale także w domu. Okazało się, że istnieje ogromne zapotrzebowanie społeczne na muzykę odartą z patosu filharmonii, bardziej rozrywkową, mogącą towarzyszyć ludziom na co dzień. Jazz, blues, rock&roll, a potem rock torowały sobie niezależnie drogę do słuchaczy, równolegle do muzyki określanej mianem poważnej. Twórcy awangardowi dostrzegli wielki potencjał w instrumentach elektronicznych, które po wojnie zaczęły stopniowo zdobywać studia eksperymentalne rozgłośni radiowych, a później stawać się normalnym instrumentarium wykorzystywanym w procesie twórczym. Kraftwerk zaczynał na początku lat 70., w okresie przez wielu uważanym za jeden z najbardziej płodnych i twórczych w dziejach muzyki współczesnej. Psychodelia, rock progresywny czy eksperymenty z elektroniką były wyznacznikami zmian mentalności młodego pokolenia, które nie chciało już słuchać Elvisa Presleya czy skocznych piosenek The Beatles, a znaleźć w dźwiękach ulubionych wykonawców coś mistycznego, pozwalającego oderwać się od rzeczywistości.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Tomek Nowak, Kraftwerk jest tu, muzyka.pl, 26 czerwca 2013 http://www.muzyka.pl/wywiady/strona/229/1.html

O wojnie , O muzyce , O domu , O rzeczywostości

„Nie wszyscy wielcy już przestali grać,
choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,
złe czarne fortepiany nie chcą spać,
żyje w nich stary blues.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Tin Pan Alley z repertuaru Haliny Frąckowiak

O pogodzie

„To stara pieśń, skarga macho, przyznanie się do własnej bezsilności i jednocześnie daremny bunt przeciw temu. (…) słuchał muzyki, jakiej nie słyszał nigdy wcześniej. Porywał go pulsujący rytm, a także… samotność? I pożądanie, które żyje w bluesie.”

Wolfgang Schorlau (1951)

Błękitna lista

O samotności

„Zmieniały się mody muzyczne, odchodziły w cień i zapomnienie różne gatunki, style, odmiany, ale blues istniał zawsze, ta prosta dwunastotaktowa forma, od stu lat podbija serca słuchaczy.”

Marek Gaszyński (1939) polski dziennikarz i prezenter muzyczny

Czy wiesz? Zagadki. Muzyka rozrywkowa
Źródło: s. 60

Serce

„Blues jest numerem jeden. Do czasów powstania White Stripes nie byłem pewien, do czego dążę, w jakim kierunku zmierza ten biały chłopak z Detroit. Niby nie chce grać jak Stevie Ray Vaughan czy inni mu podobni, ale przecież ciągnie za sobą rzeczywistość swego dzieciństwa. W ten sposób postanowiłem przedstawić zespół. Oto dwoje dzieci, jak i moja siostra. Dzieciom trzeba wierzyć, bo one są uczciwe. To był wytrych, dzięki któremu ludzie pozwalali nam grać bluesa. Zdumiewające, że ta sztuczka działa nawet teraz.”

Jack White (1975) wokalista i gitarzysta amerykański (The White Stripes)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 4 sierpnia 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 252.

Chłopak , O rzeczywostości , O siostrze , O dzieciach

„Zawsze było tak, że mój ojciec wybierał jakieś dobre filmy i sadzał mnie przed telewizorem. To były rzeczy typu W samo południe albo filmy Kurosawy. Wszystkie oglądane w telewizji, w dzieciństwie. Z kina pamiętam rzeczy typu Blues Brothers.”

Łukasz Barczyk (1974) polski reżyser, scenarzysta, producent, pedagog, aktor, montażysta

Można powiedzieć, że na pomysł, aby robić filmy, wpadłem przypadkiem. Bardzo lubiłem je oglądać. Natomiast wydawało mi się to tak dalekie, jakby to święci robili filmy. Właściwie dopiero po liceum dowiedziałem się, że jest coś takiego, jak szkoła filmowa.
Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1087

O dzieciństwie