Cytaty na temat bezczynność

„Nieszczęścia nigdy jeszcze nie naprawiła bezczynność ani lenistwo.”

„Nie twórzmy tylko teorii usprawiedliwiających bezczynność.”

„Jestem człowiekiem, dla którego bezczynność jest katastrofą. Lubię aktywność i pracę, wtedy wypoczywam.(…) Im więcej mam zajęć, im więcej mam na głowie, tym jestem szczęśliwszy. Okres pustki byłby katastrofą.”

„Jestem jak helikopter, ciągle muszę ruszać swoimi skrzydłami i wtedy dobrze się czuję. Zabija mnie bezczynność.”

„Stawiam sobie pytanie, na które chyba nigdy nie znajdę odpowiedzi: dlaczego, kiedy jestem tam, to tęsknię za górami, a kiedy jestem tutaj, skazany na bezczynność, tęsknię za tym zwykłym życiem?”

„Nie każda bezczynność rodzi myśliciela.”

„Bezczynność: to, co nie zawodzi.”

„Błoga bezczynność, daleka od bycia źródłem wszelkiego zła, jest raczej jedynym prawdziwym dobrem.”

„Tak jak w czasie internowania w Rumunii czy na Węgrzech, również i w Szwajcarii bezczynność żołnierza stawała się największym niebezpieczeństwem. Za nią szło zniechęcenie i rozluźnienie żołnierskiej dyscypliny, kwasy i zgrzyty we wzajemnych stosunkach.”

„Czekać, aż będzie się wiedzieć więcej, aby działać – to skazywać się na bezczynność.”

„Bezczynność rodzi występek: gdyby Ewa musiała zszywać listki figowe swojego małżonka, nigdy nie usłuchałaby węża.”

„Stalin przekonał się, że bolszewizacja Polaków, zdolnych w obronie niepodległości do czynów wręcz szaleńczych, nie pójdzie łatwo. Tym samym być może w jakimś stopniu musiał powściągnąć myśl o uczynieniu z Polski republiki sowieckiej. Zagłada Warszawy kosztowała ZSRS parę miesięcy przestoju na froncie. W tym czasie armie anglo-amerykańskie dotarły do granic Niemiec na zachodzie. O ile latem 1944 r. otwierała się przed Stalinem szansa na podbój całej Rzeszy, o tyle teraz nie mógł już na to liczyć. Powstanie nie tylko uratowało od bolszewizacji dużą część zachodnich Niemiec, ale i przez to prawdopodobnie uchroniło Polskę od losu kadłubowej republiki zgniecionej przez Rosję i wielkie, czerwone Niemcy. Cena, jaką zapłacił naród polski w Powstaniu była straszna, lecz bez tej ofiary jego los byłby chyba gorszy. Bezczynność AK w chwili wejścia Armii Czerwonej wzmocniłaby późniejszą oszczerczą propagandę sowiecką o rzekomym współdziałaniu Polskiej Armii Podziemnej z okupantem i pozwoliłaby zniszczyć setki tysięcy jej członków bez najmniejszego rozgłosu w świecie. Bierne oddanie się w niewolę sowiecką mogło wytworzyć w społeczeństwie polskim kryzys moralny niemniej bolesny od kompleksu klęski. Powstanie „zapaliło w ciemności płomień”, który mogły podsycać przyszłe pokolenia. W 1944 r. wydawało się, że decyzję o Powstaniu należy potępić. Z perspektywy czasu nie wiadomo jednak czy był to „grób”, czy raczej „kołyska” narodu.”

„Bezczynność AK na terenach zajmowanych przez armię sowiecką byłaby szkodliwa, gdyż nie byłoby wtedy przeszkody, aby upozorować wolę narodu polskiego stworzenia 17 republiki sowieckiej.”

„Moment, w którym zakończono pisanie gramatyki jakiegoś języka, nie tylko nie skazywał poetów na bezczynność, ale bywał często bodźcem do rozkwitu literatury.”

„Z ekonomicznego punktu widzenia próżnowanie, traktowane jako zajęcie, ma bardzo wiele wspólnego z czynami świetnymi, owoce bezczynnego życia, będące jednocześnie jego prestiżowymi oznakami, są w istocie swej bardzo zbliżone do trofeów uzyskanych dzięki czynom bohaterskim. Jednakże bezczynność w węższym sensie, w odróżnieniu zarówno od wykonywania tych czynów, jak jakichkolwiek zajęć produkcyjnych, na ogół nie pozostawia żadnych śladów materialnych. Dlatego też świadectwa spędzenia jakiegoś okresu życia na czcigodnym próżnowaniu przybierają zwykle formę dóbr «niematerialnych». Takimi niematerialnymi dowodami próżnowania są quasi-naukowe lub quasi-artystyczne osiągnięcia, a także wiedza nieużyteczna, która nie służy bezpośrednio podtrzymywaniu lub przedłużeniu życia ludzkiego. W naszych czasach np. funkcję taką pełni znajomość języków martwych i filozofii okultystycznej, znajomość zasad poprawnej wymowy, składni i prozodii; uprawianie różnych rodzajów muzyki (tylko w domu i dla przyjemności) oraz pielęgnowanie innego rodzaju «talentów»; kultywowanie mody w zakresie ubrania, umeblowania i ekwipaży; oddawanie się grom towarzyskim i sportowym, hodowanie nieużytecznych, służących rozrywce zwierząt, jak psy pokojowe lub konie wyścigowe. We wcześniejszych stadiach rozwoju motywem skłaniającym do zdobywania tych wszystkich umiejętności mogło być coś innego niż potrzeba udowodnienia, że nie spędziło się czasu na żadnym pożytecznym produkcyjnym zajęciu – inne mogły być także przyczyny, dla których umiejętności te i zainteresowania stały się modne. Jednakże, gdyby nie okazały się z czasem użyteczne jako świadectwo nieprodukcyjnego użytkowania czasu, nie przetrwałyby do dzisiaj i nie stałyby się zajęciami i zainteresowaniami właściwymi klasie próżniaczej.”

„(…) boisz się nocy każda z nich
może być nocą odkupienia gdy przyjdą
i powiedzą że bezczynność
to największa zbrodnia.”

„Mam dziwną konstrukcję. Praca nigdy mnie nie męczy, zaś bezczynność wyczerpuje mnie bezgranicznie.”

„Największym grzechem uczciwych ludzi jest bezczynność w konfrontacji z ewidentnym złem.”

„Co skraca mi czas? – Działanie! Co wydłuża go niemiłosiernie?”

„Życie jest krótkie. Praca jest dla tych, którzy nigdy życia nie zrozumieją. Bezczynność nie poniża człowieka. Kto umie patrzeć dobrze, ten ją odróżnia od lenistwa.”

„Korupcja jest w Polsce wszechobecna i niepokojąco szybko zakorzenia się w naszych zwyczajach. Osoby, które sprzeciwiają się działaniom korupcyjnym, coraz częściej postrzegane są nawet jako aspołeczne. Obawy moje, i nie tylko moje, budzi szczególnie fakt, iż uczestnikami przedsięwzięć korupcyjnych coraz częściej są także prokuratorzy, sędziowie. A przecież nietrudno zauważyć, iż korupcja rozwinęła się m. in. z pomocą prokuratur. Nie wskazuję tu na bezpośredni udział w działaniach korupcyjnych, choć i takie wypadki miały miejsce, ale pośredni, ot, chociażby przez bezczynność, niepodjęcie w porę działań, a tym samym przyzwolenie. Korupcja rozwinęła się także z udziałem organów ścigania, z którymi prokuratorzy współpracują. Nawet najlepszy policjant nie jest w stanie zrobić nic bez akceptacji zwierzchników, organów nadzorujących.”

„Bezczynność jest matką wszelkiego zła.”

„Nudzi mnie jakoś ta bezczynność – stwierdził Jakub po godzinie lenistwa. – Może podpalmy coś albo zróbmy komuś jakąś krzywdę? Albo pójdziemy do knajpy i urządzimy zadymę?
– Innymi słowy preferujesz aktywny wypoczynek – zauważył Semen.
– Co!?”

„PiS postawiło na kunktatorstwo i bezczynność w sprawie ochrony życia i nie sądzę, aby kierownictwo partii miało zmienić zdanie. Nabierze odwagi, kiedy będzie w opozycji. Wtedy posłowie PiS dziarsko wzniosą ręce do góry za projektami, które i tak nie będą miały szans na przyjęcie. Tak działali, kiedy partia była w mniejszości. Także kompromitująca zwłoka Trybunału Konstytucyjnego przy rozstrzygnięciu wniosku o zbadanie zgodności aborcji eugenicznej z konstytucją dowodzi nie tyle suwerenności sądu konstytucyjnego, co jego zależności politycznej i podatności na sugestie płynące bynajmniej nie ze strony Kościoła.”

„Nudzi mnie jakoś ta bezczynność – stwierdził Jakub po godzinie lenistwa.”