Cytaty na temat akademia (9 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„(…) Kto założył Polską Akademię Nauk? Józef Stalin (…) Na gruzach Polskiej Akademii Umiejętności i Warszawskiego Towarzystwa Naukowego powstała Polska Akademia Nauk a przetłumaczcie teraz polskiemu inteligentowi rasowemu, który przeszedł cały cykl dezinformacji, deprawacji i dezorientacji w szkolnictwie państwowym. Wytłumaczcie, że Polską Akademię Nauk Trzeba normalnie zlikwidować. Wytłumaczcie polskiemu inteligentowi, że Ministerstwo Kultury i dziedzictwa Narodowego ma siedzibę w kradzionym pałacu przy Krakowskim Przedmieściu i nie może z niego wyniknąć nic dobrego ani dla kultury ani dla dziedzictwa narodowego, bo przecież akt grabieży nie może być aktem fundacyjnym dla jakiegoś zbożnego dzieła.(…)”

Grzegorz Braun (1967) polski reżyser i scenarzysta

O Polskiej Akademii Nauk i Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Źródło: Grzegorz Braun w Nowym Jorku 03 20 2016 cz 2 - pytania https://www.youtube.com/watch?v=jpsSZNsrtec&feature=youtu.be&t=1h31m40s

O nauce

„Akademia [Sztuk Pięknych] to klasztor, gdzie przed oczy studentów usiłuje się zapuścić różowe kotarki, draperyjki i pokazuje się 'piękno' nieistotne! By tylko nie wyjrzał przez kotarkę poza obręb akcesorii malarskich w świat wolnego życia i jego potężnych zagadnień i przejawów. Trzeba być ślepym i głuchym, by spokojnie siedzieć w tym grobowcu tradycji i gnijącej filozofii.”

Stanisław Osostowicz (1906–1939)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_osostowicz_stanislaw

O świecie , Cytaty o pięknie

„Żadna akademia majowa czy październikowa nie odbyła się bez mojego udziału. Po powiecie wozili mnie jako sławnego pianistę. W klasie maturalnej przyjechałem do Warszawy do prof. Pawła Lewieckiego, który oznajmił, że niewiele umiem i muszę uczyć się grać od początku. Ta ekspertyza była ciosem dla mojego ojca.”

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

„Pierwszy rok, fuksówka. Aktorzy biegają po korytarzach, śpiewają jakieś piosenki, są poprzebierani i pomalowani. Akademia jest bardzo specyficzną uczelnią. Są tacy, którzy zakochują się w jej atmosferze i nie wychodzą prawie z budynku. Trafiłam na świetny rok. Do dziś trzymamy się razem. Prawie każdy robi coś w teatrze. Mieliśmy spory dystans do rzeczywistości, uwielbialiśmy plotki. Na równi ceniliśmy anegdotę historyczną z bieżącą plotką obyczajową. Grupa była otwarta, chcieliśmy wiedzieć, byliśmy aktywni, cały czas na tak, szliśmy do przodu.”

Joanna Nawrocka (1981)

wspomnienia o Akademii Teatralnej.
Źródło: Mam Ochotę, „Exclusiv” nr 95/92/12-10/01-11, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108737.html

O rzeczywostości , O śpiewie , O czasie

„Jeszcze nie odkryłem, do czego służy Akademia.”

Pierre Curie (1859–1906) fizyk francuski, noblista

o Francuskiej Akademii Nauk, październik 1905.
Źródło: Ève Curie, Maria Curie

O nauce

„Znalazłem się więc w Akademii, chociaż ani ja tego nie chciałem, ani Akademia tego nie chciała.”

Pierre Curie (1859–1906) fizyk francuski, noblista

o Francuskiej Akademii Nauk.
Źródło: Roman Tokarczyk, Antologia anegdoty akademickiej, Wolters Kluwer Polska, 2009, s. 21.

O nauce

„Wiem doskonale, że dzieło jednego człowieka nie może być bezbłędne, choćby człowiek ten był najgenialniejszy i znacznie bardziej wykształcony ode mnie. Dlatego nie nadałem jeszcze mojemu językowi postaci ostatecznej, nie mówię więc: „oto język jest stworzony i gotowy, takim go chcę, taki ma być i taki ma pozostać!”. Wszystko, co da się ulepszyć, będzie ulepszane dzięki radom napływającym ze świata. Nie chcę być twórcą tego języka, chcę być tylko jego inicjatorem (…). Nie mogę powiedzieć, że język jest gotowy, dopóki nie przejdzie przez publiczną ocenę (…). Dlatego też nie mogę dokonywać żadnych zmian w języku natychmiast po otrzymaniu uwag, nawet najbardziej bezbłędnych i pochodzących od najbardziej kompetentnych osób. W ciągu całego roku 1888 język pozostanie całkowicie nie zmieniony (…). Jeżeli jakaś kompetentna akademia powiadomi mnie, że chce wziąć na siebie całą pracę, natychmiast prześlę jej cały materiał, który jest u mnie (…), a sam z wielką radością zejdę na zawsze ze sceny. Z autora i inicjatora stanę się zwykłym przyjacielem języka międzynarodowego, jak każdy inny jego przyjaciel.”

Ludwik Zamenhof książka Dua Libro

Źródło: Dua Libro (1888)

Radość

„Dziewięćdziesiąt lat to w życiu uczelni w państwie, które właśnie dziewięćdziesiąt lat temu odzyskało niepodległość, już bardzo dużo. Wiele polskich uczelni, a właściwie ich miażdżąca większość, ma przecież historię znacznie krótszą, tylko Uniwersytety Warszawski, najstarszy z naszych Jagielloński, powinienem wymienić może na pierwszym miejscu, ale sam jestem z Warszawskiego Uniwersytetu, Wileński, Lwowski – także starsze od Warszawskiego miały historię dłuższą, można by jeszcze wymieniać różne Instytuty jak Marymoncki czy Puławski. Można by mówić o Wyższej Szkole Medycznej czy Prawniczej w Warszawie w okresie Księstwa Warszawskiego, czymś co później zostało zmienione w Uniwersytet Warszawski. Można by pewnie wymieniać w Galicji, jeżeli chodzi o wyższe szkoły rolnicze, również inne przykłady, ale uniwersytet to jest w istocie w naszym kraju piąty, bo krótko później dopiero powstała Akademia Piastowska, tak się bodajże nazywała, która po roku się zmieniła w Uniwersytet Poznański, znany dzisiaj nam wszystkim jako Uniwersytet Adama Mickiewicza. Mogę tu się o kilka miesięcy mylić, ale generalnie rzecz biorąc tak historia Polski uniwersyteckiej wygląda.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

przemówienie z 19 października 2008 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim z okazji 90 rocznicy założenia uczelni.
Przemówienia rocznicowe

O historii

„Bardzo mi się dobrze tę rolę grało i nie uważam, że przynosi mi ujmę. Nigdy nie zapisałem się do żadnej partii. Ojciec przestrzegał mnie przed polityką. A film był dla dzieci. Dopiero po emisji zorientowaliśmy się, że partia zauważyła gigantyczny odzew u widzów i zaczęła to wygrywać politycznie. Naszą czwórkę postanowiono wykorzystać, gdy przewożono prochy pomordowanych w Majdanku do Brześcia. Mieliśmy ściągnąć tłumy ludzi, ale zakazali nam dawania autografów. Tymczasem tylko przyjechaliśmy i skończyła się partyjna akademia. Na nasz widok dzieci oszalały. Czułem się jak na rockowym koncercie.”

Franciszek Pieczka (1928) aktor polski

o roli w serialu Czterej pancerni i pies.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 16 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dtgs.htm

O dzieciach , O ludziach