„Prostytutki pracowały dla alfonsa. Był wspaniały i okrutny. Był ich bogiem. Pozbawił je wolnej woli, co im zupełnie nie przeszkadzało. I tak nie wiedziałyby, co z nią zrobić. Czuły się tak, jakby oddały się Jezusowi na przykład, żeby prowadzić życie pełne poświęcenia i ufności, tyle że oddały się alfonsowi, a nie Jezusowi.
Dzieciństwo miały za sobą. Teraz umierały. Z ich punktu widzenia Ziemia była jedną wielką lipą.
Kiedy Trout i kierownik kina, dwaj dusigrosze, powiedzieli, że nie potrzebują żadnej udawanej rozrywki, umierające dzieci odeszły przykładając stopy do planety, odrywając je i znowu przykładając. Zniknęły za rogiem. Trout oczy i uszy Stwórcy Wszechświata, kichnął.”
Śniadanie mistrzów
Tematy
życie , bóg , dzieci , odejście , dzieciństwo , dziecko , przykład , punkt , ziemia , oko , ziemia , wspaniały , pracujący , powiedzieć , prowadzić , umieralność , mienie , lipa , poświęcenie , ufność , kierownik , rozrywka , zrobienie , oddanie , pozbawienie , widzenie , umierającyKurt Vonnegut 97
amerykański pisarz i publicysta 1922–2007Podobne cytaty

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 140.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 302.

motywacje wstąpienia do zakonu klarysek, grudzień 1927.
Źródło: Małgorzata Czepiel: Rozalia Celakówna. Pisma, op. cit., s. 63.

Fragment listu do matki Celiny Borzęckiej.
Źródło: Kłosy z Bożej Roli. Jadwiga Borzęcka Rocznik VI. Tomik 74. Maj nr 5. Warszawa. 1939. Wydawnictwo Salezjańskie, s. 36 (PDF) http://www.zmartwychwstanki.org.pl/files/Jadwiga_Klosy-z-Bozej-Roli.pdf

Fragment listu do o. Piotra Semenenki.
Źródło: o. Joachim Roman Bar OFMConv., s. Teresa Matea Florczak CR – Polscy święci. Służebnica Boża Jadwiga Borzęcka. t.5. ATK. Warszawa. 1985, s. 237.

Źródło: homilia w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach, 3 lipca 2011.

„Sprawa nie musi być koniecznie słuszna tylko dlatego, że ktoś oddał za nią życie.”
Źródło: „Dziś”, t. 12, Kier, 2001, s. 112.