„Pomyślał: „Musiała być naprawdę piękna za młodu…” Nie dumna piękność róży, lecz skromna, pełna czaru uroda fiołka, o ukrytej słodyczy…””

„Nie zawżdy, piękna Zofija,
Róża kwitnie i lelija;
Nie zawżdy człek będzie młody
Ani tej, co dziś, urody.”

„Noc pełna może być słodyczy – tej nocy jednak to zupełnie nie dotyczy!”

„Piękność Boża, piękność błyska mi w duszy i rani, i porywa, i męczy, a tu: ani ująć, ani objąć, ani zobaczyć nie można, takie te Boże reflektory ukryte, a ciskające rozmaite światła. Ta piękność niepojęta Boga, to głód straszliwy, to puszcza bezludna.”

„Nic piękniejszego ponad życie, w życiu – nic ponad czar miłości.”

„Jego nieśmiertelna kruchość wyrosła z nieśmiertelnej słodyczy i piękna.”

„Masz szczęście – jesteś człowiekiem. Róża jest piękna, ale nie wie dlaczego i dla kogo jest piękna.”

„Nawet najbardziej łagodne, skromne i dobre dziewczęta są zawsze łagodniejsze, skromniejsze i lepsze, gdy stwierdzą w lustrze, że są piękne.”

„Rycerz musiał w zasadzie być dobrze urodzony. (…) miał promieniować urodą i wdziękiem. (…) musiał być silny.(…) Od rycerza oczekiwano, by był nieustannie zaprzątnięty swoją sławą.”

„Raj – światłość intelektu pełna miłości, umiłowanie prawdziwego dobra pełne radości przewyższającej wszelką słodycz.”